του Αλέξανδρου Μπαρότσι
Έχει μέχρι σήμερα περάσει από σαράντα κύματα. Έχει βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο της τοπικής κοινωνίας, του ΤΑΙΠΕΔ αφού το λιμάνι του Βόλου ανήκει στα assets του Ταμείου, αλλά της ΡΑΑΕΥ, με αποτέλεσμα να θεωρείται ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα έργα στην ενεργειακή αγορά.
Και όμως μετά και την έγκριση της Αρχής στην νέα χωροθέτηση τα πλωτής μονάδας, χθες έγινε γνωστό ότι ο ρουμανικός ΔΕΣΦΑ μπαίνει με 15% στο project, καθώς και ότι σύντομα ξεκινά η δεσμευτική φάση του market test.
Ο λόγος για την Transgaz, η οποία φέρεται να έχει συμφωνήσει με την Mediterranean Gas, τον φορέα υλοποίησης του «ARGO FSRU» να εξαγοράσει το 15% του μετοχικού του κεφαλαίου, κίνηση που υποδηλώνει ότι το έργο έχει προοπτικές.
Εφόσον πράγματι οι Ρουμάνοι εισέλθουν στο έργο, τότε πράγματι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει «διαβατήριο» για την διοχέτευση ποσοτήτων αερίου προς την αγορά των Βαλκανίων. Επίσης, η πρώτη φάση του market test, όσο και τα αποτελέσματα της «δοκιμής αγοράς» που πραγματοποίησε προ μερικών μηνών ο ΔΕΣΦΑ για την επαύξηση της δυναμικότητας του ελληνικού συστήματος αερίου, είχαν δείξει ενδιαφέρον για το σχέδιο των 226 εκατομμυρίων, το οποίο έχει στόχο τη μετατροπή της Μαγνησίας σε κέντρο διαμετακόμισης φυσικού αερίου.
Την ίδια στιγμή, η Mediterranean Gas εμφανίζεται να συνεχίζει τις συζητήσεις για την περαιτέρω διεύρυνση της μετοχικής σύνθεσης και σύντομα αναμένεται να υπάρξουν νεότερες «ειδήσεις» επί του θέματος.
Τα παραπάνω αφορούν ένα έργο, το οποίο μέχρι πριν από λίγους μήνες βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Είχε προηγηθεί, έπειτα από τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, την αρνητική γνωμοδότηση της Περιφέρειας και το «όχι» του περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού, η χωροθέτηση του FSRU σε νέο χώρο στην έξοδο του Παγασητικού στην περιοχή Σωρού Κριθαριάς. Εξέλιξη που θα μεταθέσει προς τα πίσω την υλοποίηση του έργου, το οποίο είχε προσδιοριστεί να τεθεί σε λειτουργία το 2024.
Κατηγορηματική ήταν τότε και η αντίδραση της Περιφέρειας, η οποία επέμενε ότι η ύπαρξη ενός τέτοιου σταθμού σε έναν Κόλπο, δηλαδή περίκλειστη θάλασσα, όπως ο Παγασητικός, και όχι σε ανοικτή όπως της Αλεξανδρούπολης, ενέχει σοβαρές συνέπειες για την περιοχή, τον τουρισμό και την αλιεία.
Τελικά το θέμα φαίνεται ότι ξεπεράστηκε μετά την έγκριση της ΡΑΑΕΥ, που απέστειλε τις γνωμοδοτήσεις των δήμων στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΝ, οι οποίες έκριναν ότι δεν προκύπτουν σοβαροί περιβαλλοντικοί λόγοι για την απόρριψη της νέας χωροθέτησης. Έτσι η Αρχή ενέκρινε στις αρχές Σεπτεμβρίου την τροποποίηση της αρχικής άδειας.
Το ζήτημα ωστόσο δεν έχει κλείσει. Απομένουν ακόμη πολλά αδειοδοτικά στάδια, με δυσκολότερο εκείνο της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ). Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έχει ήδη υποβληθεί στην αρμόδια Διεύθυνση Περιβαλλοντικών Αδειοδοτήσεων του ΥΠΕΝ.
Με παρουσία ExxonMobil
Το «ARGO FSRU» είχε παρουσιαστεί το 2022 με τυμπανοκρουσίες στο Βόλο, παρουσία στελεχών του αμερικανικού πετρελαϊκού κολοσσού της ExxonMobil, από τον οποίο φαίνεται να αντλεί την δύναμη και να ασκεί πιέσεις για να υπερπηδήσει τα εμπόδια και να εξασφαλίσει τις άδειες εκείνες που θα επιτρέψουν την υλοποίησή του. Σύμφωνα με τις τότε πληροφορίες, οι Αμερικανοί δεν είχαν κάποια μετοχική εμπλοκή με το έργο.
Εμφανίζονταν απλώς ως στρατηγικοί συνεργάτες της Mediterranean Gas παρέχοντας την τεχνολογική και εμπορική υποστήριξη μέσω της ExxonMobil LNG Market Development, με ένα συμβόλαιο, όπως ισχυρίζονταν οι επενδυτές, αποκλειστικής διάθεσης LNG.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η δεσμευτική φάση του market test σχεδιάζεται να ξεκινήσει μέσα στο επόμενο δίμηνο, ενώ ήδη έχουν κατατεθεί οι κατευθυντήριες γραμμές στη ΡΑΑΕΥ.
Στο τεχνικό σκέλος, το έργο θα διοχετεύει έως και 4,6 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, με στόχο να αποτελέσει την τέταρτη πύλη εισόδου υγροποιημένου αερίου στην Ελλάδα. Κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, ο σχεδιασμός προβλέπει 3 bcm που στην πορεία θα αυξάνει ως το ενδεδειγμένο «capacity» του FSRU.
Η Mediterranean Gas που ιδρύθηκε το 2020, έχει έδρα τον Βόλο και συνδέεται με ένα παλιό γνώριμο της ελληνικής ενεργειακής αγοράς, τον Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο, επί πολλά έτη εκπρόσωπο επιχειρηματικών συμφερόντων του Κατάρ, όπως η Powerglobe.
