του Αλέξανδρου Μπαρότσι
Είναι το μοναδικό από τα σχεδιαζόμενα FSRU στην Ελλάδα για το οποίο η τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση εκφράζουν αντιρρήσεις στην προοπτική κατασκευής του. Και η αλήθεια είναι ότι ουδείς ακριβώς έχει καταλάβει κατά πόσο ο Βόλος θα αποτελέσει πράγματι την 4η πύλη εισόδου LNG στην Ελλάδα, μέρος του ευρύτερου ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας και πόσο πιθανό είναι να προχωρήσει το σχέδιο της Mediterranean Gas για τον πλωτό σταθμό με το εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία όνομα «Αργώ».
Ο λόγος για ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα έργα της ενεργειακής αγοράς, ύψους 226 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο προβλέπει την δημιουργία πλωτής μονάδας αεριοποίησης και αποθήκευσης 150.000 με 180.000 κυβικών μέτρων LNG, με δυναμικότητα επαναεριοποίησης 5,2 bcm αερίου ετησίως. Ένα έργο, το οποίο μέχρι πριν λίγους μήνες βρισκόταν ένα βήμα πριν το «ναυάγιο», λόγω των ισχυρών αντιδράσεων της τοπικής κοινωνίας και της Περιφέρειας, αλλά για το οποίο η Mediterranean Gas ολοκλήρωσε τον Δεκέμβριο το σχετικό market test.
Σε αυτό μάλιστα λέγεται ότι εκδηλώθηκε ισχυρό ενδιαφέρον και υπερκαλύφθηκε η δυναμικότητα του σταθμού. Κατά την εταιρεία που το προωθεί, το ARGO FSRU θα είναι η νέα ενεργειακή πύλη κατατάσσοντας το Βόλο και την Κεντρική Ελλάδα στον ενεργειακό χάρτη της χώρας, αλλά και της Ευρώπης.
Είχε προηγηθεί, έπειτα από τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, την αρνητική γνωμοδότηση της Περιφέρειας και το «όχι» του περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού η χωροθέτηση του FSRU σε νέο χώρο στην έξοδο του Παγασητικού στην περιοχή Σωρού Κριθαριάς, όπου και αναμένονται οι νέες εγκρίσεις τροποποίησης της άδειας από την ΡΑΕ. Η εξέλιξη αναμένεται να προκαλέσει μετάθεση στην υλοποίηση του έργου, το οποίο για την ώρα έχει προσδιοριστεί να τεθεί σε λειτουργία το 2025. Παράλληλα η εταιρεία βρίσκεται σε αναζήτηση επενδυτή, διαδικασία που επίσης προχωρά, με χρόνο υλοποίησης έως το καλοκαίρι του 2023.
Τα τοπικά μέσα
Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, η Περιφέρεια επιμένει ότι η ύπαρξη ενός τέτοιου σταθμού σε έναν Κόλπο, δηλαδή περίκλειστη θάλασσα, όπως ο Παγασητικός, και όχι σε ανοικτή όπως της Αλεξανδρούπολης, ενέχει σοβαρές συνέπειες για την περιοχή, τον τουρισμό και την αλιεία. Και επικαλείται τη διεθνή πρακτική, η οποία έχει αποδείξει πως είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη η λειτουργία τέτοιων σταθμών πλησίον οικισμών, παραπέμποντας στο παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης, όπου ο σταθμός πρόκειται να υλοποιηθεί σε απόσταση πάνω από 17 χλμ. από το λιμάνι της πόλης, σε ανοικτή θάλασσα βάθους 40 μέτρων και περίπου 10 χλμ. σε ευθεία γραμμή από την ακτή.
Επίσης ένα χρόνο πριν το ΤΑΙΠΕΔ, είχε προειδοποιήσει τη Mediterranean Gas ότι η ανάπτυξη του λιμανιού, εντός του οποίου είχε αρχικά χωροθετηθεί το FSRU, ανήκει στη δική του αρμοδιότητα και για να παραχωρηθεί η χρήση του θα πρέπει να γίνει διαγωνισμός. Επίσης όμως είχε επισημάνει ότι για να υλοποιηθεί το business plan της εταιρείας θα χρειαζόταν να τροποποιηθεί το master plan. Κάτι που τότε, είχε εκτιμηθεί ότι θα χρειαζόταν έως δύο χρόνια, προκειμένου να προχωρήσουν όλες οι αναγκαίες μελέτες βιωσιμότητας του έργου, γι΄αυτό άλλωστε και η εταιρεία αποφάσισε να επιλέξει νέα χωροθέτηση.
Ακόμη και σήμερα τα ερωτήματα είναι περισσότερα από τις απαντήσεις για ένα έργο, το οποίο είχε παρουσιαστεί το 2021 με τυμπανοκρουσίες στο Βόλο, παρουσία στελεχών του αμερικανικού πετρελαϊκού κολοσσού της ExxonMobil. Οι Αμερικανοί ωστόσο δεν φαίνεται να έχουν τουλάχιστον επί του παρόντος, καμία μετοχική εμπλοκή με το έργο.
Η Mediterranean Gas που ιδρύθηκε το 2020 και έχει έδρα τον Βόλο, συνδέεται με ένα παλιό γνώριμο της ελληνικής ενεργειακής αγοράς, τον Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο. Επί πολλά έτη εκπρόσωπος επιχειρηματικών συμφερόντων του Κατάρ, όπως η Powerglobe.
Κατά την θητεία του σε αυτήν, είχε εκδηλωθεί ενδιαφέρον για την ανάπτυξη ενός υπερφιλόδοξου ενεργειακού έργου στην Κρήτη, για την αποκατάσταση του ενεργειακού ελλείματος του νησιού. Συγκεκριμένα, είχε υποβληθεί αίτηση για την δημιουργία ανεξάρτητου συστήματος φυσικού αερίου ΑΣΦΑ και την ανάπτυξη υπεράκτιου σταθμού υποδοχής, προσωρινής αποθήκευσης και αεριοποίησης – FSRU για υγροποιημένο φυσικό αέριο – LNG, στον Αθερινόλακκο, ΝΑ της Κρήτης.
