Δύο εκθέσεις «βόμβα» με τις οποίες ζητάει να σταματήσει η χρηματοδότηση έργων φυσικού αερίου και εκπομπών αερίου από την γεωργία, ενέκρινε την Τρίτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε την Τρίτη (50 υπέρ, 13 κατά, 12 αποχές) τη θέση της σχετικά με τα κριτήρια και τη μεθοδολογία για την επιλογή ενεργειακών έργων κοινού ενδιαφέροντος (ΕΚΕ), αυτών δηλαδή που θα χρηματοδοτήσει.
Συμπεριλαμβομένων των γραμμών ρεύματος υψηλής τάσης, αγωγών ορυκτών καυσίμων, εγκαταστάσεων αποθήκευσης ενέργειας και «έξυπνων» δικτύων, τα οποία θα επωφεληθούν από ταχείες διοικητικές διαδικασίες και θα είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση από την ΕΕ.
Σταδιακή κατάργηση του φυσικού αερίου
Οι ευρωβουλευτές της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής του ΕΚ στηρίζουν τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης υποδομών υδρογόνου, όπως οι ηλεκτρολύτες, καθώς και της δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα και της αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας.
Επιμένουν επίσης στην ανάγκη υποστήριξης της συμμετοχής του κοινού στη διαδικασία επιλογής. Τα επιλέξιμα έργα θα πρέπει επίσης να προωθούν την ολοκλήρωση της αγοράς και να αυξάνουν την ασφάλεια του εφοδιασμού.
Σύμφωνα με τους κανόνες που προτείνει το ΕΚ, έργα που βασίζονται στο φυσικό αέριο δεν θα είναι πλέον επιλέξιμα για χρηματοδότηση από την ΕΕ. Ωστόσο, μια προσωρινή παρέκκλιση θα επιτρέψει, υπό αυστηρές προϋποθέσεις, έργα φυσικού αερίου από τον τέταρτο ή πέμπτο κατάλογο ΕΚΕ να είναι επιλέξιμα για ταχεία διαδικασία αδειοδότησης.
Τα επιλεγμένα έργα θα πρέπει να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να εγκαταλείψουν τα στερεά ορυκτά καύσιμα, όπως ο άνθρακας, ο λιγνίτης, η τύρφη και ο πετρελαιούχος σχιστόλιθος, δηλώνουν οι ευρωβουλευτές. Προτείνουν επίσης τη χρηματοδότηση έργων που αναχρησιμοποιούν υφιστάμενες υποδομές φυσικού αερίου για τη μεταφορά ή την αποθήκευση υδρογόνου.
Να μην «τιμωρηθούν» οι καταναλωτές
Οι ευρωβουλευτές επαναλαμβάνουν ότι τα επιλέξιμα έργα πρέπει να συνάδουν με την αρχή «προτεραιότητα στην ενεργειακή απόδοση», η οποία ορίζει ότι η ενεργειακή αποδοτικότητα είναι ο ευκολότερος τρόπος εξοικονόμησης χρημάτων για τους καταναλωτές και μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το κόστος των έργων θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι τελικοί χρήστες δεν επιβαρύνονται δυσανάλογα, ιδίως εάν αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ενεργειακή φτώχεια.
Τέλος, η νομοθεσία δεν θα πρέπει να θίγει το δικαίωμα μιας χώρας να καθορίζει τον τρόπο χρήσης των ενεργειακών της πόρων και να καθορίζει το δικό της ενεργειακό μείγμα.
Συγκρατήστε τη γεωργία, μειώστε τις εκπομπές μεθανίου
Με άλλο σχέδιο έκθεσης το Κοινοβούλιο καλεί την Επιτροπή να προτείνει νέο νόμο με δεσμευτικά μέτρα και στόχους μείωσης του μεθανίου, ο οποίος θα καλύπτει όλους τους τομείς για τη σημαντική μείωση των εκπομπών μεθανίου στην ΕΕ έως το 2030, σύμφωνα με τη συμφωνία του Παρισιού. Ζητά επίσης μια δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία για το μεθάνιο κατά τη σύνοδο της COP26 στη Γλασκόβη.
Υπογραμμίζει ακόμη ότι η μείωση των ανθρωπογενών εκπομπών μεθανίου αποτελεί μία από τις πλέον αποδοτικές από πλευράς κόστους στρατηγικές για την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής, με παράλληλη βελτίωση της ποιότητας του αέρα και προστασία της υγείας των πολιτών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το μεθάνιο συμβάλλει επίσης στον σχηματισμό όζοντος, το οποίο είναι ένας ισχυρός τοπικός ατμοσφαιρικός ρύπος που προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας.
Οι ευρωβουλευτές της αρμόδιας επιτροπή ζητούν υποχρεωτική παρακολούθηση, υποβολή εκθέσεων και επαλήθευση (MRV) για όλους τους τομείς εκπομπών μεθανίου, καθώς και υποχρεωτικά προγράμματα εντοπισμού και επισκευής διαρροών (LDAR), τα οποία θα καλύπτουν ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού στους τομείς της ενέργειας και των πετροχημικών.
Γεωργία
Παρά τη μείωση των εκπομπών μεθανίου κατά 22% μεταξύ 1990 και 2018 στην ΕΕ των 28, η γεωργία αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μερίδιο ανθρωπογενών πηγών εκπομπών μεθανίου στην ΕΕ και ενέχει το δεύτερο υψηλότερο συνολικό δυναμικό μείωσης των εκπομπών μεθανίου σε οποιονδήποτε τομέα. Οι εκπομπές οφείλονται κυρίως στον αριθμό των ζώων, ιδίως των μηρυκαστικών.
Οι ευρωβουλευτές καλούν τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να θεσπίσουν αποτελεσματικά και βιώσιμα μέτρα για την αντιμετώπιση αυτών των εκπομπών, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι τα τρόφιμα θα εξακολουθούν να παράγονται στις πλέον περιβαλλοντικά βιώσιμες τοποθεσίες και ότι η παραγωγή δεν θα μεταφερθεί απλώς εκτός της ΕΕ.
