Η κατάντη βιομηχανία πετρελαίου τραβάει την προσοχή τελευταία, με τους μετεωρολόγους να προειδοποιούν τα διυλιστήρια να προετοιμαστούν για τη μείωση της ζήτησης καυσίμων και να εστιάσουν στα πετροχημικά ως κύρια πηγή εσόδων.
Εδώ και αρκετά χρόνια, αυτή ήταν η προσδοκία για τη βιομηχανία από τις κυβερνήσεις και τους ακτιβιστές για την ενεργειακή μετάβαση. Όταν επιταχυνθεί η μετάβαση, τα διυλιστήρια θα έχουν ελάχιστη επιλογή από το να στραφούν περισσότερο στα πετροχημικά καθώς τα ηλεκτροκίνητα μειώνουν τη ζήτηση βενζίνης και η αιολική και η ηλιακή ενέργεια αντικαθιστούν το αέριο ως καύσιμο παραγωγής ενέργειας. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, η πραγματικότητα είναι κατώτερη των προσδοκιών. Όπως είπε πρόσφατα ο επικεφαλής της έρευνας της Vitol, «ο ρυθμός της ενεργειακής μετάβασης στο πετρέλαιο και στις μεταφορές είναι κατώτερος των προσδοκιών και ταυτόχρονα, η έλλειψη επενδύσεων στον κλάδο δεν μεταφράστηκε σε έλλειψη προσφοράς όπως αναμενόταν». Η αύξηση των πωλήσεων ηλεκτροκίνητων επιβραδύνεται, ειδικά στις ΗΠΑ, και οι προσθήκες αιολικής και ηλιακής ενέργειας πάνε πίσω εξαιτίας του πληθωρισμού αλλά και, της μειωμένης ζήτησης ή της αντίθεσης της τοπικής κοινότητας.
Οι προειδοποιήσεις πληθαίνουν. Τελευταία είναι από την Wood Mackenzie, η οποία προειδοποίησε ότι «Καθώς η ενεργειακή μετάβαση προχωρά, τα διυλιστήρια αντιμετωπίζουν μια ολοένα και πιο δαρβινική μάχη για την ύπαρξη». Στην έκθεσή της, η εταιρεία συμβούλων ανέφερε ότι η ευελιξία και η ενοποίηση της διύλισης πετρελαίου και της παραγωγής πετροχημικών θα είναι ζωτικής σημασίας για την κατάντη βιομηχανία στο μέλλον. Η έκθεση τονίζει τη σημασία των πετροχημικών μακροπρόθεσμα με την υπόθεση ότι η μετάβαση θα επιταχύνει τον ρυθμό και η ζήτηση για καύσιμα θα μειωθεί ως αποτέλεσμα. Αυτή η πρόβλεψη είναι εναρμονισμένη με όλες σχεδόν τις προβλέψεις για το μέλλον της διύλισης: καθώς η μετάβαση στην ηλεκτρική ενέργεια συρρικνώνει τη ζήτηση για καύσιμα και η βιομηχανία θα πρέπει να βασίζεται στα πετροχημικά για να επιβιώσει.
Σε αντίθεση με τη ζήτηση για καύσιμα, επισημαίνουν αυτές οι προβλέψεις, η ζήτηση για πετροχημικά έχει πολύ καλές πιθανότητες μακροπρόθεσμης επιβίωσης χάρη στην ευελιξία των εφαρμογών τους σε όλες τις βιομηχανίες. Αυτό και τα βιοκαύσιμα θα είναι το μέλλον της βιομηχανίας διύλισης, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς. Τον Ιούλιο το Reuters σημείωσε ότι η Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών είχε επανειλημμένα προβλέψει μείωση της ζήτησης βενζίνης για να χρειαστεί αργότερα να την αναθεωρήσει για να αυξηθεί η ζήτηση. Η έκθεση επεσήμανε επίσης ότι η πρόβλεψη της ζήτησης για βενζίνη σε οποιαδήποτε περίοδο ήταν πραγματικά δύσκολο να γίνει λόγω των πολλαπλών παραγόντων που αλληλεπιδρούν για να καθορίσουν την κατεύθυνση της αλλαγής.
Κατά γενικό κανόνα, ωστόσο, όταν οι τιμές είναι χαμηλότερες, η ζήτηση αυξάνεται και όταν οι τιμές είναι υψηλότερες, εξασθενεί. Η πανδημία έχει αφήσει το στίγμα της στην αγορά καυσίμων, φυσικά, με την εξ αποστάσεως εργασία που έγινε αναγκαστικά δημοφιλής κατά τη διάρκεια των lockdown να παραμένει επιλογή για πολλούς. Αυτή είναι η ζήτηση καυσίμων που πιθανότατα δεν θα επανέλθει, κινητοποιώντας τις προβλέψεις ότι η ζήτηση βενζίνης, τουλάχιστον στις ΗΠΑ, κορυφώθηκε το 2018. Πράγματι, η τρέχουσα ζήτηση βενζίνης στη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου είναι σημαντικά χαμηλότερη από τον μέσο όρο των 9,33 εκατομμυρίων bpd που είχε δεσμευτεί για το 2018, αλλά όχι τόσο σημαντικά μειωμένη ώστε να κάνει τα διυλιστήρια να ανησυχούν για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές τους. Στην πραγματικότητα, τα στατιστικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι η ζήτηση για πετρέλαιο έχει ανακάμψει σε μεγάλο βαθμό από την ύφεση της πανδημίας, ακόμη και αν δεν επιστρέψει ποτέ ξανά στα προ πανδημίας επίπεδα.
Σύμφωνα με αναλυτές της Wood Mackenzie, η μεγαλύτερη έμφαση στα πετροχημικά θα μειώσει την έκθεση των διυλιστηρίων στα κυβερνητικά μέτρα κατά των εκπομπών άνθρακα: τα πετροχημικά δεν είναι εύφλεκτα, σημείωσε η έκθεση, πράγμα που σημαίνει ότι οι εκπομπές του Scope 3 ήταν χαμηλότερες από εκείνες των καυσίμων για κινητήρες εσωτερικής καύσης. Ωστόσο, τόσο αυτή όσο και πολλές άλλες αναφορές υποθέτουν ότι η υιοθέτηση των ηλεκτροκίνητων θα ήταν μια γραμμική καμπύλη που δείχνει προς τα πάνω. Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει, παρά μόνο στην Κίνα. Ωστόσο, ακόμη και στην Κίνα, οι πωλήσεις ηλεκτρικών επιβραδύνονται, προκαλώντας αμφιβολίες σχετικά με τις δυνατότητες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων να αντικαταστήσουν πλήρως τα οχήματα με κινητήρα εσωτερικής καύσης, ακόμη και με γενναιόδωρες επιδοτήσεις. Φυσικά, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτή η επιβράδυνση στις πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων καθυστερεί απλώς το αναπόφευκτο για τα διυλιστήρια και αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να αρχίσουν να σχεδιάζουν για ένα μέλλον στο οποίο οι πωλήσεις καυσίμων θα είναι πολύ μικρότερο μέρος της επιχείρησής τους από τα πετροχημικά. .
Από την άλλη πλευρά, πριν από αρκετά χρόνια, το Bloomberg προέβλεψε ότι η νέα ικανότητα διύλισης της Κίνας ήταν πλεονάζουσα σε σχέση με τη ζήτηση και θα μετατραπεί σε λανθάνοντα περιουσιακά στοιχεία, επειδή η ζήτηση καυσίμων επρόκειτο να κορυφωθεί έως το 2025. Αντίθετα, η Κίνα είναι σήμερα βασικός εξαγωγέας καυσίμων, ειδικά στην Ευρώπη, όπου πολλά διυλιστήρια έκλεισαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Πράγματι, αυτή η «πλεονάζουσα» ικανότητα διύλισης οδήγησε το Reuters να προτείνει τον Οκτώβριο ότι η Κίνα θα έσωζε τη Δύση από ελλείψεις καυσίμων αυτόν τον χειμώνα χάρη στην ικανότητα διύλισης. Ουσιαστικά, ενώ στην Ευρώπη και τα διυλιστήρια των ΗΠΑ κλείνονταν ή μετατρέπονταν σε εργοστάσια βιοκαυσίμων, η Κίνα κατασκεύαζε περισσότερα από αυτά. Η κατάσταση αυτή τη στιγμή υποδηλώνει ότι το τελευταίο ήταν στο σωστό δρόμο—ενώ ήταν η μεγαλύτερη αγορά ηλεκτρικών οχημάτων στον κόσμο, σε αυτό.
Η πρόβλεψη του μακροπρόθεσμου μέλλοντος οποιουδήποτε κλάδου είναι ένα δύσκολο έργο. Υπάρχουν πάρα πολλά άγνωστα στοιχεία για να μπορέσει να δώσει κανείς μια ασφαλή εκτίμηση. Ωστόσο, το έργο φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δύσκολο όταν πρόκειται για την ενεργειακή βιομηχανία. Αυτές οι προβλέψεις τείνουν να βασίζονται σε υποθέσεις που θεωρούνται σχεδόν βέβαιες - έως ότου δεν υλοποιηθούν ποτέ. Ίσως ο καλύτερος τρόπος δράσης για τα διυλιστήρια είναι να μην βιαστούν να προλάβουν τα μεταβαλλόμενα πρότυπα ζήτησης που μπορεί να προκαλέσει η μετάβαση.
