Σύστημα αποθήκευσης ενέργειας που βασίζεται σε ηλεκτρόδια από βιομάζα ξύλων ανέπτυξαν ερευνητές από Βασκικό Πανεπιστήμιο. Σύμφωνα με την μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Journal of Power Sources, η βιομάζα που χρησιμοποίησαν προέρχεται από ένα είδος πεύκου και αποτελεί υποπροϊόν ξύλου που την καθιστά μια οικονομικά αποδοτική και περιβαλλοντικά βιώσιμη πρώτη ύλη. Το σύστημα δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια από απορρίμματα ξύλου, τα οποία ενσωματώθηκαν σε έναν υβριδικό πυκνωτή ιόντων λιθίου (LIC) – μια τεχνολογία που συνδυάζει χαρακτηριστικά τόσο από τις μπαταρίες όσο και από τους υπερπυκνωτές.
Οι ερευνητές βελτιστοποίησαν την αναλογία μάζας των ηλεκτροδίων και την τάση της κυψέλης, ώστε να εξασφαλίσουν τη μέγιστη δυνατή απόδοση και να αποτρέψουν ανεπιθύμητα φαινόμενα, όπως η επίστρωση λιθίου ή η αποσύνθεση του ηλεκτρολύτη. Παρόλο που οι πυκνωτές ιόντων λιθίου (LICs) δεν είναι τόσο διαδεδομένοι όσο οι μπαταρίες ιόντων λιθίου ή οι υπερπυκνωτές, προσελκύουν αυξανόμενο ερευνητικό ενδιαφέρον λόγω του συνδυασμού μεγάλης διάρκειας ζωής και υψηλής ισχύος που προσφέρουν. Οι LICs συνδυάζουν χαρακτηριστικά και από τις δύο τεχνολογίες, προσφέροντας ένα ευρύ παράθυρο τάσης, υψηλές ενεργειακές πυκνότητες (150–200 Wh kg⁻¹) και πολύ χαμηλό ρυθμό αυτοεκφόρτισης.
Σε συνέντευξή της, η Eider Goikolea, συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε ότι αυτή η τεχνολογία συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των μπαταριών (ικανότητα αποθήκευσης ενέργειας υψηλής ισχύος) με εκείνα των υπερπυκνωτών (ταχεία φόρτιση/εκφόρτιση και μεγάλη διάρκεια ζωής). Η Idoia Ruiz de Larramendi, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας, επεσήμανε ότι δεν είναι κάθε είδος βιομάζας κατάλληλο για την παραγωγή άνθρακα που χρησιμοποιείται σε τέτοιες εφαρμογές. Ωστόσο, η βιομάζα του συγκεκριμένου πεύκου (*Pinus radiata*) έδωσε εξαιρετικά αποτελέσματα.
Οι επιστήμονες τόνισαν τη σημασία της περαιτέρω έρευνας σε αυτόν τον τομέα, καθώς η αξιοποίηση υλικών από βιομάζα μπορεί να οδηγήσει σε οικονομικά προσιτές και φιλικές προς το περιβάλλον λύσεις για αποθήκευση ενέργειας υψηλής ισχύος. Επιπλέον, η διαδικασία παραγωγής των ηλεκτροδίων ήταν ενεργειακά αποδοτική, με τις θερμοκρασίες να μην ξεπερνούν τους 700°C και με χρήση οικονομικών προσθέτων, διατηρώντας χαμηλό το κόστος παραγωγής.
