του Αλέξανδρου Μπαρότσι
Οι αλλαγές προσώπων που συμβαίνουν στον ενεργειακό κλάδο της Ιταλίας είναι σαρωτικές. Το κύμα αντικαταστάσεων των επικεφαλής των κορυφαίων επιχειρήσεων της χώρας με πρόσωπα του ευρύτερου περιβάλλοντος Μελόνι, θεωρείται το μεγαλύτερο εδώ και δεκαετίες στις κρατικά ελεγχόμενες εταιρείες.
Τη θέση του θεωρούμενου ως «αποτυχημένου» Φρανσέσκο Σταράτσε της Enel, καθώς το χρέος του ιταλικού γίγαντα έφτασε πέρυσι τα 60 δισ., παίρνει ο φέρελπις Φλάβιο Κατανέο με πρότερη θητεία στα τρένα υψηλής ταχύτητας.
Το πόστο του επικεφαλής στην Terna, δηλαδή στον ιταλικό ΑΔΜΗΕ, ανέλαβε η Τζοζεφίνα Ντι Φότζια στη θέση του Στέφανο Ντοναρούμα.
Ο Στέφανο Ντεσκάλτσι είναι ο μόνος που τη γλίτωσε από το μεγάλο «ξήλωμα». Επιβραβεύτηκε μια ακόμη θητεία στο τιμόνι της Eni, την τέταρτη κατά σειρά και γίνεται έτσι ο μακροβιότερος επικεφαλής της εταιρείας από την ίδρυσή της, το 1953.
Γιατί οι αλλαγές αφορούν την Ελλάδα;
Και γιατί, θα πει κάποιος, να μας ενδιαφέρουν όλα αυτά στην Ελλάδα; Τι αλλάζει για εμάς αν στο τιμόνι της Enel κάθεται ο Σταράτσε ή ο Κατανέο;
Αλλάζει, είναι η απάντηση. Χρόνια τώρα, το ιταλικό αποτύπωμα κυριαρχεί στην ελληνική αγορά ενέργειας και αναπόφευκτα οι όποιες αλλαγές στην γείτονα, επηρεάζουν και τις εδώ εξελίξεις, πολλώ δε μάλλον αν αφορούν κρίσιμες επενδυτικές αποφάσεις.
Στην περίπτωση για παράδειγμα της Enel Green Power, η οποία εδώ και καιρό έχει λάβει τις δεσμευτικές προσφορές για τη πώληση του «πράσινου» χαρτοφυλακίου της στην Ελλάδα, (482 MW η εγκατεστημένη ισχύς και 1,7 GW υπό ανάπτυξη), οι αλλαγές στην μητρική ίσως μεταθέσουν για λίγο τις όποιες αποφάσεις. Ίσως η συμφωνία με το ξένο fund για το οποίο καιρό τώρα λέγεται ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν τις υπογραφές, να «παγώσει» για λίγο ή να πάει προς τα πίσω μέχρι να ενημερωθεί αναλυτικά ο νέος επικεφαλής.
Κορυφαίες φυσικά στρατηγικές προτεραιότητες, όπως η απόφαση της Enel να πουλήσει δραστηριότητες για να μειώσει το χρέος της και μακροπρόθεσμα έργα υποδομών, δεν εγκαταλείπονται εύκολα, ακόμη και όταν αλλάζει η διοίκηση. Το όραμα της Ντι Φότζια για παράδειγμα στην Terna δεν μπορεί να απέχει πολύ στα βασικά, από εκείνο του προκατόχου της, ωστόσο το στίγμα της στρατηγικής της μένει ακόμη να φανεί. Στην περίπτωση της Terna, το ελληνικό ενδιαφέρον εστιάζεται στη νέα καλωδιακή διασύνδεση με την Ιταλία, με υποβρύχιο μήκος 55 χλμ, ικανή να αυξήσει κατακόρυφα τη μεταφορική ικανότητα μεταξύ τους, στα 1.500 MW. Ένα έργο, που έχει ενταχθεί στο δεκαετές πανευρωπαϊκό σχέδιο ανάπτυξης υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας (ENTSO-E, TYNDP), δεν πάει φυσικά προς τα πίσω, ωστόσο το θέμα είναι με τι ταχύτητα θα τρέξει, σύμφωνα με τις προτεραιότητες της νέας διοίκησης.
Τα πράγματα είναι πιο απλά με την Eni, όπου η ανανέωση της θητείας του Ντεσκάλτσι, λογικά δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις. Ούτως ή άλλως, η Eni Gas e Luce (πλέον Plenitude), που στην Ελλάδα δραστηριοποιείται μέσω της Ζενιθ, με πελατολόγιο πάνω από 500.000, κινείται όλο και πιο δυναμικά στην «πράσινη» ενέργεια, έχοντας εξαγοράσει πέρυσι την Solar Konzept Greece, εξετάζοντας νέες κινήσεις και αξιοποιώντας τις συνέργειες με τη λιανική αγορά.
Το γενικότερο κύμα αλλαγών σε στρατηγικής σημασίας κρατικές ιταλικές εταιρείες της ενέργειας και όχι μόνο, με στόχο την τοποθέτηση στελεχών του περιβάλλοντος Μελόνι, μπορεί να έχει ευρύτερο αντίκτυπο στις επιχειρηματικές εξελίξεις. Ακόμη και αν η αναδιοργάνωση που επιχειρείται στην γείτονα δεν επηρεάζει άμεσα κάποιες εταιρείες, κρατικές ή του ιδιωτικού τομέα, μπορεί η ευρύτερη κινητικότητα να έχει έμμεσες επιπτώσεις, οι οποίες προς ώρας δεν μπορούν να υπολογιστούν.
Έντονη ιταλική παρουσία στην Ελλάδα
Σε μια ενεργειακή αγορά, όπως η ελληνική, με τόσο έντονη την ιταλική παρουσία, είναι λογικό, οι Έλληνες επιχειρηματίες να παρακολουθούν με εξαιρετικό ενδιαφέρον τις αλλαγές στην γείτονα.
Την ιταλική παρουσία στην ελληνική αγορά ενέργειας συμπληρώνουν η Italgas (CEO o Πάολο Γκάλο) που ελέγχει τη ΔΕΠΑ Υποδομών και φυσικά η Snam, ο βασικός μέτοχος της κοινοπραξίας Senfluga που κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο (66%) του ΔΕΣΦΑ, με επικεφαλής τη Μαρία Ρίτα Γκάλι.
Η Edison συμπράττει με τη ΔΕΠΑ στην κοινοπραξία που αναπτύσσει τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό αερίου IGB, καθώς και στην IGI Poseidon, τον φορέα υλοποίησης του East Med, ενώ έχει παρουσία και στον κλάδο ηλεκτροπαραγωγής μέσω της Elpedison, της κοινοπραξίας που διατηρεί με τον όμιλο ΕΛΠΕ.
Το φθινόπωρο πάντως, με αφορμή και τη λήξη της θητείας του επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της χώρας Ιγκνάτσιο Βίσκο, λέγεται ότι θα ακολουθήσει και νέος γύρος αλλαγών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, πιθανώς και με ενεργειακό «άρωμα».
