Του Αλέξανδρου Μπαρότσι
Ζήτημα ωρών είναι η ανακοίνωση της λίστας των πρώτων επενδύσεων σε μπαταρίες που θα γίνουν επί ελληνικού εδάφους. Ο κατάλογος των έργων που «περνούν» στον πρώτο διαγωνισμό της ΡΑΑΕΥ και θα περιλαμβάνει πιθανότατα όλα τα ηχηρά ονόματα, όπως ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Helleniq Energy, Mytilineos, και Intrakat, ανακοινώνεται αύριο.
Κλειδί το μικρότερο ύψος της αιτούμενης επιδότησης ανάμεσα στις 93 προτάσεις που κατατέθηκαν στο διαγωνισμό και αθροίζουν ένα χαρτοφυλάκιο συνολικής ισχύος 3,3 GW, όταν η διαθέσιμη ισχύς δεν ξεπερνά τα 400 ΜW. Δηλαδή… 725% παραπάνω, απόρροια του καταιγισμού των προσφορών και του τεράστιου επενδυτικού ενδιαφέροντος.
Δώδεκα έργα, ισχύος έως 50 MW πίσω από τα οποία βρίσκονται όλα τα ηχηρά ονόματα του χώρου ήταν πάντως αρκετά για να καλύψουν το σύνολο της δημοπρατούμενης ισχύος. Και αν υπάρχει κάτι που δείχνει την ένταση του ανταγωνισμού αυτό είναι οι προσφορές, που κινήθηκαν μεταξύ 34.000 ευρώ η κατώτατη και 64.000 ευρώ/ MWh η ανώτατη.
Δηλαδή η πιο υψηλή προσφορά έργου, αυτού που θεωρητικά «μπαίνει» τελευταίο ήταν μέχρι και 44% χαμηλότερη από την ανώτερη επιτρεπόμενη τιμή του διαγωνισμού, των 115.000 ευρώ/ MWh, η οποία ήταν επί της ουσίας και η τιμή εκκίνησης.
Την ακριβή λίστα με τα έργα που «περνούν» στον διαγωνισμό και θα κλειδώσουν την λειτουργική και επενδυτική ενίσχυση των 200.000 ευρώ ανά μεγαβάτ θα την μάθουμε αύριο, οπότε και συνεδριάζει η ολομέλεια της ΡΑΑΕΥ.
Το συμπέρασμα σε κάθε περίπτωση είναι σαφές: Τρομερό ενδιαφέρον, μεγάλος ανταγωνισμός στις τιμές, πολλά έργα που θα μείνουν εκτός τελικής λίστας, καθώς παρ’ ότι κατέθεσαν ανταγωνιστικές προσφορές, η διαθέσιμη ισχύς ήταν εξαιρετικά μικρή μπροστά στην ζήτηση.
Η μέχρι τώρα εικόνα δείχνει ότι 12 έργα, ισχύος μέχρι 50 MW έκαστο, τα οποία προέρχονται από συνολικά 7 εταιρείες (ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Helleniq Energy, Mytilineos, Intrakat, Energy Bank, Ενεργειακή Τεχνική Αναπτυξιακή, καθώς και μια Ενεργειακή Κοινότητα), θα είναι πιθανότατα ανάμεσα σε αυτά που θα συμπεριληφθούν στην τελική λίστα.
Η τάση της αγοράς δείχνει ότι οι επενδυτές επιλέγουν να «κατέβουν» στον διαγωνισμό με μικρά έργα, των 50 MW ή και ακόμη χαμηλότερα, παρ’ ότι τα μεγαλύτερα projects δημιουργούν πλεονεκτήματα και οικονομίες κλίμακας. Που αποδίδεται αυτή η τακτική; Καταρχήν, ο διαγωνισμός έβαζε όριο συμμετοχής ανά συμμετέχοντα στο 25% της δημοπρατούμενης ισχύος, δηλαδή στα 100 MW. Κατ’ επέκταση, η αγορά επέλεξε να επιμερίσει το όριο ισχύος σε δύο, τρεις ή και περισσότερες μονάδες, προκειμένου να έχουν περισσότερες πιθανότητες να επιλεγεί κάποιο από τα έργα τους σε σχέση με το αν «κατέβαιναν» στον διαγωνισμό με μια μόνο πρόταση. Την ίδια τάση φαίνεται ότι θα δούμε και στον επόμενο διαγωνισμό, αυτόν για δημοπρατούμενη ισχύ 300 MW τον Σεπτέμβριο.
Όπως και ο πρώτος διαγωνισμός, έτσι και ο επόμενος θα βάζει ισχυρά φίλτρα για να αποτρέψει τους… περαστικούς, ορίζοντας την εγγυητική επιστολή συμμετοχής στα 35.000 ευρώ / MW. Στην ίδια λογική κινείται και το ύψος της εγγυητικής επιστολής έντεχνης και έγκαιρης εκτέλεσης που θα καταβάλουν οι παραγωγοί με επιλέξιμα έργα και η οποία βρίσκεται στα 250.000 ευρώ/ MW.
