του Αλέξανδρου Μπαρότσι
Η ενέργεια είναι από τους τομείς όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες και αντιφατικές πολιτικές. Στην καρδιά της ενεργειακής κρίσης και υιοθετώντας δηλώσεις του τότε προέδρου της ΓΕΝΟΠ. Γ.Αδαμίδη, κατηγορούσε την κυβέρνηση ότι έχει εγκαταλείψει το εθνικό καύσιμο, δηλαδή το λιγνίτη, όταν η δραστική μείωση της χρήσης του, ξεκίνησε επί δικής του θητείας, ακριβώς επειδή η λειτουργία του ήταν οικονομικά ασύμφορη.
Στο κυβερνητικό του πρόγραμμα, τάσσεται κατά της συνέχισης των ερευνών για υδρογονάνθρακες, όπως είχε άλλωστε προαναγγείλει και ο Σωκράτης Φάμελλος, παρ’ ότι τις συμβάσεις για την Κρήτη και την Δυτική Ελλάδα είχε υπογράψει το 2018 ως υπ. Ενέργειας, ο Γιώργος Στάθάκης.
Το καλύτερο όμως αφορά τις επενδύσεις με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Επίσημα τις στηρίζει, ανεπίσημα τις υπονομεύει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ανεμογεννήτριες
Από το Παναχαϊκό στην Πάτρα και τον Ερύμανθο μέχρι την Σκύρο, τα Κύθηρα και τη Τήνο, είναι πολλά τα τοπικά κινήματα, τα περισσότερα με την πολιτική κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ και χρόνια επιχειρεί να αλιεύσει ψήφους από τα αριστερά του και τον χώρο που κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει τις «πράσινες» επενδύσεις.
Στα Άγραφα για παράδειγμα, παρόλο που οι τελικές άδειες είχαν βγει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όταν ανέλαβε η ΝΔ, άλλαξε γνώμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, αποφασίζοντας να πάψει να στηρίζει την επένδυση. Στην πρωτοβουλία για τα «Απάτητα Βουνά», ενώ επισήμως είχε κρατήσει αποστάσεις από τις κινήσεις του υφ.ΠΕΝ Γιώργου Αμυρά, ανεπισήμως πολλά στελέχη του στηρίζουν όσες τοπικές κοινωνίες ζητούν να εξαπλωθεί το μέτρο σε όλη την Ελλάδα.
Εν κατακλείδι, εννιά στις δέκα φορές που κάποιες συλλογικότητες ενοχλούνται από τη θέα της ανεμογεννήτριας στο απέναντι βουνό, διαπιστώνεται ότι έχουν τη στήριξη ή την ανοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η πιο χαρακτηριστική ωστόσο περίπτωση ήταν στις πυρκαγιές του Αυγούστου 2021 στην Εύβοια, όταν ο Παύλος Πολάκης είχε ισχυριστεί με ανάρτησή του ότι επρόκειτο για οργανωμένο σχέδιο, προκειμένου να γίνουν επενδύσεις real estate και εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Παρέθετε μάλιστα τότε και αποφάσεις δήμων της Εύβοιας, οι οποίοι διαφωνούσαν με την εγκατάσταση αιολικών πάρκων. Ούτε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει αποστάσεις από τον βουλευτή του.
Προεκλογική αγάπη για τις ΑΠΕ
Και ω του θαύματος, η αξιωματική αντιπολίτευση άλλαξε γραμμή και αγάπησε ξαφνικά τις ΑΠΕ. Ιδού τι αναφέρει το προεκλογικό της πρόγραμμα στο σκέλος της ενέργειας, όπου μιλά μεταξύ άλλων για:
- Αναθεώρηση του Κλιματικού Νόμου, με νέο στόχο κλιματικής ουδετερότητας έως το 2045. Νωρίτερα δηλαδή από το 2050.
- Εκπόνηση νέου εθνικού σχεδιασμού για την Ενέργεια και το Κλίμα, με στόχο την ομαλή απεξάρτηση της χώρας από όλα τα ορυκτά καύσιμα (και από το φυσικό αέριο).
- Ολοκλήρωση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, με ενισχυμένα κριτήρια για την προστασία της βιοποικιλότητας.
- Προώθηση των ενεργειακών κοινοτήτων και της αυτοπαραγωγής/αυτοκατανάλωσης.
Τι μεσολάβησε; Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει ψήφους από τα αριστερά του, αναζητώντας ένα ευπρόσωπο ποσοστό που θα τον κρατήσει όρθιο την επόμενη μέρα, επιχειρεί να ενδυθεί ένα ψευδοοικολογικό μανδύα, αλλιεύοντας ψήφους από το χώρο της Οικολογίας και παίρνοντας αποστάσεις από τα ορυκτά καύσιμα.
Τι κι αν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί διαψεύδουν όσους ισχυρίζονται ότι η πράσινη μετάβαση δεν συνάδει με τις έρευνες υδρογοναθράκων και επιμένουν με στοιχεία ότι το φυσικό αέριο είναι απαραίτητο όσο ποτέ στο ενεργειακό μείγμα καθ' οδόν προς την πλήρη απανθρακοποίηση;
Αυτά είναι λεπτομέρειες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια συγκυρία, όπου το κόμμα χρειάζεται κάθε δυνατή ψήφο, καλοπιάνει τόσο αυτούς που αντιδρούν στις έρευνες για κοιτάσματα στις ελληνικές θάλασσες και στην ξηρά, όσο και εκείνους που ενοχλούνται από τη θέα της ανεμογεννήτριας.
Ετσι ίσως εξηγείται και η πρόσφατη δήλωση Δραγασάκη, πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και στενού συνεργάτη του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος είχε προαναγγείλει ούτε λίγο, ούτε πολύ, πως αν το κόμμα έρθει στην κυβέρνηση θα τα βάλει με τους μεγάλους της «πράσινης» ενέργειας.
«Το 2018 φτιάξαμε έναν πρωτοποριακό νόμο για τις ενεργειακές κοινότητες για τόνωση της ενεργειακής δημοκρατίας. Τι έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ; Τον εκφύλισε σε πλαίσιο ευνοϊκής υπερσυγκέντρωσης υπέρ λίγων ενεργειακών ομίλων», είχε αναφέρει προ μερικών εβδομάδων ο κ. Δραγασάκης από το βήμα του συνεδρίου του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Αρκετοί είχαν συνδέσει τα λόγια του Γιάννη Δραγασάκη με μια γενικότερη πρόθεση του κόμματος να κλείσει το μάτι στους «μικρούς» της ενέργειας (όχι τυχαία η αναφορά του προγράμματος στις ενεργειακές κοινότητες), τάζοντας τους ότι θα απελευθερώσει για λογαριασμό τους, πολύτιμο ηλεκτρικό χώρο, τον οποίο σήμερα κατέχουν μεγαλύτερες εταιρείες.
Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Δεν υπάρχουν ρήτρες και συμβατικές διασφαλίσεις; Δεν έχουν υπογράψει οι επενδυτές ΑΠΕ συμβάσεις με τους διαχειριστές των δικτύων; Δεν θα πυροδοτήσει ένα μπαράζ προσφυγών; Προφανώς, είναι η απάντηση. Επομένως είτε ο κ. Δραγασάκης είχε προαναγγείλει ένα «σκληρό ροκ», είτε η εξαγγελία του δεν είχε καμία αξία, διότι απλούστατα δεν πρόκειται να κάνει τίποτα από όσα λέει.
