Λίγοι έχουν καταλάβει τη νέα προοπτική χαμηλών τιμών ρεύματος που έχει δημιουργήσει και στη χώρα μας η ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ακόμα και η κυβέρνηση, που πριν από μερικούς μήνες ζούσε με τον εφιάλτη των πολύχρωμων τιμολογίων, δεν λέει λέξη, για κάτι θετικό για αυτήν. Πλέον οι τιμές του ρεύματος που παράγονται από τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά είναι τόσο χαμηλές για τον καταναλωτή, που είναι ζημιογόνες για τον επενδυτή των ΑΠΕ. Από τα υπερκέρδη στις ζημιές για τον τελευταίο.
Αλλά μεγάλο όφελος για τον τελικό χρήστη, την ελληνική οικογένεια, την ελληνική επιχείρηση. Για να γίνει αντιληπτή η αλλαγή που φέρνει στη χώρα μας το νέο ενεργειακό μείγμα, το φθηνό νυχτερινό ρεύμα, σύντομα θα γίνει φθηνό μεσημεριανό ρεύμα. Σε αυτές τις ώρες λειτουργούν καλύτερα οι ΑΠΕ, σε αυτές θα προσαρμοστούν πλέον και τα προγράμματα ακόμα πιο φτηνής ενέργειας των εταιρειών. Προφανώς υπάρχουν και οι κίνδυνοι, που έχουν να κάνουν με τη βιωσιμότητα των συγκεκριμένων επενδύσεων. Ο μεγαλύτερος ωστόσο κίνδυνος είναι οι αλόγιστες αντιδράσεις.
Στις ΗΠΑ, πριν από λίγες μέρες ο υποψήφιος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι αν εκλεγεί πρόεδρος θα απαγορεύσει την ανάπτυξη επενδύσεων σε θαλάσσια αιολικά στη χώρα. Ο άνθρωπος κάνει λόμπι με τις εταιρείες των υδρογονανθράκων και επικαλείται τον κίνδυνο για τα πουλιά και τις φάλαινες, απειλώντας να «παγώσει» μια αγορά ύψους 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα κινητοποιηθεί για χάλυβα, νέα πλοία και εξοπλισμό, υποστηρικτικό των θαλάσσιων αιολικών στη χώρα.
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση εδώ και μία διετία έχει «προσαρμόσει» και αυτή την πολιτική της τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα χερσαία αιολικά. Από την πολιτική της ανάπτυξης αιολικών με το ζόρι, περάσαμε στο «αν συμφωνεί η τοπική κοινωνία», αντί να κάνει το προφανές, να εξηγεί τα μεγάλα οφέλη από πλευράς τιμών ρεύματος από την ανάπτυξη των ΑΠΕ. Ως αποτέλεσμα σχέδια σε διάφορες περιοχές ναυάγησαν. Σε άλλες το ελληνικό Δημόσιο απαγόρευσε και επίσημα με νόμο οποιαδήποτε σκέψη με τη λίστα των «απάτητων βουνών». Προφανώς η κίνηση αυτή άνοιξε την όρεξη και σε άλλες αντιδράσεις τώρα που προσπαθεί η χώρα να αναπτύξει αιολικά στη θάλασσα. Η κυβέρνηση έδωσε το δικαίωμα δικαιώνοντας τις αντιδράσεις στη στεριά και πλέον το «λούζεται».
Η υπόθεση με τα πλωτά αιολικά στην Κρήτη, όπου οι τοπικές Αρχές υιοθέτησαν πλήρως την αντίδραση όχι αυτή τη φορά μιας ομάδας ανησυχούντων κατοίκων, αλλά μιας ομάδας ισχυρών επιχειρηματιών, εν προκειμένω των ξενοδόχων της Ελούντας, δημιουργεί έναν νέο πονοκέφαλο για την κυβέρνηση. Οι επιχειρηματίες λένε και ενδεχομένως να έχουν δίκιο, ότι η περιοχή τους που είναι αμιγώς τουριστική, είναι επιβαρυμένη με τις περισσότερες μονάδες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο νησί (άνω του 55% της πράσινης ενέργειας της Κρήτης). Η χωροθέτηση ωστόσο των συγκεκριμένων περιοχών έγινε με αυτή την κατάσταση δεδομένη. Αν έκανε λάθος, ας το λύσει γρήγορα και ας προχωρήσουμε. Αν το αφήνει να σέρνεται, απλά δυσφημεί το αύριο της ενέργειας στη χώρα. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι από το πώς θα χειριστεί τη συγκεκριμένη υπόθεση η κυβέρνηση, θα δώσει το στίγμα και για τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Αν κάνει πίσω η κυβέρνηση ποιος λέει ότι δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις και στις άλλες περιοχές όπου έχουν προγραμματιστεί ανάλογες επενδύσεις, όπως οι Κυκλάδες (Σύρο, Πάρο, Νάξο), ο Νότιος Ευβοϊκός ή τα Δωδεκάνησα;
