Ακόμα μια ένδειξη φιλοτουρκικής στροφής της ενεργειακής πολιτικής της Βουλγαρίας –εν μέσω πολιτικών αναταράξεων τόσο σε Σόφια όσο και σε Άγκυρα- συνιστούν οι πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα Balkan Energy News περί συμφωνίας που έχει υπογραφεί μεταξύ της τουρκικής κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου Botas και της βουλγαρικής Bulgargaz, με αντικείμενο την ανάπτυξη από την Botas υποδομής αποθήκης φυσικού αερίου στη Βουλγαρία.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας Φατίχ Ντονμέζ φέρεται να δήλωσε ότι «Εχουμε αποκτήσει σημαντική εμπειρία με τις υπόγειες αποθήκες φυσικού αερίου στο Tuz Gölü και το Silivri. Τα αρμόδια στελέχη της Βulgargaz έφτασαν από τη Βουλγαρία, το project για την ανάπτυξη της αποθήκης ανατέθηκε στην Botas”. O Tούρκος υπουργός υπενθύμισε ότι η Bulgargaz απέκτησε στις αρχές του έτους πρόσβαση στο Σύστημα Φυσικού Αερίου της Τουρκίας, δια της συμφωνίας που υπεγράφη στις 3 Ιανουαρίου για την τροφοδοσία της Bulgargaz από την BOTAS με 1,5 δισ κυβικά μέτρα ανά έτος, για 13 χρόνια. Μια συμφωνία την οποία η Αθήνα υποδέχθηκε με προβληματισμό, στο μέτρο που στο ζενίθ της ενεργειακής κρίσης, όταν η Ρωσία «έκλεισε τις στρόφιγγες» του φυσικού αερίου προς τη Βουλγαρία, η Ελλάδα στήριξε έμπρακτα και αποτελεσματικά την γειτονική χώρα, αυξάνοντας κατά 300% τις εξαγωγές LNG μέσω του Τερματικού Σταθμού της Ρεβυθούσας.
Ο υπηρεσιακός υπουργός Ενέργειας της Βουλγαρίας Ρόσεν Χριστόφ είχε δικαιολογηθεί σημειώνοντας τότε ότι «Στην Ελλάδα υπάρχει περιορισμένη δυναμικότητα για εισαγωγές LNG, τη στιγμή που η Τουρκία προσφέρει μια εναλλακτική λύση», και μάλιστα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Ο ίδιος είχε μάλιστα τονίσει ότι «Η Ρεβυθούσα έχει υπερβολικά μεγάλη κίνηση και γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο να δεσμεύσεις δυναμικότητα εκεί».
Η Βουλγαρία έχει ήδη δεσμεύσει δυναμικότητα 1 δις. bcm/έτος στο υπό κατασκευή FSRU της Αλεξανδρούπολης που αναμένεται να τεθεί σε εμπορική λειτουργία στις αρχές του 2024. Εκτιμάται όμως ότι χρειάζεται άλλο 1 bcm/έτος σε εισαγωγές LNG που μπορεί να βρει μόνο στην Τουρκία. Με τον τρόπο αυτό, η Βουλγαρία στοχεύει να καλύψει το 30% των αναγκών της με τουρκικό φυσικό αέριο, με άλλο ένα 30% να προέρχεται από LNG με σημείο εισόδου την Ελλάδα και το υπόλοιπο από φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν που φτάνει στη γειτονική χώρα μέσω του ελληνο-βουλγαρικού αγωγού IGB και της διασύνδεσης του με τον TAP.
Σε κάθε περίπτωση, η φημολογούμενη συμφωνία Botas-Bulgargaz για την αποθήκη φυσικού αερίου στην Βουλγαρία (που θα συνιστούσε την δεύτερη υποδομή τέτοιου είδους μετά την αποθήκη του Τσίρεν, για την οποία μάλιστα έχει υπογραφεί Μνημόνιο Κατανόησης Ελλάδας-Βουλγαρίας ώστε να αξιοποιηθεί για την τήρηση των υποχρεώσεων αποθήκευσης φυσικού αερίου της Ελλάδας) εντείνει τον προβληματισμό, στον βαθμό που ακολουθεί την κινητικότητα στη Σόφια για τον «Αγωγό Αλληλεγγύης» (Solidarity Ring), δηλαδή τη συμφωνία μεταξύ των κυβερνήσεων Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας και Σλοβακίας με το Αζερμπαϊτζάν, για την αύξηση των προμηθειών αερίου προς την Κεντρική Ευρώπη μέσω μιας νέας διαδρομής που παρακάμπτει την Ελλάδα ακολουθώντας τον άξονα Τουρκία – Βουλγαρία – Ρουμανία- Ουγγαρία -Σλοβακία. Την ίδια στιγμή, όχι μόνο αναβαθμίζει το ρόλο της Αγκυρας, αλλά και ανοίγει «χαραμάδα» για επιστροφή «από την πίσω πόρτα» του ρωσικού αερίου στην Ευρώπη, λόγω των υπονοιών ότι ο «Αγωγός Αλληλεγγύης» θα τροφοδοτείται μέσω του ρωσικού δικτύου αγωγών (Turk Stream). Παράλληλα, η πρωτοβουλία αυτή, στην οποία η Βουλγαρία φέρεται να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο υπονομεύει τον «Κάθετο Αξονα» μεταφοράς φυσικού αερίου που δεν θα προέρχεται από τη Ρωσία (δηλαδή αζέρικο αέριο και LNG από τους Τερματικούς Σταθμούς της Ελλάδας) από τον Νότο της Ευρώπης στο Βορρά,, βασικοί κρίκοι του οποίου είναι οι αγωγοί IGB και TAP.
Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να «ενταχθεί» και η καθυστέρηση που παρατηρείται στην υπογραφή Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ των χωρών του «Κάθετου Διαδρόμου» (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία) που θα επισφράγιζε την πολιτική βούληση για το project, σε συνέχεια της υπογραφής αντίστοιχου Μνημονίου μεταξύ των Διαχειριστών Συστημάτων των εν λόγω χωρών, στα τέλη του έτους στην Αθήνα. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του ΔΕΣΦΑ, οι κυβερνήσεις των εν λόγω χωρών συζητούν την προοπτική οι Διαχειριστές Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Ουγγαρίας και Μολδαβίας να διενεργήσουν ένα κοινό market test που θα έδειχνε το μέγεθος του ενδιαφέροντος των συμμετεχόντων της αγοράς φυσικού αερίου να προσεγγίσουν μέσω Ελλάδας τις βορειότερες χώρες.
