Σύμφωνα με σχέδιο πρότασης που διέρρευσε και είδε η EURACTIV, η Πράξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη βιομηχανία μηδενικών καθαρών εκπομπών (Net-Zero Industry Act) μπορεί να περιλαμβάνει ρήτρες για την αποτροπή ξένων προϊόντων καθαρής τεχνολογίας, παρόμοιες με τις απαιτήσεις του αμερικανικού νομοσχεδίου IRA.
Η Πράξη για τη βιομηχανία μηδενικών καθαρών εκπομπών (NZIA) αναμένεται να παρουσιαστεί την ερχόμενη Τρίτη (14 Μαρτίου) από την Επιτροπή. Στόχος της είναι να ενισχύσει τις ευρωπαϊκές παραγωγικές ικανότητες για τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ως απάντηση στον αμερικανικό IRA που επιδοτεί την παραγωγή και την πώληση ηλεκτρικών οχημάτων και άλλων τεχνολογιών αμερικανικής παραγωγής.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών κατήγγειλαν επανειλημμένα τις ΗΠΑ την επιβολή απαιτήσεων χρήσης εγχώριων προϊόντων στον IRA, καθώς αποτελούν αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και, ως εκ τούτου, είναι ασύμβατες με το εμπορικό δίκαιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ).
Στο σχέδιο πρότασης που διέρρευσε, ωστόσο, η Επιτροπή φαίνεται να εισάγει ρήτρες που έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα – ενδεχομένως θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη δέσμευση της ίδιας της ΕΕ στους κανόνες του ΠΟΕ.
Μεταμφιεσμένες ρήτρες «Αγοράστε ευρωπαϊκά»
Για τις δημόσιες συμβάσεις, για παράδειγμα, το σχέδιο πρότασης αναφέρει ότι έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη η «συμβολή μιας προσφοράς στην ασφάλεια του εφοδιασμού». Και τι σημαίνει αυτό;
Μεταξύ άλλων προϋποθέσεων, η ασφάλεια του εφοδιασμού εξαρτάται από «το ποσοστό των προϊόντων που προέρχονται από τρίτες χώρες», σύμφωνα με το σχέδιο πρότασης.
Αυτό θα σήμαινε ότι οι δημόσιες αρχές θα έπρεπε να λαμβάνουν υπόψη αν η τεχνολογία καθαρού μηδενικού κόστους που αγοράζουν παράγεται στην ΕΕ ή όχι, αν και θα είχαν ακόμη αρκετά περιθώρια να καθορίσουν πόσο θέλουν να σταθμίσουν αυτό το κριτήριο.
«Αυτή η ρήτρα μοιάζει με μια περίεργη απαίτηση ενίσχυσης του εγχώριου εμπορίου», δήλωσε στη EURACTIV ο Ignacio Arroniz, ερευνητής για το εμπόριο και το κλίμα στη δεξαμενή σκέψης E3G.
Σε αντίθεση με μια ευθεία απαίτηση εγχώρια παραγόμενων προϊόντων όπως η αμερικανική εκδοχή, είπε ο Arroniz, «θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε απαίτηση ‘όχι και τόσο ξένων’ προϊόντων».
Συμβατότητα με τον ΠΟΕ
Ο David Kleimann, ειδικός σε θέματα εμπορίου στο οικονομικό thinktank Bruegel με έδρα τις Βρυξέλλες, συμφωνεί ότι «αυτό θα ήταν μια επικίνδυνη εισβολή» στον χώρο της εντοπιότητας.
«Παρόλο που η διάταξη αναφέρει ότι πρέπει να εφαρμόζεται ‘σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο’, προδιαγράφει μια προκατάληψη υπέρ της παραγωγής της ΕΕ, ώστε να προτιμώνται οι προμηθευτές της ΕΕ για λόγους ασφάλειας του εφοδιασμού».
Και αυτό μπορεί να θέσει την πρόταση της Επιτροπής σε σύγκρουση με τη συμφωνία του ΠΟΕ για τις δημόσιες συμβάσεις. Ενώ η συμφωνία επιτρέπει τεχνικές προδιαγραφές για περιβαλλοντικούς σκοπούς, η έννοια της «ασφάλειας του εφοδιασμού» δεν προστατεύεται από αυτήν, σύμφωνα με τον Kleimann.
«Η εισαγωγή του κριτηρίου της ‘ασφάλειας του εφοδιασμού’ στις διαδικασίες διαγωνισμού μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε διακριτική ανάθεση συμβάσεων», δήλωσε ο Kleimann στη EURACTIV.
Προστατευτισμός ή διαφοροποίηση των προμηθευτών;
Σύμφωνα με τον Arroniz, «το πολιτικό μήνυμα είναι ότι η ενεργειακή μας μετάβαση δεν πρέπει να εξαρτάται από τρίτες χώρες».
«Αλλά χάνεται το νόημα», πρόσθεσε, υποστηρίζοντας ότι μια μετάβαση που είναι ανθεκτική σε εξωτερικούς κλυδωνισμούς δεν είναι το ίδιο με την ανεξαρτησία από άλλους.
«Αντιθέτως, η ΕΕ χρειάζεται αξιόπιστους εταίρους περισσότερο από ποτέ», είπε.
Η έννοια της ασφάλειας του εφοδιασμού δεν εμφανίζεται μόνο στα άρθρα του σχεδίου πρότασης που αφορούν τις δημόσιες συμβάσεις και τους πλειστηριασμούς, αλλά και σε εκείνο που σχετίζεται με τα καθεστώτα επιδοτήσεων των κρατών μελών.
Σχέδια επιδοτήσεων
Επιπλέον, το σχέδιο προβλέπει ότι εάν τα κράτη μέλη ή άλλες δημόσιες αρχές θέλουν να δημιουργήσουν καθεστώτα επιδότησης «που απαιτούν την αγορά προϊόντων καθαρού μηδενικού ισοζυγίου», «στοχεύουν» στην επίτευξη των ίδιων όρων ασφάλειας εφοδιασμού όπως και για τις δημόσιες συμβάσεις.
Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως άμεση απάντηση στο αμερικανικό σύστημα επιδοτήσεων για την επιδότηση των ηλεκτρικών οχημάτων που κατασκευάζονται στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, ο Kleimann του Bruegel σημειώνει ότι το εν λόγω άρθρο «περιλαμβάνει πολύ πιο φιλόδοξη ήπια νομική γλώσσα» και ότι «δεν θα μεταφραστεί σε μια εκτελεστή νομική υποχρέωση».
«Ανεξάρτητα από το αν είναι εφαρμόσιμη ή όχι, πρόκειται για μια πολύ ανησυχητική πρόταση της Επιτροπής – αν αποτελεί μέρος της τελικής πρότασης, δηλαδή», δήλωσε.
Το κατά πόσον οι συγκαλυμμένες ρήτρες «Αγοράστε Ευρωπαϊκά» θα αποτελέσουν μέρος της πρότασης θα αποσαφηνιστεί στις 14 Μαρτίου, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα την παρουσιάσει επίσημα.
Πηγή: euractiv.gr
