Η κάθετη πτώση της τιμής του φυσικού αερίου στις διεθνείς αγορές με τον δείκτη TTF να είναι κάτω από τα 50 ευρώ/MWh στα 47,30 ευρώ/MWh έχει, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, φέρει νέες επιβαρύνσεις στα κόστη για τους καταναλωτές λόγω της αποθήκευσης στην Ιταλία, όπως προέβλεπε το σχετικό πλάνο διαχείρισης της κρίσης που εκπονήθηκε στα τέλη του περασμένου καλοκαιριού.
Με βάση παράγοντες της αγοράς το κόστος της αποθήκευσης φα στην Ιταλία, με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, φτάνει τα 150 εκατ. ευρώ για όλη την αγορά, ποσό όμως που πρέπει, με βάση το ρυθμιστικό πλαίσιο, να καλυφθεί από το Τέλος Ασφάλειας Εφοδιασμού που καταβάλλεται από όλους τους καταναλωτές φυσικού αερίου και το οποίο προσδιορίζεται από τη ΡΑΕ με βάση τα κόστη του συνόλου των μέτρων που λαμβάνονται για την ασφάλεια εφοδιασμού.
“Ουσιαστικά υπάρχει μια διαφορά μεταξύ των τιμών που πλήρωσαν οι υπόχρεοι τους περασμένους μήνες και των σημερινών που πρέπει να καλυφθεί από το Τέλος Ασφάλειας Εφοδιασμού” αναφέρουν παράγοντες του κλάδου που σημειώνουν ότι ακόμη “δεν εχουν αρχίσει να πληρώνονται οι προμηθευτές – εισαγωγείς που είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν τις αποθήκες στην Ιταλία”. Yπενθυμίζουν, δε, ότι “κάθε προμηθευτής πρέπει να εγχέει ένα ποσοστό κάθε μέρα από τις αποθήκες της χώρας” και ανάλογα να στέλνει τη σχετική εκκαθάριση ώστε να γίνεται ο “λογαριασμός”.
Το όλο αυτό σχήμα βασίζεται στην πρόβλεψη για την δημιουργία ενός Συμβολαίου Διαφορών (Contract for Differences, CfD) τόσο για την κάλυψη των προμηθευτών από τη διαφορά της τιμής μεταξύ αγοράς και απόληψης, όσο και των καταναλωτών από τυχόν ιδιαίτερα υψηλές τιμές κατά την περίοδο απόληψης. Το συμβόλαιο προβλέπει ότι οι προμηθευτές υποχρεούνται να επιστρέφουν την διαφορά από την τιμή προμήθειας και την τρέχουσα εμπορική τιμή κατά την στιγμή της απόληψης.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την αποζημίωση των Υπόχρεων μέσω Συμβολαίων Διαφορών (Contract for Differences, CfD) που έχουν συνάψει με το ΔΕΣΦΑ, οι προμηθευτές θα αποζημιώνονται τη μοναδιαία διαφορά μεταξύ της strikeprice (δηλαδή της τιμής που αγόρασαν τις εν λόγω ποσότητες αερίου), και την τρέχουσα εμπορική τιμή κατά τη στιγμή της απόληψης, εφόσον αυτή είναι μικρότερη από την τιμή strikeprice.
Να σημειωθεί ότι με βάση παράγοντες της αγοράς για την εκτίμηση του προϋπολογιστικού κόστους αποζημίωσης των Συμβολαίων Διαφορών, η τιμή προμήθειας εκτιμήθηκε στα 200 €/MWh και με δεδομένη τη σημερινή εμπορική αξία, όπως μάλιστα έχει αποκλιμακωθεί τους τελευταίους μήνες δημιουργεί αυτόν το “νέο κουμπαρά υποχρεώσεων” που θα πρέπει να καλυφθεί από το Τέλος Ασφάλειας Εφοδιασμού.
Υπενθυμίζεται ότι με βάση το όλο σχέδιο η ποσότητα που πρέπει να έχει αποθηκευτεί εκτός Ελλάδος ισοδυναμεί με 1,14 TWh φυσικού αερίου και υπόχρεοι είναι οι εισαγωγείς φυσικού αερίου αναλόγως του μεριδίου των εισαγωγών τους στην ελληνική αγορά.
Σύμφωνα με τη σχετική εισήγηση της ΡΑΕ υπόχρεοι ήταν οι εξής εταιρείες:
• ΔΕΠΑ της οποίας το σταθμισμένο μερίδιο για την πενταετία 2017-2021 ήταν 54,6% και υποχρεούται να αποθηκεύσει 622.440 MWh στην Ιταλία.
• Μυτιληναίος με μερίδιο 23,5% και υποχρέωση αποθήκευσης 267.900 MWh.
• Προμηθέας με μερίδιο 12,1% και υποχρέωση αποθήκευσης 137.940 MWh.
• Elpedison με μερίδιο 5,8% και υποχρέωση αποθήκευσης 66.120 MWh
• Ήρων με μερίδιο 1,4% και υποχρέωση αποθήκευσης 19.960 MWh και
• ΔΕΗ με μερίδιο 2,6%και υποχρέωση αποθήκευσης 29.640 MWh.
