Την διαφωνία τους με τη θέσπιση ενός ακόμα τέλους το οποίο θα ανακτάται μέσω του ανταγωνιστικού σκέλους των χρεώσεων Προμήθειας, εκφράζουν οι ενεργειακές εταιρείες που σχολίασαν τις σχετικές προτάσεις του ΑΔΜΗΕ.
Η δημόσια διαβούλευση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας στην οποία συμμετείχαν η Ήρων Ενεργειακή, η Mytilineos, η Elpedison και η Optimus Energy αφορούσε τη μεθοδολογία υπολογισμού των μοναδιαίων χρεώσεων για τις συνιστώσες του τέλους αγοράς εξισορρόπησης, καθώς και των μηνιαίων χρεώσεων των συμμετεχόντων.
Ο ΑΔΜΗΕ εισηγούνταν ότι το Απαιτούμενο Έσοδο Αγοράς Εξισορρόπησης καθορίζεται ετησίως, πριν από την έναρξη κάθε έτους, μετά από πρόταση του Διαχειριστή του ΕΣΜΗΕ και έγκριση της ΡΑΕ, λαμβάνοντας υπόψη διορθώσεις που αφορούν προηγούμενα έτη, εφόσον αυτό απαιτείται.
Το Τέλος Αγοράς Εξισορρόπησης περιλαμβάνει δύο συνιστώσες, τη Συνιστώσα Αποκλίσεων και τη Συνιστώσα Ενέργειας, στις οποίες επιμερίζεται το Απαιτούμενο Έσοδο Αγοράς Εξισορρόπησης ως εξής: α) στη Συνιστώσα Αποκλίσεων του Τέλους Αγοράς Εξισορρόπησης αντιστοιχεί το 20% του Απαιτούμενου Εσόδου Αγοράς Εξισορρόπησης, και β) στη Συνιστώσα Ενέργειας του Τέλους Αγοράς Εξισορρόπησης αντιστοιχεί το 80% του Απαιτούμενου Εσόδου Αγοράς Εξισορρόπησης.
Ήρων Ενεργειακή: Εις βάρος του ανταγωνισμού
Η Ήρων Ενεργειακή επισημαίνει ότι «η ανάκτηση του κόστους λειτουργίας της αγοράς εξισορρόπησης σε αυτή τη χρονική συγκυρία όπου η δραστηριότητα της Προμήθειας δέχεται ασφυκτικές πιέσεις, είναι κατ’ ελάχιστον άστοχη».
Διευκρινίζοντας τη θέση της αναφέρει ότι «η θέσπιση ενός ακόμα τέλους το οποίο θα ανακτάται μέσω του ανταγωνιστικού σκέλους των χρεώσεων Προμήθειας, δημιουργεί ασυμμετρία μεταξύ των Προμηθευτών που δραστηριοποιούνται στην ίδια αγορά και δεδομένου ότι ο υπολογισμός του δεν είναι απόλυτα προβλέψιμος, θα λειτουργήσει αποκλειστικά και μόνο εις βάρος του ανταγωνισμού».
Προς αυτή την κατεύθυνση προτρέπει τη ΡΑΕ «που ως κύριο μέλημά της έχει την ανάπτυξη του ανταγωνισμού, να προβληματιστεί ιδιαίτερα για την αναγκαιότητα θέσπισης της εν λόγω μεθοδολογίας, η οποία από τη μία δεν διασφαλίζει περισσότερο τη δραστηριότητα του Διαχειριστή αλλά από την άλλη λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο επιβαρυντικά προς την δραστηριότητα της Προμήθειας».
Κάνει ακόμα λόγο για επιλεκτική επιβάρυνση κάποιων από τους Συμμετέχοντες που δραστηριοποιούνται σε αυτήν με κόστη ανάκτησης της δραστηριότητας των Διαχειριστών τους, το οποίο δύναται να δημιουργήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στους Συμμετέχοντες, των οποίων οι ρυθμιστικές αρχές της χώρας τους έχουν επιλέξει την ανάκτηση του κόστους της λειτουργίας των Διαχειριστών τους αποκλειστικά μέσω των Χρεώσεων Χρήσης Συστήματος.
Καταλήγει δε ότι «είναι πολύ πιο ορθολογική η ενσωμάτωση του κόστους αυτής στις Χρεώσεις Χρήσης Συστήματος, αφού ο τελικός αποδέκτης του αγαθού της ενέργειας είναι ο καταναλωτής».
Mytilineos: Σε λάθος κατεύθυνση
Η Mytilineos, στις παρατηρήσεις της επισημαίνει ότι όσον αφορά στην πρόταση το Τέλος Αγοράς Εξισορρόπησης να επιμεριστεί κατά 80% στη Συνιστώσα Ενέργειας και κατά 20% στη Συνιστώσα Αποκλίσεων θεωρεί ότι «κινείται προς την λάθος κατεύθυνση και θα ήταν ορθότερο ο τρόπος επιμερισμού μεταξύ των δύο συνιστωσών να ακολουθήσει την αρχική πρόταση του Διαχειριστή, δηλαδή το Τέλος Αγοράς Εξισορρόπησης να επιμερίζεται κατά 50 % και στις δύο συνιστώσες».
Σύμφωνα με τη Mytilineos, η πρόταση της για τον συγκεκριμένο τρόπο επιμερισμού του Τέλους Αγοράς Εξισορρόπησης επιτυγχάνει τους παρακάτω σκοπούς:
- Λειτουργεί ως κίνητρο για την μείωση των αποκλίσεων, συνεπώς οδηγεί στην ελαχιστοποίηση του κόστους του συστήματος.
- Επιβραβεύει τους συμμετέχοντες που δεν δημιουργούν αποκλίσεις σε σχέση με αυτούς που συστηματικά προκαλούν αποκλίσεις.
- Επιβαρύνει τους συμμετέχοντες αναλογικότερα επί των αποκλίσεων που προκαλούν.
- Η χρέωση είναι αναλογική με την χρήση των συστημάτων της Αγοράς Εξισορρόπησης.
Elpedison: Δυσανάλογη επιβάρυνση
Η Elpedison στις δικές της παρατηρήσεις τονίζει ότι «η προτεινόμενη μεθοδολογία καταλήγει σε Επιτρεπόμενο Έσοδο Αγοράς Εξισορρόπησης πολλαπλάσιο των αντίστοιχων που αφορούν την αγορά Επόμενης Ημέρας και την Ενδοημερήσια αγορά». Αυτό, όπως αναφέρει, «αποτελεί σαφή ένδειξη ύπαρξης αδυναμιών στην προτεινόμενη μεθοδολογία, η οποία και σε αυξημένο έσοδο οδηγεί και κυρίως αδυνατεί να πριμοδοτήσει μια διαρκώς βελτιούμενη λειτουργία της αγοράς εξισορρόπησης».
Επιπρόσθετα εκτιμά ότι «δυσανάλογη επιβάρυνση της αγοράς, όπως αυτή που προτείνεται, αποτελεί εκτός των άλλων σαφή ένδειξη μη αποδοτικής λειτουργίας».
Ακόμη επισημαίνει τη διαφωνία της για την πρόταση επιμερισμού του Τέλους σε ποσοστά 80% (Συνιστώσα Ενέργειας) και 20% (Συνιστώσα Αποκλίσεων) «καθώς δεν εκπέμπει το σωστό μήνυμα στην αγορά ήτοι την αποφυγή πρόκλησης αποκλίσεων όπου αυτό είναι εφικτό».
Optimus Energy: Επιλεκτική επιβάρυνση
Η Optimus Energy επισημαίνει ότι «στην επικαιροποιημένη εισήγηση του Διαχειριστή παραμένει το ετήσιο κόστος της τάξης των 10 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί σε σχεδόν διπλάσια χρέωση από αυτήν που εφαρμόζει το ΕΧΕ για τις 3 αγορές που διαχειρίζεται (Προθεσμιακή, Αγορά Επόμενης Ημέρας και Ενδοημερήσια Αγορά)».
Παράλληλα, αναφέρει ότι «στο πλαίσιο της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς ενέργειας η επιλεκτική επιβάρυνση κάποιων από τους Συμμετέχοντες που δραστηριοποιούνται σε αυτήν με κόστη ανάκτησης της δραστηριότητας των Διαχειριστών τους, ακυρώνει το σκοπό θέσπισης των συζευγμένων αγορών», καθώς και ότι «δύναται να δημιουργήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στους Συμμετέχοντες των οποίων οι ρυθμιστικές αρχές της χώρας τους έχουν επιλέξει την ανάκτηση του κόστους της λειτουργίας των Διαχειριστών τους αποκλειστικά μέσω των Χρεώσεων Χρήσης Συστήματος».
Έτσι προτείνει ο επιμερισμός του κόστους ανάκτησης της αγοράς εξισορρόπησης «να γίνεται στην βάση της τελικής κατανάλωσης και όχι στη βάση της ενέργειας εξισορρόπησης που συναλλάσσεται στην αγορά εξισορρόπησης» και να ενσωματώνεται στις Χρεώσεις Χρήσης Συστήματος, «αφού ο τελικός αποδέκτης του αγαθού της ενέργειας είναι ο καταναλωτής».
