Μπορούμε να έχουμε άμεσα έναν αντίκτυπο στο ΑΕΠ της τάξης του 4 – 5% από την εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων και των σπάνιων γαιών. Δηλαδή να πάμε στα 10 δισεκατομμύρια, συνολικό αντίκτυπο έμμεσο, άμεσο και παραγόμενο, από τα περίπου 4-5 δις. που έχει υπολογίσει την αξία του κλάδου σήμερα το ΙΟΒΕ, σημειώνει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου.
Όπως αναφέρει ο ίδιος, υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον. «Το πρότζεκτ του αντιμονίου προχωράει, οι Μολάοι προχωράνε, το γάλλιο συνεχίζεται, ο χρυσός εκτός από το πρότζεκτ στη Χαλκιδική έχει άλλα δύο πρότζεκτ στη Θράκη, τα οποία προσπαθεί να ξεκινήσει. Οι υπόλοιποι του κλάδου, το μαγνήσιο στη Χαλκιδική πάει πολύ καλά, τα βιομηχανικά ορυκτά της Μήλου είναι μια σταθερή αξία» προσθέτει.
Στον κλάδο άρχισε να υπάρχει κινητικότητα όμως τελευταία. «Ξαφνικά, ξύπνησαν ένα πρωί οι Βρυξέλλες, μετά από 15-20 χρόνια που τους χτυπάμε τις πόρτες και τους φωνάζουμε και συνειδητοποίησαν ότι είμαστε, όταν λέμε επί ξύλου κρεμάμενοι, ίσως υποβαθμίζω το τι λέω».
Όπως αναφέρει οι 26 από τις 34 κρίσιμες πρώτες ύλες ελέγχονται από την ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότιος Αφρική), σε ποσοστό πάνω από 50%. Με αυτή τους την δύναμη άρχισαν να βάζουν περιορισμούς στις εξαγωγές ορυκτών όπως το γάλλιο, λέγοντας επί της ουσίας στον υπόλοιπο κόσμο, ότι θα πάρετε το τελικό προϊόν που είναι το τάδε microchip.
Τι έκανε η Ευρώπη
«Ήταν πολύ πιο βολικό επί χρόνια να το στέλνεις ό,τι δεν σε βολεύει υπεργολαβικά στην άλλη άκρη του πλανήτη, να μην βλέπεις το θόρυβο, να μην βλέπεις την σκόνη, να μην έχεις τους ρύπους, και να αγοράζεις και το προϊόν σε μια πάρα πολύ καλή τιμή. Μόνο που, μας διέφυγαν τρία πράγματα και δεν έπρεπε να μας διαφύγουν, γιατί τα λέγαμε, εγώ τα λέω 20 – 30 χρόνια αυτά τα πράγματα. Το πρώτο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα θέλουν όσο πλουτίζουν να κάνουν τον κωπηλάτη στη γαλέρα. Αρχίζει, λοιπόν, και στην Κίνα και στο Βιετνάμ, σου λέει δεν μπορώ να δουλεύω, με αυτές τις συνθήκες και να παίρνω 50 ευρώ, θέλω 300, θέλω 500. Το δεύτερο είναι ότι επειδή δημιουργείται πλούτος εκεί, δημιουργείται ιδιοκατανάλωση. Αυτή την στιγμή ο μεγαλύτερος καταναλωτής ηλεκτρικών αυτοκινήτων στον κόσμο, ξέρεις ποιος είναι; Η Κίνα. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής, όχι παραγωγός. Έχει τη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο. Και έχει και την μεγαλύτερη κατανάλωση. Η Κίνα θα μπορούσε από μόνη της να είναι ένας πλανήτης. Είναι 1,5 δισεκατομμύριο. Θα μπορούσε να είναι μια αυτάρκης οικονομία. Και πάει προς τα εκεί. Και το τρίτο και το χειρότερο από όλα είναι, ότι ουδείς τόλμησε να αποδεχθεί στην Ευρώπη τη γεωπολιτική ισχύ που τους δίνει το να κρατάνε τις πρώτες ύλες. Και εμείς νομίζαμε ότι μονίμως θα πουλάμε τις Mercedes μας και τις Louis Vuitton μας σε ό,τι τιμή γουστάρουμε και αυτοί επειδή είναι ανόητοι θα έρχονται στην Ευρώπη και θα μας τα δίνουν τσάμπα».
Γιατί είναι σημαντικές οι ορυκτές πρώτες ύλες
Υπάρχουν δύο κατηγορίες σημαντικότητας στις πρώτες ύλες. Υπάρχουν κάποιες πρώτες ύλες που είναι σημαντικές, γιατί χρειαζόμαστε πάρα πολλές. Το αλουμίνιο, ο χαλκός, το νικέλιο, πράγματα καθημερινά που τα ξέρουμε. Αυτές οι πρώτες ύλες είναι σημαντικές, γιατί οι ποσότητες που χρειάζονται είναι πάρα πολύ μεγάλες και άρα, αν δεν έχεις τις πηγές να τις βρεις δεν είναι ότι θα πεθάνει κανείς χωρίς αλουμίνιο, αλλά θα μείνουν χωρίς παράθυρα. Ή θα αρχίσεις το παράθυρο να το δημοπρατείς και να λες, αυτό το παράθυρο, να το πουλήσουμε 500 ευρώ, 1000. Υπάρχει μια άλλη κατηγορία που είναι μικρές οι ποσότητες, αλλά είναι πολύ σημαντική η τεχνολογική τους σημασία.
Γιατί είναι σημαντικό το Γάλλιο
«Το γάλλιο, γιατί το λέω και κανείς δεν με πιστεύει, για το οποίο έγινε όλη αυτή η φασαρία, ξέρεις γιατί μιλάμε; Για 50 τόνους τον χρόνο. Για έναν τζίρο γύρω στα 25-30 εκατομμύρια. Δεν ήταν απλό, αλλά είναι αυτό που λες, μα 50 τόνοι θα κάνουν τη διαφορά; Ναι, αν αυτοί οι 50 τόνοι είναι το microchip αυτού του τηλεφώνου ή ακόμα χειρότερα, της επόμενης γενιάς, ή της επόμενης γενιάς του AI, σε έχει πιασμένο από το λαιμό, να το πω ευγενικά. Λοιπόν, αυτό είναι το παιχνίδι εδώ πέρα αυτή τη στιγμή. Στην Ευρώπη, για να καταλάβουμε τι συζητάμε, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, φύγαν από την παραγωγή 2-2,5 εκατομμύρια τόνοι αλουμίνιο. Σταματήσαν τα αλουμινάδικα της Ευρώπης να παράγουν. Γιατί δεν τους συμφέρει λόγω του κόστους ενέργειας».
Έχουμε μεταλλεύματα, σπάνιες γαίες στην Ελλάδα;
Εγώ λέω ότι η Ελλάδα είναι ευλογημένη, όχι μόνο πάνω απ’ το έδαφος, είναι ευλογημένη και κάτω απ’ το έδαφος. Να το ξέρουμε, να το πιστέψουμε, να το συνειδητοποιήσουμε και για ιστορικούς λόγους. Να ακούσει και η νεότερη γενιά κάποια πράγματα. Ότι χωρίς το ασήμι απ’ το Λαύριο δεν θα υπήρχε η Αθηναϊκή Δημοκρατία και δεν θα είχαμε Παρθενώνες και Περικλήδες και να μας ξέρει όλη η υφήλιος. Ότι χωρίς το χρυσάφι απ’ το Παγγαίο, τον πρόγονο των σκουριών, δεν θα υπήρχε η Μακεδονική Δυναστεία και δεν θα είχαμε πάει μέχρι την Ινδία. Και για να πάμε στα πιο πρόσφατα, ότι χωρίς τη μαύρη βρώμα, όπως τη λένε τώρα, της Πτολεμαίδας και της Μεγαλόπολης, θα είχαμε πτωχεύσει το 1973 με την πετρελαϊκή κρίση. Βάλτε στο μυαλό σας τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα, εάν το 1973 το ρεύμα έπρεπε να πάει 5 ή 10 φορές πάνω, διότι το πετρέλαιο πήγε 3 ή 4 φορές πάνω. Άρα, τα ορυκτά είναι στην Ελλάδα, η Ελλάδα έχει ορυκτά. Αυτή την στιγμή τα ελληνικά μάρμαρα είναι πρεσβευτής και έρχονται άνθρωποι με πολύ υψηλό κασέ να διαλέξουν μάρμαρο, θέλω αυτό το μάρμαρο, θέλω εκείνο για τον τάδε τζαμί, στη Μέση Ανατολή, για το τάδε παλάτι κλπ. Δηλαδή η Ελλάδα έχει έναν πλούτο πολύ σοβαρό.
Τι τρέχει με το αντιμόνιο, γιατί υπάρχουν αντιδράσεις;
Σε όλα τα άλλα μέρη του κόσμου που εξορύσσεται το αντιμόνιο δεν προκαλεί προβλήματα υγείας; Ή προκαλεί και απλώς εκεί είναι οι άνθρωποι θύματα και δεν έχουν τόσο έξυπνους δημάρχους, παπάδες όπως είπες εκεί;
Το αντιμόνιο αυτή την στιγμή εξορύσσεται σε 20 χώρες σε όλο τον κόσμο. Μεταξύ των οποίων στην Αμερική, στην Ιαπωνία, στην Αυστραλία. Αυτοί είναι χαζοί και περιμένουν να πεθάνουν και δεν το ξέρουν; Ή έχουν βρει τον τρόπο να το εξορύξουν ασφαλώς και το εξορύσσουν. Ένα από τα δύο θα είναι.
Βρίσκεται σε όλα τα προϊόντα που περιέχουν ρουλεμάν. Το αντιμόνιο δεν είναι σπάνιο. Δεν είναι κάτι λίγο μικρό κλπ. Μπαίνει σε κράματα και χρησιμοποιείται ευρύτατα. Λοιπόν, αλλά ας το αφήσουμε αυτό, γιατί δεν είναι έτσι. Μπορούμε να εξορύξουμε το αντιμόνιο με απόλυτη ασφάλεια και για τους κατοίκους και για τους πάντες. Και μου λένε, λοιπόν, πάρα πολλοί, δεν θα το κάνουμε. Γιατί έλα μωρέ στην Ελλάδα είσαι και δεν θα το κάνουμε. Και ο επιχειρηματίας θα πάει και θα τα βρει και θα τα φτιάξει κλπ κλπ. Και απαντώ, κάθε μέρα στις εταιρείες που είναι στον κλάδο μας, ξυπνάνε μερικές εκατοντάδες, μη σου πω και χιλιάδες μηχανικοί ως επί το πλείστον Έλληνες και πάνε και βάζουνε μπρος τα εργοστάσια και υπογράφουν με προσωπική ποινική ευθύνη ότι είναι ασφαλές αυτό που κάνουν και σε περιπτώσεις ας πούμε όπως στο αλουμίνιο, στο χρυσό μένουνε και με τις οικογένειές τους δυο χιλιόμετρα από το εργοστάσιο. Ηλίθιοι είναι ή ανήθικοι αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί το να βγαίνει κάθε παπάς και κάθε δήμαρχος και να λέει, εγώ θα πεθάνω, γιατί πέθανε ο προπάππους μου και εμένα ο παππούς μου πέθανε στο Λαύριο, αλλά δεν είναι επιχείρημα αυτό.
Από τις αντιδράσεις για τον χρυσό στην σημερινή κατάσταση
Έχουμε μάθει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν είναι δηλαδή η κατάσταση που ήτανε τότε επί του χρυσού. Και, βεβαίως, αξίζει τον κόπο και εγώ το έχω ζητήσει και από το συναδέλφους στον χρυσό, να προβάλλεται το τι συμβαίνει σήμερα, γιατί εδώ έχουμε μία κλασική περίπτωση που είδαμε και ακούσαμε τα τέρατα, με το χρυσό είχαμε ακούσει μάλιστα και για κάποιο παιδάκι το οποίο θεραπεύτηκε από έκθεση σε κοβάλτιο μέσα σε μια μέρα ή σε μια εβδομάδα, ενώ στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά δεν έχει ξαναγίνει ποτέ αυτό. Ακούμε διάφορα ωραία πράγματα και στο τέλος της ημέρας ερχόμαστε σήμερα να λέμε, όχι μόνο ότι η επένδυση λειτουργεί, όχι μόνο ότι η τοπική οικονομία έχει φύγει στο Θεό, αλλά ότι αναβαθμίστηκε και το τουριστικό προϊόν στην περιοχή. Και επειδή μου μιλάνε για συνύπαρξη τουρισμού και στη Χίο, λέω το εξής, πηγαίνετε και να δείτε τι συμβαίνει στη Μήλο, δέρνονται για να φτιάξουν ξενοδοχεία αυτή την στιγμή σε ένα νησί το οποίο είναι 30% σκαμμένο. Στη Μήλο η λατόμευση είναι ορατή από το Google Earth και παρόλα αυτά αυτή την στιγμή, εγώ πήγα πέρσι στη Μήλο, Ιούνιο μήνα και δεν βρίσκαμε να κάτσουμε να φάμε. Λοιπόν, άρα, μπορούν να συνυπάρξουν τα πάντα, αρκεί να τηρεί ο καθένας το κομμάτι από τους κανόνες που οφείλει να τηρήσει.
Ο ρόλος της Κίνας
Οι Κινέζοι μας είπαν κάποια στιγμή ότι δε θέλουμε να σας δώσουμε, το κοβάλτιο, το λίθιο, το γάλλιο για τις μπαταρίες, θα σας δώσουμε τις μπαταρίες. Σε δεύτερη φάση, μας είπανε ότι δεν θα σας δώσουμε τις μπαταρίες, θα σας δώσουμε αυτοκίνητα. Το είπανε, το δηλώσανε, είπανε ότι το κράτος εξετάζει αυτό. Τώρα θα σας πω και δύο ανεκδοτικές καταστάσεις, για να καταλάβετε τι γίνεται.
Κάποια στιγμή βγήκε το, δεν ξέρω τι ήταν, το Υπουργείο της Κίνας, και είπε τα εθνικά αποθέματα σε κοβάλτιο, αν θυμάμαι το μέταλλο, στην Κίνα, έχουν πέσει χαμηλά. Και έδωσε εντολή, λέει, να αγοράσουν τόσες χιλιάδες τόνους. Και πήγε το κράτος και αγόρασε μερικές χιλιάδες τόνους κοβάλτιο και τους έβαλε στην άκρη. Το κράτος. Και τον Οκτώβριο του 2024, σε μια μηνιαία αναφορά του τι γίνεται στην Κίνα, μας είπανε ότι ξόδεψαν 22 δισεκατομμύρια σε ένα μήνα, 22 δισεκατομμύρια για να αγοράσουν κοιτάσματα σε τρίτες χώρες.
