Έφυγε από την ζωή, σε ηλικία 81 ετών, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μία από τις προσωπικότητες που σημάδεψαν τη γερμανική πολιτική σκηνή τις τελευταίες δεκαετίες.
Γεννήθηκε στο Φράιμπουργκ το 1942. Ήταν μέλος των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) από το 1965 και έγινε βουλευτής της Bundestag το 1972, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους μακροβιότερους πολιτικούς της Γερμανίας.
Στη μακρόχρονη πολιτική του καριέρα, ο Σόιμπλε υπήρξε υπουργός, αρχηγός του CDU, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας και πρόεδρος της γερμανικής Bundestag.
Υπήρξε από τις κεντρικές φυσιογνωμίες στην αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους κατά την προηγούμενη δεκαετία. Ως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας της κυβέρνησης της Άνγκελα Μέρκελ συνδέθηκε με την δημοσιονομικά επιθετική πολιτική του Βερολίνου και την έμφαση που έδωσε στη λιτότητα καθώς καλούσε τις χώρες της Νότιας Ευρώπης να περιορίσουν τον δανεισμό τους. Πίεζε για αυστηρότερους κανόνες για να διατηρηθούν υπό έλεγχο τα κρατικά ελλείμματα.
«Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η προσωπικότητά του ήταν γνωστή αλλά όχι ιδιαίτερα αγαπητή σε χώρες όπως η Ελλάδα», σχολιάζει η γερμανική Deutsche Welle.
Η πορεία του
Μετά από οκτώ χρόνια ως υπουργός Οικονομικών- θέση την οποία ανέλαβε τον Οκτώβριο του 2009- ο Σόιμπλε εξελέγη πρόεδρος της Bundestag. Παρέμεινε βουλευτής μέχρι το θάνατό του.
Νωρίτερα στην καριέρα του, ως υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης του Χέλμουτ Κολ συνέδεσε το όνομά του με την επανένωση της Γερμανίας, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Έχοντας υπηρετήσει σε μια σειρά κυβερνητικών θέσεων, θεωρήθηκε ο επόμενος στη σειρά για να διαδεχθεί τον Κολ στην καγκελαρία.
Από το 1991 έως το 1998, ο Σόιμπλε υπηρέτησε ως κοινοβουλευτικός ηγέτης του CDU του Κολ. Έγινε τελικά ηγέτης του CDU μετά την 16ετή θητεία του Κολ ως καγκελάριος που έληξε σε εκλογική ήττα το 1998. Ωστόσο, τον Φεβρουάριο του 2000, αφού ενεπλάκη σε ένα σκάνδαλο χρηματοδότησης κομμάτων γύρω από τον Κολ, αντικαταστάθηκε από την Άνγκελα Μέρκελ.
Το 2005, η Μέρκελ ως καγκελάριος, όρισε τον Σόιμπλε υπουργό Εσωτερικών, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα ανέλαβε τη θέση του υπουργού Οικονομικών.
Το 1990 και εννέα ημέρες μετά την επανένωση, όταν βρισκόταν στη θέση του υπουργού Εσωτερικών, πραγματοποιήθηκε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από έναν ψυχικά διαταραγμένο άνδρα, με αποτέλεσμα να καθηλωθεί σε αναπηρικό καροτσάκι.
Ο «αρχιτέκτονας της γερμανικής ενότητας»
Επέστρεψε στη δουλειά λίγες εβδομάδες αργότερα και, τον επόμενο χρόνο, πιστώθηκε ότι βοήθησε να επηρεάσει το γερμανικό κοινοβούλιο να μεταφέρει την πρωτεύουσα της επανενωμένης χώρας από τη Βόννη στο Βερολίνο. «Η απόφαση για το Βερολίνο είναι μια απόφαση για να ξεπεραστεί η διαίρεση της Ευρώπης», είχε δηλώσει τότε.
Στα 70ά του γενέθλια το 2012, η Μέρκελ τον χαρακτήρισε «αρχιτέκτονα της γερμανικής ενότητας, αρχιτέκτονα της κίνησης της κυβέρνησης και επί του παρόντος αρχιτέκτονα μιας σταθερής Ευρωζώνης». Στο πρόσωπό του έβλεπε ένα βετεράνο υπουργό που «ενσάρκωνε τη μακροπρόθεσμη μνήμη της δημοκρατίας… χωρίς εσάς, η χώρα μας θα φαινόταν διαφορετική».
Αφήνει πίσω του την σύζυγό του Ίνγκεμποργκ και τέσσερα παιδιά.
