Ισχυρό πλήγμα στο ευρύτερο brand του ομίλου Ελλάκτωρ που μέσω της Άκτωρ Παραχωρήσεις ελέγχει κατά 65,75% την Αττική Οδό επέφερε η κρίση με το μπλοκάρισμα του καλύτερου δρόμου του νομού Αττικής, σε μια συγκυρία που «τρέχει» η διαδικασία του διαγωνισμού παραχώρησης της αρτηρίας για τα επόμενα χρόνια.
Το κατά κοινή ομολογία ιστορικό φιάσκο με την Αττική Οδό μέσα στην «καρδιά» της πρωτεύουσας, όπου χρειάστηκε να κατέβει ο… στρατός για να σώσει έστω τα (ελάχιστα) προσχήματα, είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι πλήττει το brand ευρύτερα της Ελλάκτωρ αλλά και της Ακτωρ Παραχωρήσεις.
Οπότε, το ερώτημα είναι με τι «όπλα» ο όμιλος θα μπορέσει να κατέβει στο χρυσοφόρο διαγωνισμό που έχει προκηρυχτεί για την Αττική Οδό με ημερομηνία καταβολής μη δεσμευτικών προσφορών 20 Απριλίου 2022.
Ο διαγωνισμός
Ο διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός για την παραχώρηση των υπηρεσιών σχετικά με τη χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση της Αττικής Οδού για 25 έτη προκηρύχθηκε προ ημέρων, καθώς η υφιστάμενη σύμβαση εκπνέει το 2024.
Χθες, μετά το φιάσκο, παραιτήθηκε ο Βασίλης Χαλκιάς, διευθύνων σύμβουλος της Αττικές Διαδρομές, εταιρείας που διαχειρίζεται την Αττική Οδό, με το διοικητικό συμβούλιο της επιχείρησης να την κάνει αποδεκτή.
Παράλληλα, το δ.σ. αναβάθμισε τον έως τώρα διευθυντή κυκλοφορίας της εταιρείας, Αριστοφάνη Παπαδημητρίου, ο οποίος αναλαμβάνει καθήκοντα CEO, έως ότου οριστεί νέος.
Πρωτύτερα, η εταιρεία αναγκάστηκε να αποδεχθεί την “πρόταση” του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για καταβολή αποζημίωσης 2.000 ευρώ ανά αυτοκίνητο που ήταν αποκλεισμένο στην Αττική Οδό, ήτοι ένα κόστος περί τα 15 εκατ. ευρώ.
Οι αποζημιώσεις
Εντωμεταξύ, βρίσκεται σε εξέλιξη εισαγγελική έρευνα για την αποτυχία των διαχειριστών να κρατήσουν ανοικτό το δρόμο. Παράλληλα, είναι εξαιρετικά πιθανόν η εταιρεία να συρθεί στα δικαστήρια και να αναγκαστεί να πληρώσει μεγάλες επιπλέον αποζημιώσεις, διαδικασία που ασφαλώς θα επιφέρει νέο πλήγμα.
Όλες αυτές οι όχι ευχάριστες για την εταιρεία διαδικασίες, έρχονται λοιπόν σε μια συγκυρία που «τρέχει» ο διαγωνισμός της παραχώρησης για τα επόμενα 25 χρόνια της Αττικής Οδού από το ΤΑΙΠΕΔ.
Συνάμα, έρχονται να προστεθούν στις διαρκείς διαμάχες των μετόχων εδώ και πάνω από ένα χρόνο, που επίσης έχουν φέρει πλήγμα στον άλλοτε κραταιό κατασκευαστικό όμιλο.
Σε μια συγκυρία που λαμβάνει χώρα κοσμογονία επενδύσεων, με μπαράζ προκηρύξεων έργων, πολυάριθμων διαγωνισμών, ξεμπλοκάρισμα μεγάλων projects και ένα ευρύτερο ανασκούμπωμα ολόκληρου του κλάδου ενέργειας, υποδομών και κατασκευών, ο όμιλος Ελλάκτωρ συνεχίζει να μαστίζεται από τις μετοχικές έριδες.
"Η διαμάχη πρέπει να σταματήσει"
Θυμίζουμε πως τον περασμένο Οκτώβριο σε συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της Άκτωρ Χρ. Παναγιωτόπουλος σε δημοσιογραφική ερώτηση για τον αν η πολύμηνη κόντρα των δύο μετοχικών πόλων πλήττει το brand του ομίλου και το ευρύτερο «όνομά» του, είχε παραδεχτεί ευθαρσώς πως «η διαμάχη δεν βοηθάει κανέναν και σίγουρα δεν βοηθάει την εταιρεία και τους ανθρώπους της».
Πρόσθεσε πως η διαμάχη «πρέπει να σταματήσει» ώστε «να μην έρχονται σε εμάς καθημερινά εξώδικα χωρίς λόγο».
Η αγορά εδώ και πάνω από ένα χρόνο παρακολουθεί αμήχανη την κόντρα ανάμεσα στις δύο κύριες μετοχικές ομάδες που έχουν διαμορφωθεί, με τη μία να εκπροσωπείται από τους Ολλανδούς της Reggeborgh Invest και την άλλη από τους Έλληνες εφοπλιστές (κ.κ. Μπάκου και Καϋμενάκη) υπό την ομπρέλα των Greenhill και Kiloman.
Ένα ιδιότυπο κρυφτούλι που ξεκίνησε κάτι σαν… πείσμα μέσω του μετοχικού διαγκωνισμού στη συγκέντρωση μετοχών της εισηγμένης, αλλά έχει εξελιχτεί σε τεράστια ανοικτή πληγή, που καθημερινά ολοένα και περισσότερο βλάπτει το brand και ξηλώνει τη δυναμική και την υπόσταση της εταιρείας.
Το ομόλογο
Παράλληλα, σημαντικά ερωτήματα προκύπτουν και από τη διαχείριση που θα κληθεί να κάνει η τωρινή διοίκηση αναφορικά με τον τρόπο αποπληρωμής του ομολόγου 670 εκατ. ευρώ το οποίο αποτελεί δυσμενή «προίκα» από την προηγούμενη διοίκηση των αδερφών Καλλιτσάντση.
Το 5ετές ομόλογο εκδόθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 2019 από την τότε διοίκηση με σταθερό (αλλά λίαν ακριβό) ετήσιο επιτόκιο 6,375%. Αρχικά αντλήθηκαν 600 εκατ. ευρώ, ενώ στις 30 Ιανουαρίου 2020 προστέθηκαν άλλα 70 εκατ. ευρώ στο ίδιο ομολογιακό «καλάθι», σχηματίζοντας πλέον μια ενιαία έκδοση, με το ίδια απόδοση και την ίδια ημερομηνία λήξεως τη 15η Δεκεμβρίου 2024.
Όλα αυτά, σύμφωνα με αναλυτές της αγοράς συνδέονται και έχουν κοινό παρονομαστή τη διαμάχη των μετόχων της Ελλάκτωρ, ενώ στην εξίσωση βάζουν και το «κάζο» με το χιονιά, σημειώνοντας ότι είναι απόρροια επίσης της ίδιας «τοξικής» κατάστασης που νομοτελειακά αποπροσανατολίζει τη δυναμική και το management της επιχείρησης.
