Μια υψηλού επιπέδου δήλωση για τη βιομηχανική ανταγωνιστικότητα, στην οποία συμμετείχαν βαριά ονόματα της ΕΕ, έδωσε το έναυσμα για μια δημόσια συζήτηση σχετικά με το πόσο μακριά πρέπει να φτάσει η Ευρώπη στη στήριξη των εγχώριων βιομηχανιών και πώς μπορούν να συνδυαστούν οι πράσινοι στόχοι με τη βιομηχανία.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen, τη Δευτέρα (19 Φεβρουαρίου) ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της, ενώ μια ημέρα αργότερα, εμφανίστηκε στην Αμβέρσα για να συναντήσει έναν συνασπισμό 73 κορυφαίων στελεχών της βιομηχανίας και όλα δείχνουν πως ποντάρει σε μια ατζέντα για τη βιομηχανική ανταγωνιστικότητα για να πείσει.
«Η επίσκεψη της Ursula von der Leyen στην Αμβέρσα ήταν ξεκάθαρα μια στάση προεκλογικής εκστρατείας», δήλωσε ο Philipp Jäger, συνεργάτης πολιτικής στο κέντρο προβληματισμού Jacques Delors Centre με έδρα το Βερολίνο.
Στη «Διακήρυξη της Αμβέρσας για μια ευρωπαϊκή βιομηχανική συμφωνία», που παρουσιάστηκε στη Ursula von der Leyen, οι διευθύνοντες σύμβουλοι και 15 βιομηχανικές ενώσεις δήλωσαν ότι «υπάρχει επείγουσα ανάγκη για σαφήνεια, προβλεψιμότητα και εμπιστοσύνη στην Ευρώπη και τη βιομηχανική της πολιτική».
Στα πλαίσια της σύγκρουσης μεταξύ των υποστηρικτών της βιωσιμότητας και των ηγετών της βιομηχανίας που επιμένουν στην ανταγωνιστικότητα, η δήλωση της Αμβέρσας είναι ένα αυστηρό σχέδιο 10 σημείων που οι υπογράφοντες ελπίζουν ότι θα επαναφέρει την ευρωπαϊκή βιομηχανία στην προηγούμενη δόξα της.
Το κύριο αίτημά τους; «Να τεθεί η βιομηχανική συμφωνία στον πυρήνα της νέας ευρωπαϊκής στρατηγικής ατζέντας για την περίοδο 2024-2029».
Όπως η Πράσινη Συμφωνία αποτέλεσε τη ναυαρχίδα της πρώτης θητείας της von der Leyen για την περίοδο 2019-2024, έτσι και οι εταιρείες που υπογράφουν – βιομηχανίες χημικών, κατασκευαστικών προϊόντων, χάλυβα – τονίζουν την ανάγκη να δοθεί εκ νέου έμφαση στη βιομηχανία.
Ως ένδειξη της δέσμευσης της von der Leyen, εάν κερδίσει μια δεύτερη θητεία, μια «πρόταση Omnibus για τη λήψη διορθωτικών μέτρων σε όλους τους σχετικούς υφιστάμενους κανονισμούς της ΕΕ» θα πρέπει να είναι η πρώτη νομοθετική της πρόταση, αναφέρεται στη δήλωση.
Άλλα αιτήματα περιλαμβάνουν φθηνότερη ενέργεια, με την εξάλειψη των ρυθμιστικών τελών, την ενοποίηση των ευρωπαϊκών δικτύων και «εταιρικές σχέσεις με χώρες πλούσιες σε πόρους», αλλά και ένα «νέο πνεύμα νομοθέτησης».
Σύμφωνα με τους διευθύνοντες συμβούλους που υπέγραψαν τη δήλωση, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο «οι στόχοι της πολιτικής της Πράσινης Συμφωνίας να ακολουθούνται από κανονιστικές και λεπτομερείς εκτελεστικές διατάξεις». Πάραλληλα, ζητούν να επιτραπεί στους επιχειρηματίες «να βρουν τις καλύτερες λύσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων» ώστε να μπορέσουν να «ευδοκιμήσουν».
Ο κ. Jäger δήλωσε: «Η βιομηχανία συχνά διαμαρτύρεται για την υπέρμετρη ρύθμιση, αλλά αδυνατεί να δώσει παραδείγματα για το πού ακριβώς υπάρχει υπερρύθμιση και ασυνέπεια».
Πάνω απ’ όλα, όπως ο Frans Timmermans ήταν επιφορτισμένος με την εφαρμογή της Πράσινης Συμφωνίας, ο διάδοχός του ως δεύτερος στην ιεραρχία της Επιτροπής θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για «την υλοποίηση της Ευρωπαϊκής Βιομηχανικής Συμφωνίας», τονίζεται στη δήλωση της Αμβέρσας.
Η αναζήτηση μιας νέας συναίνεσης
Ο πρωθυπουργός του Βελγίου Alexander De Croo ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τη συνάντηση της Αμβέρσας – μαζί με την ένωση χημικών βιομηχανιών Cefic – και ο ίδιος ήταν στην πρώτη γραμμή των εκκλήσεων για μια ευρωπαϊκή βιομηχανική συμφωνία.
Ο κλάδος των χημικών προϊόντων της χώρας του άρρηκτα συνδεδεμένο με το λιμάνι της Αμβέρσας, βρίσκεται σε κακή κατάσταση: Οι τιμές της ενέργειας είναι υψηλές και η ζήτηση για χημικά προϊόντα χαμηλή. Μία στις τρεις γραμμές παραγωγής δεν λειτουργεί, πολύ λιγότερο από ό,τι συνήθως.
Το γεγονός ότι βρίσκεται ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία – τις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ με πολύ καλύτερες οικονομίες από το Βέλγιο – δεν βοηθά την κατάσταση.
«Η Ευρώπη βρίσκεται στην κορύφωση μιας σύγκρουσης μεταξύ των μεγαλύτερων δαπανητών βιομηχανικών επιδοτήσεων, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, και των μικρότερων χωρών που απλώς δεν έχουν την πολυτέλεια να τις συναγωνιστούν», εξήγησε ο Domien Vangenechten, ανώτερος σύμβουλος πολιτικής στην κλιματική δεξαμενή σκέψης E3.
Οι Δανοί δήλωσαν ομοίως στο Euractiv στο Βερολίνο ότι οι χαλαροί κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις πρέπει να καταργηθούν.
Αυτό σημαίνει ότι η Ευρώπη βρίσκεται στη δίνη της εξεύρεσης μιας νέας συναίνεσης για την εξισορρόπηση της ενίσχυσης της βιομηχανίας, της βιωσιμότητας και της ανταγωνιστικότητας.
«Μπορούν η βιωσιμότητα και οι κλιματικοί στόχοι να συμβιβαστούν με την ανταγωνιστικότητα ή πρέπει να περικόψουμε την Πράσινη Συμφωνία για να μειώσουμε το βάρος των επιχειρήσεων;», διερωτήθηκε ο Jäger.
Η δήλωση της Αμβέρσας «επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στην ανταγωνιστικότητα», πρόσθεσε.
Οι ομάδες των Πρασίνων γνωρίζουν σε ποια πλευρά του επιχειρήματος στέκονται.
«Οι κλιματικοί στόχοι της Ευρώπης και η μακροπρόθεσμη βιομηχανική ανταγωνιστικότητα δεν είναι απλώς συμβατοί, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται», δήλωσε η Laurence Tubiana, διευθύνων σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για το Κλίμα, το οποίο διαθέτει δισεκατομμύρια δολάρια για την υποστήριξη της ευρωπαϊκής ατζέντας για το κλίμα.
Η Tubiana, η οποία ενεργεί ως ένα είδος «επικεφαλής στρατηγικής» για ένα ολόκληρο οικοσύστημα ευρωπαϊκών δεξαμενών σκέψης και ΜΚΟ, τόνισε ότι «αν γίνει σωστά, μια πανευρωπαϊκή βιομηχανική συμφωνία, κατάλληλα ενσωματωμένη με την ιστορική Πράσινη Συμφωνία», θα μπορούσε να επιταχύνει την πράσινη μετάβαση, την ανταγωνιστικότητα και τη συνοχή – επιτρέποντας στις φτωχότερες περιοχές να καλύψουν το χαμένο έδαφος.
Με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας της von der Leyen για την προεδρία, η προεκλογική εκστρατεία της ΕΕ μπορεί να μπει σε πλήρη εξέλιξη. Το ίδιο και ο αγώνας για το ποια κατεύθυνση θα έχει η βιομηχανική στρατηγική της Ευρώπης.
«Η συζήτηση για το πώς θα ενισχυθεί η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης στο πλαίσιο του παγκόσμιου αγώνα για καθαρή ενέργεια είναι σημαντική και θα πρέπει να διαδραματίσει βασικό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία της ΕΕ», δήλωσε ο Vangenechten.
Πηγή: euractiv.g
