Οι θερμοκρασίες του νερού μέσα και γύρω από τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο της Αυστραλίας την τελευταία δεκαετία ήταν οι θερμότερες εδώ και 400 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature.
Τα κοράλλια είναι ευαίσθητα στο θερμικό στρες και αυτές οι περίοδοι αύξησης της θερμοκρασίας αυξάνουν τον κίνδυνο μαζικής λεύκανσης και θνησιμότητας των κοραλλιών, ενώ πιθανότατα οφείλονται στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Ήδη ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος, ένα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, έχει υποστεί μια σειρά μαζικών φαινομένων λεύκανσης τα τελευταία χρόνια και τα φαινόμενα αυξάνονται σε συχνότητα από τα πρώτα καταγεγραμμένα επεισόδια τη δεκαετία του 1980.
Στην παρούσα έρευνα οι επιστήμονες ανακατασκεύασαν δεδομένα επιφανειακής θερμοκρασίας της θάλασσας από το 1618 ως το 1995, χρησιμοποιώντας δείγματα σκελετού κοραλλιών από τη Θάλασσα των Κοραλλιών, στην οποία βρίσκεται ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος. Στη συνέχεια συνέδεσαν αυτό το σύνολο δεδομένων με καταγεγραμμένα δεδομένα επιφανειακής θερμοκρασίας της θάλασσας από το 1900 ως το 2024.
Οι ερευνητές εντόπισαν σχετικά σταθερές θερμοκρασίες πριν από το 1900, ωστόσο από το 1960 ως το 2024 παρατήρησαν μια μέση ετήσια αύξηση της θερμοκρασίας από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο κατά 0,12 βαθμούς Κελσίου ανά δεκαετία. Όπως σημειώνουν, οι μέσες επιφανειακές θερμοκρασίες της θάλασσας για τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο κατά τα έτη μαζικής λεύκανσης των κοραλλιών 2016, 2017, 2020, 2022 και 2024 ήταν σημαντικά υψηλότερες από ό,τι σε οποιοδήποτε έτος της ανακατασκευής πριν από το 1900 και ήταν πέντε από τα έξι θερμότερα χρόνια που έχει βιώσει η περιοχή τους τελευταίους τέσσερις αιώνες. Περαιτέρω μοντελοποίηση δείχνει ότι αυτός ο ρυθμός θέρμανσης μετά το 1900 μπορεί να αποδοθεί στην ανθρώπινη επίδραση.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιες αβεβαιότητες στα δεδομένα ανακατασκευής της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας λόγω του ότι ορισμένες από τις χημικές αναλογίες στα κοράλλια που χρησιμοποιούνται για τη μοντελοποίηση των θερμοκρασιών επηρεάζονται και από άλλες μεταβλητές. Ωστόσο, αυτές οι αβεβαιότητες θα μπορούσαν να μειωθούν με πρόσθετη δειγματοληψία πυρήνων κοραλλιών από την περιοχή.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
https://www.nature.com/articles/s41586-024-07672-x
ΑΠΕ-ΜΠΕ
