Έκτακτος ..καλοκαιρινός UNABOMBER
-Την ψήφο εμπιστοσύνης την δίνουν οι βουλευτές στην κυβέρνηση. Αυτήν τη φορά, όμως, την έδωσε ο πρωθυπουργός στους υπουργούς.
-Η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη και η επίσημη διαρροή που προηγήθηκε ότι δεν πρόκειται να γίνει ανασχηματισμός έως τις εκλογές, ερμηνεύεται (και - αν όχι κυρίως) ως καθαρή στήριξη του υπουργού Ενέργειας.
-Διότι είναι ο υπουργός που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Και, διαχρονικά, τέτοιοι υπουργοί καλούνται συχνά να παίξουν το ρόλο της Ιφιγένειας για να πνεύσει ούριος άνεμος στα πανιά της κυβέρνησης.
-Εξ ου και τα ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών στα οποία το όνομα του Κώστα Σκρέκα φιγουράριζε ως «πιθανού» (σε ορισμένα) ή «βέβαια ανασχηματιζόμενου» (στα περισσότερα από τα υπόλοιπα).
-Ο Τρικαλινός πολιτικός αποδεικνύεται, όμως «σκληρό καρύδι». Χαμηλών τόνων, σε ανοιχτή γραμμή με το Μαξίμου, προσηλωμένος στο έργο του.
-Δεν είναι τυχαίο ότι στο κυβερνητικό επιτελείο τον χαρακτηρίζουν «ο καλός στρατιώτης Σκρέκας».
Το Fuel Pass
-Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εντοπίζουν σημεία, τα οποία χρήζουν (μεγάλων) βελτιώσεων.
-Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επικοινωνία. Ο βομβαρδισμός που καταγράφηκε στα κοινωνικά δίκτυα και κυρίως το facebook όταν ανακοινώθηκαν τα ποσά του fuel pass, χωρίς να υπάρξει αξιόλογος αντίλογος (τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο), καταγράφεται ως μία από τις χειρότερες επικοινωνιακά στιγμές για την κυβέρνηση αυτά τα τρία χρόνια.
-Σε σημείο τέτοιο που αναγκάστηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να παίξει το ρόλο του κυματοθραύστη – που δεν θα κάνει πάντοτε ο πρωθυπουργός τον κυματοθραύστη…
Βγαίνει μπροστά η Σδούκου
-Μαζί με την πολιτική, μεγαλύτερη βαρύτητα και στην επικοινωνία στο εξής για το υπουργείο Ενέργειας. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
-Καλύτερα επεξεργασμένα σε επικοινωνιακό επίπεδο μέτρα με εκλαϊκευμένα παραδείγματα και ανθρώπους να τα αναδεικνύουν.
-Πρώτη και καλύτερη η στο εξής αποκαλούμενη τηλε-Αλεξάνδρα (Σδούκου), που καλείται να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στα μέσα ενημέρωσης και ιδίως την τηλεόραση.
-Γενικότερα, νέα πρόσωπα στο «γυαλί», με (τεχνοκρατική) γνώση του τομέα της ενέργειας αλλά και πολιτική εμπειρία ώστε να μπορούν να αντιπαρατεθούν με τα στελέχη της αντιπολίτευσης.
-Δεν είναι εύκολο ούτε απλό καθώς όσοι έχουν την πρώτη δεν έχουν τη δεύτερη και τούμπαλιν.
-Όμως, ως πότε ο Κ. Σκρέκας θα «σηκώνει» σχεδόν μόνος του το βάρος υπεράσπισης της κυβερνητικής πολιτικής όπως συμβαίνει τις τελευταίες εβδομάδες;
-Κι ως πότε θα αναμασούν τα ίδια και τα ίδια εμφανώς βαριεστημένοι, αν όχι αποστασιοποιημένοι, κυβερνητικοί βουλευτές;
Στον ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν..
-«Ξέρουμε αλλά δε λέμε». Η παραπάνω φράση έχει γραφεί σε επαρχιακή εφημερίδα για τις επικείμενες μετεγγραφές της τοπικής ομάδας ποδοσφαίρου. Κυκλοφορεί τώρα σε νέα εκδοχή από το ΣΥΡΙΖΑ: Ξέρουν τα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας συνολικά αλλά δεν τα ξέρουν ή, έστω τα ξέρουν αλλά δεν τα λένε, κατά εταιρεία.
-Το κείμενο πολιτικής για την ενέργεια αποτυπώνει πάντως το τι συμβαίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για την ενέργεια: από τη μία ευδιάκριτος στο κείμενο ο χειμαρρώδης αλλά επιφανειακός λόγος του Σωκράτη Φάμελλου, από την άλλη εξίσου ευδιάκριτη (με τους πίνακες και τα γραφήματα) η (πιο βαθιά αλλά πολιτικά άχρωμη) τεχνοκρατική προσέγγιση του Νίκου Φαραντούρη.
-Και τα δύο, όμως, στην υπηρεσία του λαϊκισμού.
-Αλέξης Τσίπρας: «Με ευθύνη της κυβέρνησης 4,6 δις ευρώ έκαναν φτερά από τις τσέπες των καταναλωτών και βρέθηκαν σ’ αυτές των παραγωγών».
-«Δίνει φτερά!» Το είπαν οι διαφημιστές πασίγνωστου ενεργειακού ποτού εδώ και χρόνια (το προτιμούν φαίνεται στο ΣΥΡΙΖΑ).
-Με άλλα λόγια, τα πράγματα στην ενέργεια είναι τόσο απλά: Αρκεί να βρεθεί μια άλλη κυβέρνηση που να πάρει τα 4,6 δις ευρώ από τους παραγωγούς ενέργειας και να τα επιστρέψει στους καταναλωτές.
-Μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο, προφανώς, για να κερδίσει χρόνο.
=Και ύστερα με άλλο άρθρο, πιθανότατα στον ίδιο νόμο, οι παραγωγοί ενέργειας θα πάρουν τα 4,6 δις ευρώ από ποιον;
-Τον… Πούτιν; Την Gazprom; Τα διεθνή χρηματιστήρια ενέργειας;
-Νταούλια, πάντως, και χοροί δεν προβλέπονται αυτή τη φορά…
