Πριν από μερικά χρόνια έπεσε η ιδέα και στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου η αρμόδια επίτροπος Ιλβα Γιόχανσον έκανε δεκτή μια εξαίρεση στη ζώνη Σένγκεν, να εισέρχονται σε συγκεκριμένα ελληνικά νησιά και μόνο σε αυτά Τούρκοι τουρίστες, να πληρώνουν 60 ευρώ για τη visa express διάρκειας 7 ημερών και να ξοδεύουν τα ωραία τους λεφτά στη χώρα μας. Το μέτρο εφαρμόσθηκε από τον Απρίλιο και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Μέσα σε λίγες εβδομάδες κατέφθασαν σε Λέσβο, Σάμο, Χίο, Κω και Ρόδο τριπλάσιοι τουρίστες από το ίδιο διάστημα πέρυσι. Στην αστική τάξη της Κωνσταντινούπολης αποτελεί θέμα συζήτησης, καθώς χωρίς επισκέψεις σε προξενείο, μπορεί όποιος θέλει με μια σύντομη διαδικασία να επισκεφθεί ένα ελληνικό νησί για σύντομες διακοπές. Ήταν τελικά τόσο απλό. Απλά έπρεπε κάποιος να το σκεφτεί. Τώρα λένε ότι θα το επεκτείνουν σε πέντε ακόμα νησιά.
Το ίδιο ισχύει και από την πλευρά μας. Οι επτά πτήσεις την ημέρα προς την Κωνσταντινούπολη θα αυξηθούν σύντομα σε οκτώ. Τα αεροπλάνα πηγαινοέρχονται γεμάτα και συνεχώς αναβαθμίζεται η δυναμικότητά τους. Μόνο από τη μεγαλύτερη ελληνική αεροπορική εταιρεία διακινήθηκαν πέρυσι στο δρομολόγιο Αθήνα – Κωνσταντινούπολη 136.000 επιβάτες. Φέτος στο πρώτο τρίμηνο έχουν διακινηθεί ήδη 53.000 επιβάτες, σημάδι ότι το περσινό ρεκόρ είναι πιθανό να προσεγγιστεί από τα μισά του έτους.
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις παρ’ όλα αυτά δεν είναι σαφές ότι γίνονται καλύτερες. Είναι ωστόσο σαφές ότι αλλάζουν. Στο ελληνοτουρκικό φόρουμ που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην τουρκική μεγαλούπολη, οι επίσημοι εκπρόσωποι των δύο χωρών επέμειναν σε χαμηλής έντασης έως αδιάφορα θέματα. Πολιτισμός, τέχνες, λίγο από τουρισμό ή σε θέματα συμπαράστασης σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες ήταν έτοιμοι για περισσότερα. Αν κρίνουμε από τη διάθεση αλληλοεπισκέψεων, οι δύο λαοί έχουν μεγαλύτερη διάθεση από ό,τι οι ηγεσίες τους για να έρθουν πιο κοντά οι δύο χώρες.
Από οικονομικής πλευράς έχουν σε κάθε περίπτωση λογική οι στενότερες σχέσεις. Ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών ξεπέρασε πέρυσι τα 5,4 δισ. ευρώ ετησίως. Θα μπορούσε εύκολα να φτάσει τα 10 δισ. ευρώ και να εμπλουτιστεί περαιτέρω, ώστε να μη βασίζεται σε τόσο μεγάλο βαθμό στις ελληνικές εξαγωγές διυλισμένου πετρελαίου. Ο Νίκος Βέττας του ΙΟΒΕ έβαλε στο φόρουμ τρεις τομείς όπου αν υπάρχει συμφωνία μπορεί να συμβάλουν στην επίτευξη του στόχου. Η υποστήριξη της ναυτιλίας και της ναυπηγικής βιομηχανίας θα μπορούσε να είναι ο ένας τομέας. Ενας άλλος θα μπορούσε να είναι ο ευρύτερος τομέας της υγείας (φάρμακο, φροντίδα ηλικιωμένων κ.λπ.) και ένας τρίτος αυτός της ανώτατης εκπαίδευσης και της έρευνας.
Ο Τούρκος πρόεδρος του ελληνοτουρκικού φόρουμ Αντνάν Πολάτ το πήγε λίγο παρακάτω. Ως επιχειρηματίας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με παρουσία πλέον και στην Ελλάδα, πρότεινε να δούμε πιο έντονα όχι μόνο την ανάπτυξη θαλάσσιων αιολικών (ανεμογεννήτριες) πάρκων στο Αιγαίο, αλλά και ακόμα περισσότερες ηλεκτρικές διασυνδέσεις μεταξύ των δύο χωρών, αυτή τη φορά όχι μέσω ηπειρωτικών περιοχών, αλλά μέσω των νησιών.
Η αλήθεια είναι ότι από την όμορφη θέα του Βοσπόρου και τα δύο δείχνουν εύκολα και ρεαλιστικά. Στην πράξη ωστόσο έχει αποδειχθεί ότι για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πρέπει να είσαι έτοιμος για το καλύτερο (express visa) αλλά και για το χειρότερο.
