Στην παγκόσμια αρένα των σπάνιων γαιών και των κρίσιμων πρώτων υλών μπαίνει με αξιώσεις η Ελλάδα, την ώρα που η Ευρώπη παλεύει να ξυπνήσει από τον λήθαργο που την έχει φέρει σε μειονεκτική θέση από την Κίνα η οποία κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο, με την χώρα μας να επιχειρεί να σπάσει αυτή την κυριαρχία.
Στο πλαίσιο αυτό, η Metlen με τη νέα επένδυση των 295,5 εκατ. ευρώ στον Άγιο Νικόλαο Βοιωτίας κάνει την Ευρώπη αυτάρκη σε γάλλιο. Με το νευραλγικό έργο για την παραγωγή βωξίτη, αλουμίνας και Γάλλιο η Metlen σπάει το μονοπώλιο της Κίνας στη στρατηγικής σημασίας πρώτη ύλη και ιδίως μετά την απόφαση του Πεκίνου να περιορίσει τις εξαγωγές του.
Το γάλλιο αξιοποιείται ως πρώτη ύλη για την παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων κρίσιμων για την πράσινη μετάβαση και τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Μετά την ανακοίνωση της Metlen, την προηγούμενη εβδομάδα, για τη νέα γραμμή παραγωγής βωξίτη, αλουμίνας και γαλλίου, ήδη τρέχει διαγωνισμός έρευνας και εκμετάλλευσης αντιμονίου στην Κέραμο της Βόρειας Χίου.
Σειρά αναμένεται να πάρει και ο διαγωνισμός για τον δημόσιο μεταλλευτικό χώρο των Κιμμερίων Ξάνθης όπου έχουν εντοπιστεί μαγνητίτης, σιδηροπυρίτης, χαλκοπυρίτης και μολυβδαινίτης ενώ την ίδια στιγμή, η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ) δρομολογεί έρευνες για λίθιο στο Καλλυντήρι Ροδόπης και αργότερα στο Κιλκίς.
Τα «μυστικά» του υπεδάφους
Το ελληνικό υπέδαφος διαθέτει κρίσιμες πρώτες γαίες, κυρίως μεταλλεύματα (βωξίτης, νικέλιο, αντιμόνιο). Από την άλλη πλευρά το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο για τις σπάνιες γαίες. Για την ώρα είναι ασαφείς οι ενδείξεις για το κατά πόσο είναι δυνατή η αξιοποίηση σπάνιων πρώτων γαιών όπως το λίθιο, χημικό στοιχείο ιδιαίτερα κρίσιμο για την παραγωγή μπαταριών.
Το λίθιο ενδέχεται να υπάρχει σε αξιοποιήσιμες ποσότητες σε Σάμο και Βόρεια Ελλάδα αν και παραμένει άγνωστο μέχρι να ολοκληρωθούν οι μελέτες αν οι ποσότητες είναι αξιοποιήσιμες και κυρίως αν θα αποφέρουν κέρδος στους δυνητικούς επενδυτές.
Η Ελλάδα διαθέτει στα εδάφη της, μεταξύ άλλων, βάσει εκτιμήσεων του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων: Μεταλλικά ορυκτά (βωξίτης, νικέλιο, χρωμίτης, χαλκός, σιδηρονικέλιο), γαιάνθρακες, υδρογονάνθρακες, λιγνίτη αλλά και βιομηχανικά ορυκτά (λευκά ανθρακικά, μαγνησίτης).
Η χώρα μας κατέχει την τρίτη θέση στην παγκόσμια παραγωγή περλίτη, την δεύτερη στην παγκόσμια παραγωγή ελαφρόπετρας, την πέμπτη στην παγκόσμια παραγωγή μπεντονίτη, την δεύτερη στην παγκόσμια παραγωγή σιδηρονικελίου στην ΕΕ, την δέκατη στην παγκόσμια παραγωγή μαγνησίτη, την δωδέκατη στην παγκόσμια (πρώτη στην ΕΕ) στην παραγωγή βωξίτη ενώ είναι η μοναδική παραγωγός χουντίτη – υδρομαγνησίτη στην Ευρώπη.
Η Κίνα παράγει 48 πρώτες ύλες (το 30% της παγκόσμιας παραγωγής) και οι ΗΠΑ 36 (το 10% της παγκόσμιας παραγωγής).
Το αγκάθι του κόστους παραγωγής
To πλέον καυτό ζήτημα που πληγώνει τον μεταλλευτικό κλάδο στην Ελλάδα και στην ΕΕ είναι το αγεφύρωτο, για την ώρα, χάσμα ανάμεσα στο κόστος παραγωγής σε ευρωπαϊκό έδαφος σε σχέση με ΗΠΑ και Κίνα. Οι μεγάλες διαφορές στο κόστος παραγωγής υπονομεύουν πέρα από την ανταγωνιστικότητα του κλάδου και την γεωπολιτική σταθερότητα της Γηραιάς Ηπείρου καθώς η κατοχή και η εκμετάλλευση πρώτων υλών προσδίδουν στον «ιδιοκτήτη» τους ζωτικής σημασίας πλεονεκτήματα στην εποχή της ενεργειακής μετάβασης.
Αν και οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι βιώσιμες, το ιλιγγιώδες ενεργειακό κόστος, οι καθυστερήσεις στην αδειοδότηση ορυχείων και λατομείων και η έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού (πχ χειριστές βαρέων μηχανημάτων) πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται ενώ η ευρωπαϊκή κωλυσιεργία στην εφαρμογή ενεργών πολιτικών για την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων θολώνουν την εικόνα, την ώρα που η αξιοποίηση των «θησαυρών» του υπεδάφους καθίσταται πρώτη προτεραιότητα στους καιρούς της ενεργειακής μετάβασης.
Η απλοποίηση αδειοδότησης έργων, η μείωση γραφειοκρατίας, η εξάλειψη ασαφειών και ο εκσυγχρονισμός της υπάρχουσας νομοθεσίας, η υιοθέτηση των ευρωπαϊκών προτύπων και καθοδηγητικών οδηγιών για την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων μέσα σε προστατευμένες περιοχές, η παροχή αναπτυξιακών χρηματοδοτικών εργαλείων για εφαρμογή νέων τεχνολογιών στην έρευνα και αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων καθώς και για εκσυγχρονισμό των υπαρχουσών δραστηριοτήτων, αποτελούν τα βασικά αιτήματα του εξορυκτικού κλάδου.
Η Ευρώπη κωλυσιεργεί
Η Ευρώπη με το σχέδιο που έχει καταρτίσει για τις κρίσιμες πρώτες ύλες (The European Critical Raw Materials Act), σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, δεν επιδοτεί τις εξορυκτικές επιχειρήσεις, στοχεύοντας ωστόσο θεωρητικά να διασφαλίσει τον ασφαλή και βιώσιμο εφοδιασμό της ευρωπαϊκής βιομηχανίας με κρίσιμες πρώτες ύλες και να μειώσει σημαντικά την εξάρτηση της ΕΕ από εισαγωγές από προμηθευτές μίας μόνο χώρας.
Περίοπτη θέση στο European Critical Raw Materials Act κατέχουν τα ελληνικά ορυκτά καθώς αποτελούν περίπου το 10% του συνόλου των ορυκτών που περιλαμβάνονται στο σχέδιο.
