Μια ερευνητική ομάδα από τη Δανία και τη Νορβηγία διερεύνησε πώς μπορεί να εξαπλωθεί η φωτιά σε προσόψεις με ενσωματωμένα φωτοβολταϊκά συστήματα και διαπίστωσε ότι η απόσταση μεταξύ των πάνελ και του τοίχου, καθώς και η παρουσία εύφλεκτων υλικών στη κοιλότητα του τοίχου, είναι βασικοί παράγοντες που τα επηρεάζουν.
Η ερευνητική ομάδα περιλάμβανε ακαδημαϊκούς από το RISE Fire Research AS και το Κέντρο Έρευνας και Καινοτομίας για τη Φωτιά (FRIC) στη Νορβηγία, καθώς και το Δανέζικο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Πυρασφάλειας (DBI).
«Τα φωτοβολταϊκά πάνελ περιέχουν πολυμερή που μπορούν να αναφλεγούν», δήλωσε στο περιοδικό περιοδικό pv ο ερευνητής του RISE, Reidar Stølen. «Η ταχύτητα με την οποία αυτό συμβαίνει, καθώς και η ποσότητα των εύφλεκτων υλικών που συμβάλλουν στη φωτιά, εξαρτάται από το μέγεθος της πηγής ανάφλεξης, την απόσταση μεταξύ του κτιρίου και του πάνελ, και από το αν το πάνελ έχει γυαλί και στις δύο πλευρές ή μόνο στην μπροστινή πλευρά». «Και οι προσόψεις με ζωντανά φυτά και τα φωτοβολταϊκά πάνελ προσφέρουν πολλά οφέλη για το περιβάλλον και μπορούν να φαίνονται πολύ όμορφες», πρόσθεσε η συν-συγγραφέας της έρευνας, Janne Siren Fjærestad. «Πιστεύουμε και ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα κατασκευαστούν περισσότερες τέτοιες προσόψεις χωρίς να διακυβεύεται η πυρασφάλεια των κτιρίων».
Στην αναφορά τους, οι επιστήμονες προσπάθησαν να αξιολογήσουν, ειδικότερα, ποιοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο ανάφλεξης, πώς εξαπλώνεται κάθετα η φωτιά κατά μήκος της πρόσοψης και αν η θερμική έκθεση στο κτίριο και στα γειτονικά κτίρια συμβάλλει στην ανάφλεξη. Για να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα, οι επιστήμονες ήρθαν σε επαφή με προμηθευτές τόσο φωτοβολταϊκών πάνελ όσο και συστημάτων πράσινων προσόψεων, καθώς και με ιδιοκτήτες κτιρίων και ερευνητές που εργάζονται με τέτοια συστήματα. Στη συνέχεια, διεξήγαγαν 35 πειράματα, εκ των οποίων τα 25 περιλάμβαναν φωτοβολταϊκά πάνελ και τα 10 συστήματα πράσινων φυτών.
Η ανάλυσή τους έδειξε ότι τρεις βασικοί παράγοντες συμβάλλουν στην εξάπλωση της φωτιάς σε φωτοβολταϊκές προσόψεις: η απόσταση μεταξύ του τοίχου και των φωτοβολταϊκών πάνελ, η παρουσία πάνελ με γυαλί στη μία ή και στις δύο πλευρές και η παρουσία άλλων εύφλεκτων υλικών στην κοιλότητα του τοίχου. «Πειράματα με πάνελ με μονό γυαλί και τη μικρότερη κοιλότητα (6 cm) παρήγαγαν τις πιο έντονες φωτιές», εξήγησε η ομάδα. «Με την αύξηση της απόστασης, τα πάνελ άντεχαν περισσότερη θερμότητα από την αρχική φωτιά και απελευθέρωναν λιγότερη θερμότητα όταν άναβαν. Το ίδιο αποτέλεσμα παρατηρήθηκε όταν μεταβήκαμε από πάνελ με μονό γυαλί σε πάνελ με διπλό γυαλί. Διαπιστώθηκε ότι η αύξηση της απόστασης της κοιλότητας κατά 4-5 cm έχει το ίδιο αποτέλεσμα με τη μετάβαση από πάνελ με μονό γυαλί σε πάνελ με διπλό γυαλί».
Οι ερευνητές υπογράμμισαν επίσης ότι είναι προς το παρόν δύσκολο να διεξαχθούν δοκιμές για την κατάταξη σύμφωνα με το πρότυπο EN 13501-1, το οποίο ορίζει μια τυποποιημένη διαδικασία για την κατάταξη της αντίδρασης στη φωτιά για όλα τα κατασκευαστικά προϊόντα. «Τα φωτοβολταϊκά πάνελ μπορεί επίσης να είναι δύσκολο να δοκιμαστούν με κατάλληλο τρόπο ώστε να δοθεί μια σχετική κατάταξη, καθώς οι μέθοδοι δοκιμής δεν είναι προσαρμοσμένες στις μοναδικές ιδιότητες μιας φωτοβολταϊκής εγκατάστασης», σημείωσαν.
Το RISE διεξήγαγε πρόσφατα μια σειρά πειραμάτων που υποδεικνύουν ότι η απόσταση μεταξύ των φωτοβολταϊκών πάνελ και των επιφανειών οροφής θα μπορούσε να είναι καθοριστικός παράγοντας στις φωτιές φωτοβολταϊκών συστημάτων. Διερεύνησε επίσης πώς η φωτιά θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε φωτοβολταϊκά συστήματα που εγκαθίστανται σε επίπεδες στέγες.
