του Αλέξανδρου Μπαρότσι
Την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ εναντιώνεται στις εξορύξεις, οι Ολλανδοί βιώνουν τις πρώτες συνέπειες από το τέλος στο μεγαλύτερο κοίτασμα της Ευρώπης, αυτό στο Γκρόνιγκεν.
Στην είδηση ότι το κοίτασμα θα κλείσει οριστικά τον Οκτώβριο, η τιμή του φυσικού αερίου εκτινάχθηκε μέσα σε λίγες ώρες κατά 32%, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι η απόφαση θα επηρεάσει την ομαλή τροφοδοσία της Ευρώπης το χειμώνα.
Η ανησυχία των αναλυτών είναι εύλογη, καθώς το κοίτασμα αποτελεί βασική πηγή τροφοδοσίας για μεγάλο μέρος της δυτικής Ευρώπης. Οι φόβοι συνδέονται με τα σενάρια αύξησης της ζήτησης το φετινό χειμώνα σε Ευρώπη και Ασία, και αναδεικνύουν τη σημασία που θα συνεχίσει να παίζει το φυσικό αέριο στην ζωή μας για πολλές ακόμη δεκαετίες.
Εως το 2026, οπότε θα μπουν σε λειτουργία τα υπό κατασκευή τερματικά, θα είμαστε στο έλεος του καιρού και της Κίνας, είχε πει σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Ευάγγελος Μυτιληναίος. Είναι σε γνώση των Ολλανδών όλα αυτά, γι' αυτό και αν υπάρξει νέα ενεργειακή κρίση ή ο φετινός χειμώνας αποδειχθεί πολύ κρύος, δηλώνουν διατεθειμένοι να πάρουν πίσω την απόφαση και το Γκρόνιγκεν να τεθεί ξανά σε λειτουργία.
Δεν πιστεύουμε ότι το μέλλον της χώρας είναι στους υδρογονάνθρακες
Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε άλλη σφαίρα. Προτιμά η χώρα να συνεχίζει να εισάγει κάθε χρόνο 6 δισ. ευρώ σε φυσικό αέριο και πετρελαιοειδή, παρά να αξιοποιήσει τα όποια δικά της κοιτάσματα. «Δεν πιστεύουμε ότι το μέλλον της χώρας είναι στους υδρογονάνθρακες», λέει το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φαραντούρης, που προστίθεται στους υπόλοιπους εγχώριους μαθητευόμενους μάγους, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η πράσινη μετάβαση δεν συνάδει με τις έρευνες υδρογονανθράκων.
Αποκρύπτει βέβαια κάτι το οποίο γνωρίζει καλά λόγω της επιστημονικής του ιδιότητας και της πρότερης μακράς θητείας του στην ΔΕΠΑ: Κανείς ξένος επενδυτής, ακόμη και από το χώρο των ΑΠΕ, δεν αντιλαμβάνεται τη συζήτηση για τους υδρογονάνθρακες και για το φυσικό αέριο ως μια συζήτηση που αφορά μόνο το παρελθόν και όχι το μέλλον, όπως επιμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ίδιο το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον (UNEP) προβλέπει ότι το 2040, η παγκόσμια οικονομία θα καταναλώνει πάνω από 5.500 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου από τα σημερινά 4.000 δισ. Απορούμε που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη καταγγείλει τον ΟΗΕ.
Ο κ. Φαραντούρης δεν είναι το μόνο στέλεχος που παραπλανεί συνειδητά την κοινή γνώμη, ενδεδυμένος τον μαδύα του ψευδοοικολόγου.
Ο παλιότερος στον ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, μέχρι πριν τις εκλογές τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας - τον οποίο όμως ο Αλ. Τσίπρας παραμέρισε για χάρη του πιο φρέσκου και «τεχνοκράτη» Φαραντούρη - λέει εδώ και καιρό ακριβώς τα ίδια.
«Δεν θα δοθούν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νέες άδειες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, ούτε θα ανανεωθούν οι υφιστάμενες που έχουν ολοκληρώσει το χρόνο έρευνας», είχε δηλώσει τον Απρίλιο ο Σ.Φάμελλος στο συνέδριο Power & Gas Forum, θυμίζοντας όσα ακριβώς έλεγαν τα στελέχη του κόμματος πριν από οκτώ χρόνια.
Την απάντηση στις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ που ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα δίνουν μια σειρά από ειδήσεις των τελευταίων μηνών. Ο πρόεδρος Μπαίντεν, παρά την προεκλογική του δέσμευση ότι οι ΗΠΑ δεν προτίθενται να προχωρήσουν σε νέες έρευνες, έχει προκηρύξει για τον Κόλπο του Μεξικού, διαγωνισμούς για πάνω από 25 θαλάσσιες περιοχές. Ο ενεργειακός κολοσσός της Total, στο τελευταίο του energy outlook, εκτιμά ότι το 2050 η κατανάλωση πετρελαίου θα έχει μειωθεί ως και 30%, όταν αντίθετα η κατανάλωση αερίου θα έχει αυξηθεί πάνω από 25%. Και προφανώς, η Total δεν υποστηρίζει τα παραπάνω επειδή πουλάει μόνο LNG, εκμεταλλεύεται κοιτάσματα τόσο πετρελαίου, όσο και αέριου.
Αλλά και στα δικά μας, στο συνέδριο των Δελφών τον Απρίλιο, ο γενικός διευθυντής της ExxonMobil στην Κύπρο, Βαρνάβας Θεοδοσίου, ανέφερε ότι το 2050, ακόμη και στο σενάριο μηδενικών εκπομπών του IEA, το φυσικό αέριο θα κατέχει μερίδιο 30%. Κατά τον αμερικανικό κολοσσό, ο πρώτος στόχος είναι να να μειωθεί η κατανάλωση άνθρακα, στον οποίο η ΕΕ στράφηκε μαζικά πέρυσι, προκειμένου να μην ξεμείνει από ρεύμα, με αποτέλεσμα σήμερα να καίει περισσότερο παρά ποτέ. Προς τα που επομένως οδεύουμε ; Προς μια νέα βιομηχανία χαμηλών ρύπων, τόσο με ΑΠΕ, όσο και με υδρογονάνθρακες.
Ακούει κανείς εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς και όχι. Κλείνουν τα αυτιά τους αυτοί που μέχρι πριν από μερικά χρόνια υποστήριζαν τον λιγνίτη, αλλά ξαφνικά αγάπησαν τις ΑΠΕ επειδή πασχίζουν να πάρουν ψήφους από το χώρο της οικολογίας και τα αριστερά τους. Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τις οποίες τόσο πολύ έχουν συκοφαντήσει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ως κατ' επάγγελμα «προστάτες του περιβάλλοντος», στηρίζοντας συλλογικότητας και κινήματα που τις πολεμούν.
Και προτιμούν να πληρώνουμε κάθε χρόνο μέχρι το 2050 για εισαγωγές φυσικού αερίου και πετρελαίου πάνω από 6 δισ ευρώ παρά μέρος από αυτά, μετά από μερικά χρόνια, να παραμένουν στον κρατικό προϋπολογισμό και να τροφοδοτούν το ασφαλιστικό και τις συντάξεις των επόμενων γενεών, όπως έχει νομοθετηθεί από το 2013 με το Ταμείο Αλληλεγγύης.
