Οι παγκόσμιες αγορές φυσικού αερίου είχαν μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο από το 2020. Ένας συνδυασμός lockdown λόγω Covid και η σημαντική αύξηση της εξαγωγικής ικανότητας LNG άφησε την παγκόσμια αγορά LNG σε πλεόνασμα στις αρχές της δεκαετίας, ωθώντας τις παγκόσμιες τιμές του φυσικού αερίου σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. Ωστόσο, όπως τονίζει η ING, αυτό ήταν βραχύβιο, με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία οδήγησε σε δραστικές αλλαγές στις ροές φυσικού αερίου και σε τιμές (spot) ρεκόρ για το ασιατικό LNG και το ευρωπαϊκό φυσικό αέριο.
Η διακοπή σχεδόν όλου του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη οδήγησε την περιοχή να χάσει τον μεγαλύτερο προμηθευτή φυσικού αερίου, αναγκάζοντας τους αγοραστές να προσπαθήσουν να αναζητήσουν εναλλακτικό εφοδιασμό, επισημαίνει ο ολλανδικός επενδυτικός οίκος. Οι περιορισμοί αγωγών από άλλους προμηθευτές άφησαν το LNG ως την προφανή εναλλακτική λύση. Οι εισαγωγές LNG στην ΕΕ αυξήθηκαν από 81 bcm το 2021 σε 139 bcm το 2023, σύμφωνα με στοιχεία του LSEG, αφήνοντας το LNG ως τη βασική πηγή προμήθειας φυσικού αερίου για την ΕΕ, αντιπροσωπεύοντας περισσότερο από το 40% των συνολικών εισαγωγών φυσικού αερίου. Αυτή η πρόσθετη ζήτηση σε μια περίοδο περιορισμένης νέας προσφοράς οδήγησε σε «σύσφιξη» της παγκόσμιας αγοράς LNG, αφήνοντάς την εξαιρετικά ισορροπημένη μέχρι τώρα. Ωστόσο, η αγορά LNG είναι έτοιμη για μια ακόμη σημαντική αλλαγή, με την ING να βλέπει ότι θα σημειώσει βαθύ πλεόνασμα καθώς προχωράμε στο υπόλοιπο αυτής της δεκαετίας.
Κύμα προσφοράς
Ένα τεράστιο κύμα LNG που θα προέλθει κυρίως από τις ΗΠΑ και το Κατάρ θα οδηγήσει την εξαγωγική ικανότητα να αυξηθεί κατά περισσότερο από 45% έως το 2030, όπως εκτιμά η ING.
Πιο αναλυτικά, όπως εξηγεί, δυστυχώς για τις αγορές φυσικού αερίου, οι εξελίξεις στις ροές των ρωσικών αγωγών προς την Ευρώπη συνέπεσαν με την έναρξη μιας περιόδου περιορισμένης νέας εξαγωγικής ικανότητας LNG. Αυτό έχει αφήσει λιγότερη ευελιξία στην αγορά και έχει προκαλέσει εξαιρετική δύναμη αλλά και αστάθεια στις τιμές. Μεταξύ 2021 και 2023, μόλις 41 bcm εξαγωγικής ικανότητας LNG ξεκίνησε σε σύγκριση με 110 bcm τα τρία προηγούμενα χρόνια.
Ωστόσο, προβλέπεται σημαντική ποσότητα εξαγωγικής ικανότητας LNG να ξεκινήσει από το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους έως το 2030. Από το 2024 έως το τέλος της δεκαετίας, πρόκειται να ξεκινήσουν συνολικά 300 bcm νέας εξαγωγικής ικανότητας LNG και αυτό θα φέρει το σύνολο της προσφοράς πάνω από τα 950 bcm, 45% υψηλότερα από ό,τι στο τέλος του 2023, με τις ΗΠΑ και το Κατάρ να πρωταγωνιστούν αυτής της νέας δυναμικότητας.
Το boost από τις ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ ήταν ο βασικός «μοχλός» πίσω από την εξαγωγική ικανότητα LNG τα τελευταία χρόνια. Το 2016, οι ΗΠΑ είχαν 12 bcm εξαγωγικής ικανότητας, αποτελούμενη από τα Trains 1 και 2 στο Sabine Pass. Ωστόσο, η αφθονία φθηνού φυσικού αερίου οδήγησε σε σημαντικές επενδύσεις σε έργα LNG, που οδήγησαν τις ΗΠΑ από έναν ελάχιστο παίκτη στην αγορά LNG στον μεγαλύτερο εξαγωγέα το 2023 με χωρητικότητα 118 bcm. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της δυναμικότητας ξεκίνησε μεταξύ 2019 και 2020 και συνέπεσε με το χτύπημα της ζήτησης που είδαμε λόγω των περιορισμών Covid. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ετών, ξεκίνησε σχεδόν 61 βψμ εξαγωγικής ικανότητας, που ισοδυναμεί με περίπου το 51% της συνολικής εξαγωγικής ικανότητας στο τέλος του 2023.
Ωστόσο, από το 2022 υπάρχει πολύ λιγότερη νέα χωρητικότητα, με μόλις 20 bcm να ξεκινά. Αυτό πρόκειται να αλλάξει καθώς κινούμαστε στο τελευταίο μέρος του 2024. Αυτή τη στιγμή υπάρχει δυναμικότητα 101 bcm υπό κατασκευή, η οποία πρόκειται να ξεκινήσει μεταξύ του δεύτερου εξαμήνου του 2024 και του τέλους αυτής της δεκαετίας. Αυτό θα ανέβαζε τη συνολική ικανότητα εξαγωγής LNG των ΗΠΑ σε 218 bcm, μία αύξηση 85% από τα σημερινά επίπεδα, τονίζει η ING.
Το Κατάρ θα ξεχωρίσει
Ιστορικά, το Κατάρ ήταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής LNG στον κόσμο. Η αύξηση της χωρητικότητας από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία την τελευταία δεκαετία οδήγησε τη θέση του σε πτώση – αν και εξακολουθεί να αποτελεί ένα σημαντικό 20% της παγκόσμιας προσφοράς εξαγωγών LNG.
Ωστόσο, το Κατάρ βρίσκεται επί του παρόντος στη διαδικασία αύξησης της εξαγωγικής του ικανότητας από 105 bcm σε 193 bcm έως το 2030, όπως επισημαίνει η ING. Αυτό θα γίνει σε φάσεις, με 44 bcm να πρόκειται να ξεκινήσουν το 2025 ή το 2026, στη συνέχεια άλλα 22 bcm έως το 2027 και τα τελικά 22 bcm έως 2030. Αυτό θα οδηγούσε το Κατάρ να γίνει ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής με μόνο τις ΗΠΑ να προηγούνται, αποτελώντας περίπου το 23% της παγκόσμιας προσφοράς έως το 2030. Το μεγάλο «ατού» του Κατάρ, τονίζει ο ολλανδικός οίκος, είναι η θέση του ως ο παραγωγός LNG με το χαμηλότερο κόστος.
Άλλες αγορές
Άλλες βασικές προσθήκες προσφοράς θα προέλθουν από τη Ρωσία, τη Μοζαμβίκη, τον Καναδά και το Μεξικό.
Η Ρωσία είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας LNG, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 8% της παγκόσμιας προσφοράς το 2023 – και έχει φιλοδοξίες να αναπτυχθεί περαιτέρω. Η τρέχουσα εξαγωγική ικανότητα είναι μόλις 41 bcm, ενώ μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, η ικανότητα εκτιμάται ότι θα αυξηθεί σε περισσότερα από 75 bcm.
Μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, η Αφρική πρόκειται να δει λίγο περισσότερο από 37 bcm νέας δυναμικότητας προφοράς LNG. Αυτό περιλαμβάνει 11 bcm νέας χωρητικότητας από τη Νιγηρία, 4 bcm από το Κονγκό, 3 bcm από τη Μαυριτανία, περίπου 1 bcm από τη Γκαμπόν και σχεδόν 18 bcm από τη Μοζαμβίκη.
Η Βόρεια Αμερική πρόκειται επίσης να δει νέα χωρητικότητα από τον Καναδά και το Μεξικό. Στον Καναδά, 22 bcm χωρητικότητας πρόκειται να ξεκινήσει μεταξύ 2025 και 2028. Αυτό περιλαμβάνει τα Trains 1 and 2 από το έργο LNG Canada και 3 bcm από το Woodfibre το 2028. Εν τω μεταξύ στο Μεξικό, σχεδόν 10 bcm χωρητικότητας έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει μεταξύ 2024 και 2026. Αυτό περιλαμβάνει το έργο Altamira και το έργο Energia Costa Azul.
Παράλληλα η προσφορά από την Αυστραλία θα μειωθεί. Η Αυστραλία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παγκόσμιος εξαγωγέας LNG, εξάγοντας 111 bcm το 2023. Έχει τη μεγαλύτερη χωρητικότητα, ωστόσο, στα 120 bcm. Λαμβάνοντας υπόψη τις επερχόμενες προσθήκες χωρητικότητας από τις ΗΠΑ και το Κατάρ, αυτό δεν θα ισχύει για πολύ ακόμη. Η σημαντική εξαγωγική δυναμικότητα που θα ξεκινήσει στην Αυστραλία τα επόμενα χρόνια είναι ελάχιστοι.
Οι κίνδυνοι
Ωστόσο, υπάρχουν πολύ πραγματικοί κίνδυνοι σε ορισμένα από αυτά τα έργα. Όσον αφορά την παγκόσμια ζήτηση, ο οίκος υποθέτει ότι θα αυξηθεί κατά περίπου 35% μέχρι το τέλος της δεκαετίας, μια κίνηση που θα οδηγηθεί σε μεγάλο βαθμό από την Ασία, συγκεκριμένα την Κίνα και τη Νότια/Νοτιοανατολική Ασία. Η Ιαπωνία είναι πιθανό να συνεχίσει να απομακρύνεται από το LNG καθώς η πυρηνική δυναμικότητα επανέρχεται και η κυβέρνηση εστιάζει στους στόχους της για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτή η τάση είναι σαφώς ήδη σε εξέλιξη.
Ομοίως, στην Ευρώπη, όπου η ζήτηση φυσικού αερίου εξακολουθεί να είναι πολύ κάτω από τα επίπεδα πριν τον πόλεμο Ρωσίας/Ουκρανίας, υπάρχει περαιτέρω αρνητική τάση καθώς προχωράμε προς το τέλος της δεκαετίας. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απαραιτήτως αρνητικό για τη ζήτηση LNG, όπως τονίζει η ING, καθώς η Ευρώπη εξακολουθεί να σχεδιάζει να τερματίσει την εξάρτησή της από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα έως το 2027, υποδηλώνοντας ότι η περιοχή θα πρέπει να δει κάποια περαιτέρω στροφή στο LNG.
Η ING αναμένει ότι η παγκόσμια αγορά LNG θα κινηθεί σε πλεόνασμα ήδη από το 2025 και είναι πιθανό να παραμείνει σε περιβάλλον πλεονάσματος για το υπόλοιπο αυτής της δεκαετίας, κάτι που θα οδηγήσει σε μείωση των παγκόσμιων τιμών LNG μακροπρόθεσμα.
Ωστόσο, όπως προσθέτει, το πλεόνασμα το 2025 θα είναι οριακό, το οποίο θα μπορούσε γρήγορα να εξαφανιστεί λόγω της μεγαλύτερης διακοπής της ζήτησης ή της προσφοράς. «Πιστεύουμε πως το σημαντικότερο πλεόνασμα θα σημειωθεί από το 2026 και το 2027, το οποίο και θα ασκήσει πτωτική πίεση στις τιμές του LNG», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Υπάρχουν κίνδυνοι σε αυτή την άποψη, όπως επισημαίνει, με επίκεντρο το εάν τα έργα ενδέχεται να καθυστερήσουν ή να ακυρωθούν. Έχουμε ήδη υπάρξει κάποιες καθυστερήσεις σε έργα των ΗΠΑ που βρίσκονται υπό κατασκευή, ενώ υπήρξε και κάποια πολιτική παρέμβαση. Για τη Ρωσία, οι κυρώσεις αφήνουν μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με το εάν ορισμένα βασικά έργα θα αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους ή εάν θα περιοριστούν. Στην Αφρική, οι ανησυχίες για την ασφάλεια συνεχίζουν να επιμένουν για ένα ήδη καθυστερημένο έργο στη Μοζαμβίκη.
