Κίνδυνος για ράλι στις τιμές μετά τις κατασχέσεις δεξαμενόπλοιων;

Οκτώ εβδομάδες από την πολεμική σύρραξη Ισραήλ Χαμάς και οι τιμές του πετρελαίου παραμένουν χαμηλές. Το ασφάλιστρο κινδύνου για τις τιμές του πετρελαίου που προέκυψε δεν έχει αυξηθεί τόσο δραματικά όσο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον διπλωματικό μαραθώνιο για την αποτροπή μίας γενικευμένης σύρραξης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, η οποία θα προκαλούσε σχεδόν σίγουρα μια τεράστια άνοδο στις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.  Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Άντονι Μπλίνκεν, ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας "σάρωσε" την περιοχή.  Μερίδα του λέοντος κατέχει και η Κίνα, η οποία, μέσω των πολλαπλών έργων της που επικεντρώνονται στην πρωτοβουλία «Belt and Road Initiative» (BRI), ασκεί τεράστια επιρροή σε αρκετούς βασικούς παράγοντες ισχύος στην περιοχή.Όλα αυτά βέβαια κρέμονται από μία κλωστή. Η αύξηση στα ασφάλιστρα πετρελαίου και ναυτιλίας μετά την κατάσχεση του ισραηλινού φορτηγού πλοίου Galaxy Leader από τους υποστηριζόμενους από το Ιράν , τους αντάρτες Χούθι , τόνισε ότι το ασφάλιστρο κινδύνου πολέμου που συνδέεται με τη σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς για τον παγκόσμιο πετρελαϊκό τομέα θα μπορούσε αυξηθεί ανά πάσα στιγμή με μία λάθος κίνηση στη διπλωματική σκακιέρα.

Το κλειδί για αυτό είναι εάν οι ΗΠΑ μπορούν να συνεχίσουν να ασκούν επιρροή στην Κίνα, η οποία έχει γίνει η μεγαλύτερη υπερδύναμη σε όλη τη Μέση Ανατολή από τότε που η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε ουσιαστικά αυτόν τον ρόλο σε μια σειρά αποχωρήσεων από την περιοχή. Εκτός από την απεριόριστη πρόσβαση σε πολύ χαμηλές τιμές στα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Μέσης Ανατολής, ο άλλος κύριος στόχος της Κίνας στη δραματική επέκτασή της σε όλη την περιοχή ήταν ο έλεγχος όλων των βασικών οδών μεταφοράς για το πετρέλαιο και το υγροποιημένο φυσικό αέριο παγκοσμίως.  Δεν πρέπει να λησμονείται ότι πριν από την κατάσχεση του φορτηγού πλοίου Galaxy Leader στις 19 Νοεμβρίου – που υποτίθεται ότι ήταν «ιδιοκτησίας του Ισραήλ» – οι ιρανικές δυνάμεις κατέλαβαν δύο πετρελαιοφόρα μέσα σε μια εβδομάδα στις αρχές Μαΐου μέσα και γύρω από τα στενά του Ορμούζ. . Ούτε το Niovi ούτε το Advantage Sweet είχαν καμία σχέση με το Ισραήλ. Αντίθετα, ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της πετρελαϊκής βιομηχανίας που συνεργάζεται στενά με το συγκρότημα ενεργειακής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) είπε στο OilPrice.com εκείνη την εποχή, ότι το Ιράν τους άρπαξε για να αποδείξει ότι είχε ακόμη τον έλεγχο αυτής της διαδρομής διαμετακόμισης και, ίσως ακόμη πιο σημαντικό , έγινε με την πλήρη ευλογία του Πεκίνου .

Μετά από τις δύο κατασχέσεις τον Μάιο, οι τιμές των ασφαλίσεων πετρελαίου και ναυτιλίας αυξήθηκαν, έστω και προσωρινά, όπως συνέβη και μετά την κατάληψη του Galaxy Leader . Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η παρακολούθηση των τιμών ήταν περιορισμένη, παρά τις απειλές από τον εκπρόσωπο των Χούτι, Alameed Yahya Saree, ότι η ομάδα σκοπεύει να «βυθίσει» ισραηλινά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα. «Αυτή τη στιγμή, η αγορά πετρελαίου μπορεί να δει ότι οι ΗΠΑ αποτρέπουν επιτυχώς τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς από τη διεύρυνση, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει πολύ γρήγορα, ειδικά εάν η Κίνα αποφασίσει για οποιονδήποτε λόγο να σταματήσει το φρένο με το Ιράν», δηλώνουν ευρωπαϊκές πηγές. Ακόμη και με την πίεση της Κίνας για μετριοπάθεια, το Ιράν έχει ήδη προδώσει την πραγματική του πρόθεση να διευρύνει τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς σε δύο αξιοσημείωτες περιπτώσεις. Η πρώτη ήταν στις αρχές της σύγκρουσης όταν προειδοποίησε το Ισραήλ να μην επεκτείνει τις επιθέσεις του στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Το δεύτερο συνέβη νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ, κάλεσε τα ισλαμικά μέλη του ΟΠΕΚ να σταματήσουν αμέσως τις εξαγωγές πετρελαίου στο Ισραήλ. Η κρυφή απειλή ήταν ένα πλήρες εμπάργκο πετρελαίου από όλα τα ισλαμικά κράτη μέλη του ΟΠΕΚ σε χώρες που υποστηρίζουν το Ισραήλ στον πόλεμο.


Η Σαουδική Αραβία έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα το 1973 για τον ίδιο ακριβώς λόγο – έναν πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ισλάμ, όπως επίσης προσπάθησε να τον απεικονίσει. Το αποτέλεσμα ήταν η Πετρελαϊκή Κρίση του 1973 που είδε τις τιμές του πετρελαίου να εκτοξευθούν γύρω στο 267%, από περίπου 3 δολάρια ΗΠΑ ανά βαρέλι σε σχεδόν 11 δολάρια ανά βαρέλι. Αυτό, με τη σειρά του, πυροδότησε τη φωτιά μιας παγκόσμιας οικονομικής επιβράδυνσης, ιδιαίτερα αισθητή στις καθαρές χώρες εισαγωγής πετρελαίου της Δύσης. Ένα ευρύτερο εμπάργκο πετρελαίου του είδους που θέλει ακόμα το Ιράν θα είχε παρόμοια δραματικά αποτελέσματα, αν όχι χειρότερα. Σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση της Παγκόσμιας Τράπεζας, μια απώλεια της παγκόσμιας προσφοράς αργού πετρελαίου της τάξης των 6-8 εκατομμυρίων bpd – την οποία αναφέρεται ως σενάριο «μεγάλης διακοπής» συγκρίσιμο με την πετρελαϊκή κρίση του 1973 – θα είχε ως αποτέλεσμα 56-75% αύξηση των τιμών μεταξύ 140 και 157 δολαρίων το βαρέλι. Ωστόσο, μια διεύρυνση του εμπάργκο στο Ισραήλ από τα ισλαμικά μέλη του ΟΠΕΚ, όπως ζητήθηκε από το Ιράν, πιθανότατα θα οδηγήσει σε πολύ μεγαλύτερη απώλεια των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου από ό,τι έχει υπολογίσει η Παγκόσμια Τράπεζα. Τα ισλαμικά μέλη του ΟΠΕΚ είναι η Αλγερία, με μέσο ρυθμό παραγωγής αργού πετρελαίου περίπου 1 εκατομμύριο βαρέλια (bpd), το Ιράν (3,4 εκατομμύρια bpd), το Ιράκ (4,1 εκατομμύρια bpd), το Κουβέιτ (2,5 εκατομμύρια bpd), η Λιβύη (1,2 εκατομμύρια bpd). ), τη Σαουδική Αραβία (9 εκατομμύρια bp) και τα ΗΑΕ (2,9 εκατομμύρια bpd). Αυτό αντιστοιχεί σε λίγο περισσότερο από 24 εκατομμύρια bpd - ή περίπου 30% - της τρέχουσας μέσης συνολικής παγκόσμιας παραγωγής περίπου 80 εκατομμυρίων bpd.