Η μεγαλύτερη εγκατάσταση παραγωγής πράσινου υδρογόνου στην Ευρώπη βρίσκεται υπό κατασκευή στη Γερμανία, με τη δυνατότητα να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως και κατά 72.000 μετρικούς τόνους ετησίως. Ο μοναδικός σχεδιασμός του ηλεκτρολύτη νερού με μεμβράνη ανταλλαγής πρωτονίων (PEM) επιτρέπει την τροφοδοσία του κύριου εργοστασίου, στο οποίο είναι συνδεδεμένος, με έως και έναν μετρικό τόνο πράσινου υδρογόνου ανά ώρα για χρήση ως χημική πρώτη ύλη. Μόλις τεθεί σε λειτουργία, ο ηλεκτρολύτης PEM των 54 MW θα παράγει πάνω από 8.000 τόνους πράσινου υδρογόνου ετησίως.
Το έργο αποτελεί συνεργασία μεταξύ του γερμανικού κολοσσού της χημικής βιομηχανίας BASF και της Siemens Energy. Σύμφωνα με το Interesting Engineering, «το ανθεκτικό αυτό μηχάνημα θα παρέχει κυρίως πρώτη ύλη για χημικά προϊόντα, καθώς η ζήτηση αυξάνεται για μεγαλύτερη παραγωγή με λιγότερα περιβαλλοντικά απόβλητα». Σήμερα, το υδρογόνο χρησιμοποιείται για την παραγωγή αμμωνίας, μεθανόλης και βιταμινών.
Το πράσινο υδρογόνο και η ενεργειακή μετάβαση
Το πράσινο υδρογόνο θεωρείται βασικός πυλώνας της ενεργειακής μετάβασης, ιδιαίτερα για τομείς που είναι δύσκολο να αποανθρακοποιηθούν. Εκτός από τη χρήση του ως χημική πρώτη ύλη, μπορεί να λειτουργήσει ως καύσιμο, παρέχοντας υψηλές θερμοκρασίες όπως ο άνθρακας, αλλά εκπέμποντας μόνο υδρατμούς αντί για αέρια του θερμοκηπίου. Αυτό το καθιστά ελκυστική εναλλακτική λύση για τη χαλυβουργία, τις μεταφορές και τη ναυτιλία, τομείς με υψηλό αποτύπωμα άνθρακα. Ωστόσο, η παραγωγή πράσινου υδρογόνου καθυστερεί σημαντικά. Παρά τις φιλόδοξες παγκόσμιες δεσμεύσεις, μέχρι το 2023 είχε υλοποιηθεί λιγότερο από το 10% των προγραμματισμένων έργων. Πρόσφατη μελέτη, που ανέλυσε 190 έργα μέσα σε τρία χρόνια, διαπίστωσε ότι μόνο το 7% της παγκόσμιας ανακοινωθείσας δυναμικότητας ολοκληρώθηκε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα.
Οι ερευνητές της μελέτης “The green hydrogen ambition and implementation gap” εντοπίζουν τρεις βασικούς λόγους για το χάσμα μεταξύ φιλοδοξιών και υλοποίησης. Μεταξύ αυτών, το υψηλό κόστος παραγωγής του πράσινου υδρογόνου, το οποίο συνεχίζει να αυξάνεται, η έλλειψη επαρκών συμφωνιών αγοράς, καθώς οι εταιρείες ανησυχούν για το κόστος και τη διαθεσιμότητα του υδρογόνου και η ανάγκη για ισχυρά πολιτικά μέτρα που θα μειώσουν τον κίνδυνο επενδύσεων στο πράσινο υδρογόνο.
Το έργο της BASF στη Γερμανία κατάφερε να παρακάμψει ορισμένα από αυτά τα εμπόδια χάρη στη σημαντική κυβερνητική υποστήριξη. Όπως αναφέρει το Interesting Engineering, «το κρατίδιο της Ρηνανίας-Παλατινάτου και το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών Υποθέσεων και Δράσης για το Κλίμα παρείχαν έως και 124,3 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή της μονάδας».