Το υδρογόνο περνάει μια δύσκολη περίοδο. Το αέριο, που χρησιμοποιείται ευρέως σε διυλιστήρια πετρελαίου και χημικές βιομηχανίες, θεωρείται ως κρίσιμο καύσιμο για τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια, καθώς δεν εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα όταν καίγεται. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή παράγεται σχεδόν αποκλειστικά από ορυκτά καύσιμα, κυρίως φυσικό αέριο, απελευθερώνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο.
Η παραγωγή του σε μεγάλη κλίμακα με χαμηλότερες εκπομπές άνθρακα απαιτεί τεράστιες επενδύσεις σε εξοπλισμό για την απογύμνωση και τη δέσμευση αυτών των εκπομπών, ή σε εγκαταστάσεις ηλεκτρόλυσης που εξάγουν υδρογόνο από το νερό. Η τελευταία διαδικασία (που παράγει το λεγόμενο "πράσινο υδρογόνο") θα μπορούσε να συμβάλει στη χρήση της πλεονάζουσας αιολικής ή ηλιακής ενέργειας σε μελλοντικά ηλεκτρικά συστήματα που κυριαρχούνται από ανανεώσιμες πηγές και να αποτρέψει τις εκπομπές από τη διάτρηση φυσικού αερίου.
Ωστόσο, η υλοποίηση αυτών των έργων αποδεικνύεται πιο δύσκολη από ό,τι αναμενόταν. Αρκετές υψηλού προφίλ προσπάθειες παραγωγής πράσινου υδρογόνου σε μεγάλη κλίμακα έχουν αποτύχει τους τελευταίους μήνες, με τους κατασκευαστές να παλεύουν να ξεπεράσουν το "δίλημμα της κότας και του αυγού" που αντιμετωπίζει ο κλάδος, καθώς το υψηλό κόστος και η αβέβαιη ζήτηση κρατούν τα έργα πίσω.
Ο αυστραλιανός γίγαντας σιδηρομεταλλεύματος Fortescue εγκατέλειψε τον Ιούλιο το χρονοδιάγραμμά του για το 2030, που στόχευε στην παραγωγή 15 εκατομμυρίων τόνων πράσινου υδρογόνου ετησίως, ενώ τόσο η Engie, η κρατική επιχείρηση κοινής ωφέλειας της Γαλλίας, όσο και η Statkraft, η κρατική εταιρεία ανανεώσιμης ενέργειας της Νορβηγίας, έχουν επίσης καθυστερήσει τα σχέδιά τους για νέα δυναμικότητα πράσινου υδρογόνου.
Η Ørsted, ο γίγαντας της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας από τη Δανία, την περασμένη εβδομάδα σταμάτησε τη λειτουργία ενός εργοστασίου που παρήγαγε στη Σουηδία e-μεθανόλη, ενός καυσίμου που παράγεται από τον συνδυασμό πράσινου υδρογόνου και διοξειδίου του άνθρακα, προειδοποιώντας ότι η αγορά αναπτύσσεται πιο αργά από το αναμενόμενο.
Επιπλέον, η Thyssenkrupp Nucera, η εταιρεία που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης και κατασκευάζει ηλεκτρολύτες για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου, προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ότι η "αναπτυξιακή της δυναμική" περιορίζεται από την αβεβαιότητα της αγοράς.
Η Emma Woodward, επικεφαλής της ευρωπαϊκής αγοράς υδρογόνου στην Aurora Energy Research, δήλωσε ότι υπάρχει μια "γενική αίσθηση ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να συγκροτηθούν αυτές οι επενδυτικές προτάσεις [για νέα εργοστάσια υδρογόνου] από ό,τι ενδεχομένως περίμεναν οι εταιρείες πριν από 2-3 χρόνια".
Η Emma Woodward σημείωσε ότι για να ξεκινήσουν τα έργα, πρέπει να συνδυαστούν διάφορα στοιχεία, όπως μακροπρόθεσμες προμήθειες ηλεκτρικής ενέργειας, συμφωνίες πώλησης υδρογόνου, χρηματοδότηση και κυβερνητική υποστήριξη. Στις ΗΠΑ, οι αναπτυξιακές προσπάθειες έχουν καθυστερήσει λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με τα κριτήρια για φορολογικές πιστώσεις.
Λόγοι για αισιοδοξία
Οι αναποδιές έχουν μετριαστεί από μια σειρά έργων στην Ευρώπη που έχουν λάβει το πράσινο φως τους τελευταίους έξι μήνες, όπως το εργοστάσιο Refhyne II της Shell ισχύος 100 μεγαβάτ, λίγο νότια της Κολωνίας, Γερμανία, το οποίο θα συμβάλει στην προμήθεια του χημικού εργοστασίου και του διυλιστηρίου πετρελαίου της εταιρείας στην περιοχή.
Η γερμανική εταιρεία κοινής ωφέλειας EWE έχει δώσει την έγκρισή της για ένα εργοστάσιο 280MW στο Έμντεν, στη βόρεια Γερμανία, το οποίο θα παρέχει έως και 26.000 τόνους πράσινου υδρογόνου ετησίως σε εργοστάσια της περιοχής. Στο Αμπερντίν της Σκωτίας, η BP και η τοπική κυβέρνηση έχουν εγκρίνει ένα εργοστάσιο πράσινου υδρογόνου για την παροχή έως και 300 τόνων ετησίως για λεωφορεία και άλλα οχήματα.
Συνολικά, έργα πράσινου υδρογόνου με συνολική ισχύ 483MW έλαβαν τελικές επενδυτικές αποφάσεις στην Ευρώπη τον Ιούλιο, σύμφωνα με αναλυτές της Wood Mackenzie.
«Η πρόοδος στην Ευρώπη ήταν αρκετά αργή, αλλά πιστεύουμε ότι υπάρχουν λόγοι για αισιοδοξία», δήλωσε ο Greig Boulstridge, ερευνητικός αναλυτής στη Wood Mackenzie, στην Energy Source, σημειώνοντας ότι βρίσκονται καθ' οδόν περαιτέρω καταλύτες ανάπτυξης, όπως νέα κυβερνητική υποστήριξη.
Η Woodward συμμερίζεται αυτή την άποψη. «Δεν είμαι αρνητική [για τον κλάδο], επειδή τον περασμένο μήνα είδαμε αυτό το κύμα τελικών επενδυτικών αποφάσεων σε όλη την Ευρώπη», είπε. «Έτσι, ενώ υπάρχουν άνθρωποι που αποσύρονται, υπάρχουν και άλλοι που κατάφεραν να το κάνουν να λειτουργήσει».
Η Woodward και άλλοι υποστηρίζουν ότι η αγορά έχει αρχίσει να γίνεται πιο ρεαλιστική, με τον ενθουσιασμό για τον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει το υδρογόνο στο ενεργειακό σύστημα να μειώνεται. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει τους αναπτυξιακούς φορείς να επικεντρωθούν στην υλοποίηση βιώσιμων έργων.
Ο Murray Auchincloss, διευθύνων σύμβουλος της BP, δήλωσε κατά τη διάρκεια τηλεδιάσκεψης για τα κέρδη τον περασμένο μήνα ότι ο όμιλος «εστιάζει το υδρογόνο». Πρόσθεσε: «Στο παρελθόν, κυνηγούσαμε 30 διαφορετικές ευκαιρίες. Τώρα σκεφτόμαστε τι μπορούμε πραγματικά να κατασκευάσουμε και να ξεκινήσουμε».
