Βλαντίμιρ Πούτιν: σατανικά ιδιοφυής όπως πιστεύουν όλοι – ή σατανικά ανόητος όπως δείχνουν τα έργα του, αναρωτιέται σε άρθρο του ο Laurence Kotlikoff στο περιοδικό Forbes.
Όπως προσθέτει, ο Ρώσος πρόεδρος πιέζει επίμονα τη Γερμανία και τους άλλους ΝΑΤΟϊκούς αγοραστές να πληρώσουν σε ρούβλι για να τους προμηθεύσει πετρέλαιο και φυσικό αέριο – η εμμονή του υποδηλώνει ανοησία. Όσο για το "σατανικό στοιχείο", το Κακό: ο Πούτιν είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος, είτε πρόκειται για δολοφονία μεμονωμένων ατόμων είτε για την εξόντωση κρατών. Αναμφισβήτητα ο Ρώσος πρόεδρος θα δικαστεί ερήμην ως εγκληματίας πολέμου.
Γιατί η απαίτηση του Πούτιν να πληρωθεί σε ρούβλι είναι μεγαλειωδώς ανόητη; Δεν θα στηρίξει με αυτή την κίνηση το νόμισμά του και, ως εκ τούτου, δεν θα μειώσει το κόστος των όποιων αγαθών μπορούν ακόμη να εισάγουν οι Ρώσοι; Η απάντηση είναι όχι.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη Γερμανία. Το Βερολίνο αγοράζει ρωσική ενέργεια και πληρώνει σε ευρώ. Η συναλλαγή αποφέρει στη Ρωσία περισσότερα ευρώ και στη Γερμανία περισσότερη ενέργεια. Σύμφωνα με το διάταγμα του Πούτιν, όμως, η Γερμανία θα χρησιμοποιούσε τα ευρώ της για να αγοράσει ρούβλια. Έπειτα, θα χρησιμοποιούσε τα ρούβλια για να αγοράσει ενέργεια από τη Ρωσία. Το επιπλέον βήμα που απαιτεί η Ρωσία από τη Γερμανία οδηγεί στον ίδιο "προορισμό": τα ευρώ ανταλλάσσονται με ρούβλια και τα ρούβλια ανταλλάσσονται με ρωσική ενέργεια. Η Γερμανία προμηθεύεται την ίδια ποσότητα ρωσικής ενέργειας και η Ρωσία βάζει στα ταμεία της το ίδιο ποσό ευρώ.
Ως προς την ισοτιμία ρουβλίου-ευρώ, η αυξημένη ζήτηση του ρωσικού νομίσματος από τη Γερμανία αντισταθμίζεται ευρώ το ευρώ από τη μειωμένη ζήτηση ρουβλίων εκ μέρους της Gazprom, κύριο εξαγωγέα ρωσικής ενέργειας.
Γιατί; Επειδή η Gazprom δεν θα πληρώνεται πλέον σε ευρώ, τα οποία πωλεί έναντι ρουβλιών. Ναι, η Gazprom πρέπει να έχει συσσωρεύσει ένα ποσό σε ευρώ. Ωστόσο, βάσει νομοθεσίας, υποχρεούνταν να μετατρέπει το 80 τοις εκατό σε ρούβλια. Για το υπόλοιπο 20% δεν κάνει διαφορά εάν βρίσκεται σε λογαριασμό της Gazprom στην κεντρική τράπεζα της Ρωσίας ή στην ίδια την κεντρική τράπεζα. Η Gazprom είναι εξ ολοκλήρου κρατική εταιρεία. Έτσι, εάν η Μόσχα χρειάζεται περισσότερα ευρώ, μπορεί να τα βρει από την Gazprom. Αυτό το νόημα έχει και ο "κανόνας του 80%".
Εάν η Γερμανία και οι υπόλοιπες "μη φιλικές χώρες" για το Κρεμλίνο ανταποκρίνονταν στην απαίτηση του Πούτιν να λάβει ρούβλια έναντι πετρελαίου και φυσικού αέριου, δεν θα μεγάλωνε το οικονομικό όφελος για τη Μόσχα. Το ζήτημα είναι πως οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ δεν θα δέχονταν να συμμορφωθούν με το διάταγμα του Πούτιν ακόμη και αν δεν υπήρχε ο παραμικρός οικονομικός αντίκτυπος. Θα ήταν σαν να έβαζαν τα ευρώ –που στέλνουν τώρα στη Ρωσία για αγορά ενέργειας– μέσα σε κιβώτια με τη ρωσική σημαία επάνω.
Αυτό δεν θα το κάνουν.
Τα κράτη-μέλη της Βορειο-Ατλαντικής Συμμαχίας δεν θα συναινέσουν και ο Πούτιν είτε θα διακόψει την προμήθεια ρωσικής ενέργειας είτε θα ντροπιαστεί. Έτσι, θα επιβάλει ο ίδιος στη Ρωσία μια σημαντική οικονομική κύρωση, την οποία δεν έχει εφαρμόσει ακόμα η Δύση: την απαγόρευση των ρωσικών εισαγωγών ενέργειας, μέσω της απαγόρευσης του Πούτιν για εξαγωγή ρωσικής ενέργειας.
Εν ολίγοις, ο Πούτιν θα δώσει τη χαριστική βολή στη χώρα του. Καλό θα ήταν να φροντίσουν οι σύντροφοί του ώστε ο Ρώσος πρόεδρος να αστοχήσει.
