Τα βιοδιασπώμενα πλαστικά υποτίθεται ότι είναι μια από τις εναλλακτικές λύσεις στα συμβατικά πλαστικά, τα οποία χρειάζονται δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια για να αποδημηθούν στη φύση. Αντίθετα, τα βιοδιασπώμενα πλαστικά χρειάζονται μόνο μήνες ή χρόνια για να αποδομηθούν. Ωστόσο, η χρήση τους ενέχει κινδύνους, σύμφωνα με τη μελέτη.
"Τα βιοδιασπώμενα πλαστικά στο έδαφος μπορεί να επηρεάσουν το υδατικό καθεστώς, να αλλάξουν τη σύνθεση των ειδών των μικροβιακών κοινοτήτων και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη παθογόνων οργανισμών, να μεταβάλουν τον κύκλο του άνθρακα και του αζώτου στο έδαφος και, τέλος, να επηρεάσουν αρνητικά την ανάπτυξη των φυτών. Η αύξηση της χρήσης τους σημαίνει αυξημένη εισροή στο έδαφος και, ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να διερευνηθεί λεπτομερώς υπό ποιες συνθήκες αυτά τα πλαστικά μπορούν να αποδομηθούν στο έδαφος χωρίς κίνδυνο", δήλωσε ο Martin Brnický, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Τα πλαστικά έχουν αλλάξει τον κόσμο
Τα πλαστικά άρχισαν να παράγονται σε μεγάλη κλίμακα τη δεκαετία του 1940 ως φθηνός, ελαφρύς και ανθεκτικός αντικαταστάτης των παραδοσιακών υλικών. Όμως ήδη από τη δεκαετία του 1970 υπήρχαν οι πρώτες αναφορές για τη συσσώρευση πλαστικών αποβλήτων στους ωκεανούς, ιδίως στον Ειρηνικό. Στις αρχές του 2000, οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν στα μικροπλαστικά και στις χημικές ουσίες που απελευθερώνονται από τα πλαστικά, όπως οι φθαλικές ενώσεις. Ο όρος "μικροπλαστικά" αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε άρθρο του Βρετανού ωκεανογράφου Ρίτσαρντ Τόμσον που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Science".
Μικροπλαστικά και νανοπλαστικά
- Τα μικροπλαστικά είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για τα ποικίλα θραύσματα πλαστικών που κυμαίνονται σε μέγεθος από 100 νανόμετρα έως πέντε χιλιοστά και τα οποία βρίσκονται στο νερό, το έδαφος και τον αέρα. Τα μικροπλαστικά είναι ένα μείγμα ινών, σφαιρών ή ακανόνιστου σχήματος θραυσμάτων, ορισμένα από τα οποία παράγονται σκόπιμα με αυτή τη μορφή (πρωτογενή μικροπλαστικά), αλλά τα περισσότερα σχηματίζονται από τον σταδιακό κατακερματισμό μεγαλύτερων κομματιών πλαστικού (δευτερογενή μικροπλαστικά). Τα νανοπλαστικά είναι οι μικρότεροι τύποι μικροπλαστικών, καθώς πρόκειται για σωματίδια μικρότερα από 20 μικρομέτρα. Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι αυτά μπορεί να προκαλούν τις μεγαλύτερες επιπτώσεις λόγω της ικανότητάς τους να διαπερνούν διάφορους βιολογικούς φραγμούς.
Η έρευνα αποκαλύπτει πόσο μακριά μπορούν να ταξιδέψουν τα πλαστικά σωματίδια τα οποία είναι πλέον πανταχού παρόντα.
Τι μπορείτε να κάνετε
"Η μόλυνση από μικροπλαστικά δεν αφορά επομένως μόνο τους ωκεανούς, καθώς βρίσκονται στον αέρα, στο πόσιμο νερό και στα τρόφιμα, στο έδαφος και στα φυτά, και επομένως εισέρχονται εύκολα και στον ανθρώπινο οργανισμό, όπου πιθανώς προκαλούν ορισμένα προβλήματα υγείας", πρόσθεσε ο Jiří Kučeřík, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, οι λύσεις υπάρχουν και είναι γνωστές εδώ και πολύ καιρό. "Η βασική είναι πρωτίστως η σωστή διαχείριση των απορριμμάτων, η οποία σε πολλές χώρες είτε δεν υπάρχει είτε δεν λειτουργεί σωστά, Στη συνέχεια η εφαρμογή μέτρων για τον περιορισμό της διείσδυσης των πλαστικών στο περιβάλλον και, φυσικά, η εξεύρεση τρόπων μείωσης της κατανάλωσής τους χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνία", προσθέτει ο επιστήμονας.
Πηγή: ΕΡΤ
