Με χρυσή απόχρωση και ελαφριά φρουτώδη γεύση, η μπύρα που πίνει ο Άαρον Ταρτακόφσκι μοιάζει και έχει γεύση όπως πολλές άλλες. Περιέχει όμως ένα ασυνήθιστο συστατικό: ανακυκλωμένα λύματα από έναν ουρανοξύστη του Σαν Φρανσίσκο.
Το ποτό παρασκευάστηκε για να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με το «αναξιοποίητο» δυναμικό των πηγών νερού που μπορεί να φαίνονται με την πρώτη ματιά αντιπαθητικές, σε μια εποχή που η αμερικανική Δύση παλεύει με τη χρόνια ξηρασία που επιδεινώνεται από την υπερθέρμανση του πλανήτη, εξηγεί ο Ταρτακόφσκι.
Η μπύρα χρησιμοποιεί νερό που προέρχεται από τα ντους, τους νιπτήρες και τα πλυντήρια ρούχων μιας πολυκατοικίας στο Σαν Φρανσίσκο που περιλαμβάνει 550 διαμερίσματα. Η Epic Cleantec επεξεργάζεται τα υγρά απόβλητα του κτιρίου στο υπόγειο, επιστρέφοντας μεγάλο μέρος τους στους 40 ορόφους που βρίσκονται από πάνω για να επαναχρησιμοποιηθούν στο καζανάκι των τουαλετών ή στο σύστημα άρδευσης.
Ο νόμος στην Καλιφόρνια απαγορεύει την ανακατεύθυνση του επεξεργασμένου νερού στις βρύσες για πόση. αλλά μόλις φιλτραριστεί, το νερό μετατρέπεται από ένα θολό, παχύ γκρι σε ένα κρυστάλλινο υγρό που «θα πληροί ή θα υπερβαίνει τα ομοσπονδιακά πρότυπα ποιότητας πόσιμου νερού», λέει ο Ταρτακόφσκι. Για να το αποδείξει, συνεργάστηκε με μια ζυθοποιία για να δημιουργήσει το Epic OneWater Brew, ένα ποτό εμπνευσμένο από τις γερμανικές μπύρες Kolsch.
«Καμία διαφορά»
Το Epic Cleantec καθαρίζει το νερό σε τρία στάδια.
Πρώτον, τα βακτήρια στοχεύουν τους μολυσματικούς παράγοντες στο υγρό, παρόμοια με τον τρόπο που τα μικρόβια στο ανθρώπινο στομάχι εργάζονται στα τρόφιμα και τα ποτά που καταναλώνουμε.
Στη συνέχεια, το νερό φιλτράρεται μέσω μεμβρανών που έχουν διάμετρο μόλις το ένα χιλιοστό της διαμέτρου μιας ανθρώπινης τρίχας. Τέλος, απολυμαίνεται με υπεριώδες φως και χλώριο.
Τα αποτελέσματα εξέπληξαν τον Chris Garrett, τον προϊστάμενο της ζυθοποιίας Devil’s Canyon, η οποία έχει παράγει 7.200 κουτιά μπύρας χρησιμοποιώντας νερό από το κτίριο.
Στην πραγματικότητα, λέει, τα επεξεργασμένα λύματα παρέχουν πιθανώς «μια πιο καθαρή πλάκα» από το δημοτικό νερό που χρησιμοποιεί συνήθως για την παρασκευή μπύρας και δεν υπάρχει καμία διακριτή αλλαγή στη γεύση.
«Κυριολεκτικά δεν υπάρχει καμία διαφορά, δεν διακρίνεται από κανέναν, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων που γνωρίζω ότι είναι σνομπ της μπύρας», δήλωσε ο Γκάρετ, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει τυφλές γευσιγνωσίες.
Παρόλα αυτά, ο νόμος της Καλιφόρνιας εμποδίζει προς το παρόν τις δύο εταιρείες να προωθήσουν ή να πουλήσουν την μπύρα στο εμπόριο.
Ελπίζουν ότι αυτό μπορεί να αλλάξει και διανέμουν κουτιά δωρεάν κατά τη διάρκεια μεγάλων εκδηλώσεων, όπως η πρόσφατη Εβδομάδα για το Κλίμα στη Νέα Υόρκη.
«Νομίζω ότι αυτό που έδειξε στους ανθρώπους το πρόγραμμά μας για τη μπύρα είναι ότι το κοινό είναι πολύ πιο έτοιμο για το ανακυκλωμένο νερό από ό,τι του αναγνωρίζουμε», λέει ο Ταρτακόφσκι, ο οποίος σέρβιρε τη μπύρα στο δικό του γάμο.
Άμεση επαναχρησιμοποίηση
Σε ορισμένες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως το Scottsdale στην Αριζόνα, τα επεξεργασμένα λύματα ανακυκλώνονται εδώ και καιρό για το πότισμα των γηπέδων γκολφ και των καλλιεργειών.
Στην κομητεία Orange της Καλιφόρνιας, το επεξεργασμένο νερό αντλείται στο έδαφος, όπου εισέρχεται σε υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες πριν τελικά επιστρέψει στις βρύσες.
Όμως, λόγω της χρόνιας ξηρασίας, οι πηγές νερού της περιοχής στερεύουν – συμπεριλαμβανομένου του ζωτικού ποταμού Κολοράντο, στον οποίο βασίζονται εκατομμύρια Αμερικανοί.
Οι αρχές διερευνούν τρόπους ανακύκλωσης των υγρών αποβλήτων για άμεση επαναχρησιμοποίηση, χωρίς να χρειάζεται πρώτα να επιστρέψουν στο φυσικό περιβάλλον.
Μετά το Κολοράντο πέρυσι, η Καλιφόρνια σχεδιάζει να θεσπίσει νέα μέτρα για την επιδίωξη αυτής της τεχνολογίας πριν από το τέλος του 2023.
Γνωστή ως «άμεση επαναχρησιμοποίηση πόσιμου νερού» (DPR), η πρακτική αυτή χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες στο Γουίντχουκ, μια πόλη στη νοτιοδυτική αφρικανική έρημο της Ναμίμπια.
Ωστόσο, στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εμφανιστεί αντίπαλοι, οι οποίοι ονομάζουν τη διαδικασία “toilet-to-tap” – (από την τουαλέτα στη βρύση) σε μια προσπάθεια να προκαλέσουν αηδία, αποσιωπώντας παράλληλα την τεχνολογία ανακύκλωσης που χρησιμοποιείται.
Παρ’ όλα αυτά, μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ διαπίστωσε ότι το ανακυκλωμένο νερό μπορεί να είναι καθαρότερο από ένα μεγάλο μέρος του νερού που πίνουμε καθημερινά, χάρη στις επιπλέον προσπάθειες που καταβάλλονται για τον καθαρισμό του.
Προσφέρει επίσης άλλα πλεονεκτήματα σε σχέση με τις ακριβές εναλλακτικές λύσεις, όπως η επεξεργασία του θαλασσινού νερού.
«Το κοινό συχνά πιστεύει ότι η αφαλάτωση του θαλασσινού νερού είναι μια προτιμότερη εναλλακτική λύση», δήλωσε ο Μπιλ Μιτς, συνεργάτης της έρευνας.
«Όμως, πέρα από την ανάγκη να είναι δίπλα στις ακτές, είναι επίσης πολύ πιο ενεργοβόρο να καθαριστεί το θαλασσινό νερό από ό,τι τα αστικά λύματα, και περίπου διπλάσιο κόστος».
Ο Μιτς, καθηγητής πολιτικής και περιβαλλοντικής μηχανικής, ελπίζει ότι πρωτοβουλίες όπως αυτή της Epic Cleantec μπορούν να συμβάλουν στην αλλαγή στάσης.
Τα τελευταία χρόνια, άλλες μπύρες που χρησιμοποιούν υγρά απόβλητα έχουν παρασκευαστεί στην Αριζόνα και το Αϊντάχο.
«Οποιαδήποτε από αυτές τις ενέργειες βοηθάει σίγουρα στο να καταρριφθεί η εντύπωση του κοινού για το «από την τουαλέτα στη βρύση»» είπε.
Πηγή: AFP, ertnews.gr
