Με τον πλανήτη να χορεύει στο ρυθμό του… «YMCA» (το αγαπημένο τραγούδι του νέου προέδρου των ΗΠΑ), η ενέργεια τίθεται σε πρώτο πλάνο αφού σ’ αυτή βασίζεται – σε μεγάλο βαθμό – το οικονομικό πρόγραμμα του νέου προέδρου το οποίο έχει… πολύ από ενέργεια. Τόσο πολύ, που η χτεσινή δημοσιοποίηση του ενδιαφέροντος του δεύτερου μεγαλύτερου πετρελαϊκού κολοσσού στον κόσμο Chevron για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου νοτίως της Πελοποννήσου μόνο άσχετη με την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο να μη θεωρείται. Το αντίθετο, θεωρείται – και δικαίως – κομβικής σημασίας από γεωπολιτικής πλευράς.
Η συγκυρία, με τον περιορισμό της προσφοράς φυσικού αερίου λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, ευνοεί σε τέτοιο βαθμό τις εξορύξεις επί ευρωπαϊκού εδάφους, που το απίθανο για δεκαετίες να πιάσουν δουλειά τα τρυπάνια σε ελληνικά χωρικά ύδατα να θεωρείται πιθανό.
Στην Ευρώπη συνολικά δείχνουν να το παίρνουν απόφαση ότι η ιστορία της ενεργειακής εξάρτησης από τρίτες χώρες πρέπει να τελειώσει. Στην Κύπρο, που από την Κυριακή μετρούν αντίστροφα για την έναρξη γεωτρήσεων στο Οικόπεδο 5 από την Exxon Mobile και την Qatar Energy, ήταν έτοιμοι από καιρό. Αλλά και άλλες χώρες επιταχύνουν βλέποντας το αδιέξοδο. Η Ιταλία κατήργησε μέσα στο 2024 έναν νόμο που επέβαλλε περιβαλλοντικούς περιορισμούς στις γεωτρήσεις και ξεκινούν τις έρευνες σε περιοχή ανοικτά της Σικελίας. Στην Κροατία ανακοινώθηκε το φθινόπωρο η ανακάλυψη πεδίου φυσικού αερίου, ενώ η Ρουμανία παράγει ήδη σημαντικότατες ποσότητες.
Το συζητάμε..
Στην Ελλάδα το συζητάμε μια 15ετία και βάλε, περιοριζόμενοι στα μικρά κοιτάσματα του Πρίνου. Για διάφορους λόγους έχουμε πολλά μπρος – πίσω. Τον Μάρτιο του 2022 ο Πρωθυπουργός είχε καλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου όλους τους εμπλεκόμενους και είχε σημάνει την επανέναρξη των διαδικασιών. Αλλά λίγα πράγματα προχώρησαν. Πριν από μερικές εβδομάδες το πιο ώριμο από τα κοιτάσματα, των Ιωαννίνων, ματαιώθηκε οριστικά λόγω τοπικών αντιδράσεων, και ας θεωρούνταν πολλά υποσχόμενο, με δεδομένο ότι στην ίδια περιοχή από την πλευρά της Αλβανίας γίνονται εξορύξεις εδώ και χρόνια.
Κι όμως, πριν από όχι πολλά χρόνια, το 2020, είχε υπολογιστεί η αξία των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, μόνο στις αδειοδοτημένες περιοχές εξορύξεων της Ελλάδας, στα 250 δισεκατομμύρια ευρώ. Περίπου 70 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου θεωρήθηκε ρεαλιστικό ότι μπορεί να προκύψουν με μέτριους υπολογισμούς από τις θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου και αυτές νοτίως και δυτικώς της Κρήτης. Από χτες προστίθεται και μια ενδιάμεση περιοχή που βρίσκεται νοτίως της Πελοποννήσου, εκεί όπου θα δραστηριοποιηθεί η Chevron, που αυξάνει κατά 25% τις υπό διερεύνηση περιοχές.
Με την ασφάλεια
Το αν θα προχωρήσει η τελευταία αναθέρμανση της υπόθεσης «κοιτάσματα στην Ελλάδα» είναι δύσκολο να το πει κανείς με βεβαιότητα. Το σίγουρο είναι ότι εδώ και χρόνια υπάρχει η μεγαλύτερη στο αντικείμενο αμερικανική εταιρεία, η Exxon Mobile, που πληρώνει σημαντικά ποσά για να έχει το δικαίωμα να διερευνά την τυχόν ύπαρξη αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων, και σύντομα προστίθεται μία ακόμη, η δεύτερη μεγαλύτερη Chevron. Η χώρα συνολικά διερευνά τις πιθανότητές της. Οχι με μια προσπάθεια «πιασμένη από τα μαλλιά». Αλλά από την ασφάλεια των δύο σταθμών υποδοχής και αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG και με πρόσβαση σε αγωγούς (Turk Stream και TAP) που συνεχίζουν να φέρνουν άφθονο φυσικό αέριο και στη χώρα μας…
