Από την Τετάρτη έχουμε έναν νέο προϋπολογισμό. Αφαιρουμένων των ποσών που ήταν προσδιορισμένο από πριν πού θα πάνε, έχουμε έναν νέο «κουμπαρά» ύψους 1,2 δισ. ευρώ. Ποιος θα πάρει από αυτόν ή πιο σωστά ποιος θα πρωτοπάρει από αυτόν; Αγνωστο ακόμα. Αλλά υποψιάζομαι ότι οι μνηστήρες και το άθροισμα των ποσών που διεκδικούν είναι βέβαιο ότι είναι μεγαλύτερο από τα διαθέσιμα κονδύλια.
Για να γίνει αντιληπτό το πρόβλημα και με δεδομένο ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα στο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών που πλήττεται από την ακρίβεια και όχι σε άλλες δράσεις, αρκεί να δούμε τον πιθανό προορισμό αυτών των χρημάτων. Εκτός της μείωσης του ΦΠΑ σε κάποια προϊόντα που μάλλον απομακρύνεται ως ενδεχόμενο καθώς κοστίζει και δεν θα αποδώσει ακόμα και αν αποφασίζονταν, το πιο καυτό θέμα παραμένει το ενεργειακό, δηλαδή η τιμή του ρεύματος που επηρεάζεται από το υψηλό κόστος του φυσικού αερίου.
Μέχρι σήμερα η συνταγή ήταν η επιδότηση του ρεύματος από το Ταμείο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Προφανώς, όμως, κάποια στιγμή θα στερέψει και αυτό και η κατάσταση θα γίνει πιο περίπλοκη. Εδώ τα ποσά είναι μεγάλα. Ακόμα και το σύνολο του 1,2 δισ. να διατεθεί για επιδοτήσεις ρεύματος, πόσο μάλλον αν αυτές αποφασισθεί να αυξηθούν, δεν επαρκεί μέχρι το τέλος του χρόνου. Αρα λεφτά μας λείπουν ήδη παρά τον συμπληρωματικό προϋπολογισμό και στην κυβέρνηση περιμένουν να βρουν δημοσιονομικό χώρο από τις ανακοινώσεις της επόμενης εβδομάδας για το έλλειμμα του 2021.
Ιδέες
Ο κ. Φράνκο
Μια άλλη λύση, αυτή που προκρίνεται για την ώρα, είναι να μπει πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου, με τη διαφορά να επιδοτείται από το κράτος. Δηλαδή εμμέσως να επιδοτηθούν οι παραγωγοί ρεύματος, τη στιγμή που επισήμως περιμένουμε το πόρισμα της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας για τα «ουρανοκατέβατα» κέρδη των εταιρειών παραγωγής ρεύματος.Ρεαλιστικό αν έχουν βρεθεί τα λεφτά, αλλά δύσκολα διαχειρίσιμο πολιτικά. Προφανώς υπάρχουν και άλλες λύσεις. Ακόμα πιο ρεαλιστικές. Μια από αυτές την έδωσε χθες ο ιταλός υπουργός Οικονομικών Ντανιέλε Φράνκο. Μιλώντας στο Κοινοβούλιό του επισήμανε ότι αν η τιμή του φυσικού αερίου διπλασιαστεί, η οικονομική ανάπτυξη της Ιταλίας, φέτος, δεν θα ξεπεράσει το 2,1%. Ωστόσο πρόσθεσε σε περίπτωση που υπάρξουν προγραμματισμένες διακοπές στην παροχή αερίου σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, το ΑΕΠ της Ιταλίας θα αυξηθεί πάνω από την αρχική πρόβλεψη κατά 0,6%.
Τι εννοούσε ο κ. Φράνκο, ο οποίος τάσσεται και αυτός στο πλευρό της Ελλάδας για πανευρωπαϊκό πλαφόν στο φυσικό αέριο; Οτι μέχρι να βρεθούν φτηνές εναλλακτικές του ρώσικου φυσικού αερίου, πρέπει να συγκρατήσουμε τη ζήτηση. Οχι δημιουργώντας ελλείψεις στην αγορά, αλλά προσεκτικά, στοχευμένα και με σχέδιο ειδικά σε ό,τι αφορά την ηλεκτροπαραγωγή με καύσιμο το αέριο. Με λίγα λόγια, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να παράγουμε και να καταναλώνουμε με τον ίδιο τρόπο στο διηνεκές, κάτι που σήμερα μας στοιχίζει πανάκριβα...
Αναδημοσίευση από την στήλη ΒΑΒΕΛ, εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
