Αποστολή Κροατία Σπλιτ, του Bojan Stojkovski
Ακτιβιστές για το κλίμα, οργανώσεις και κυβερνητικές υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο ισχυρίζονται ότι έχουμε μέχρι το 2030 για να αποτρέψουμε μια μη αναστρέψιμη κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, παρά τον επείγοντα χαρακτήρα αυτού του προβλήματος, η ανθρωπότητα εναποθέτει τις ελπίδες της σε λύσεις βασισμένες στην επιστήμη και τη μηχανική για την επίλυση αυτού του προβλήματος.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό δεν θα συμβεί, επειδή ο χρόνος για λύσεις επιστήμης και μηχανικής έχει τελειώσει.
Σύμφωνα με τον Hayden Young επικεφαλής μάρκετινγκ στο SET Ventures, ένα VC fund με έδρα την Ολλανδία που επενδύει στην ψηφιακή τεχνολογία για ένα ενεργειακό σύστημα χωρίς άνθρακα, η ανθρωπότητα βρίσκεται τώρα σε σημείο καμπής - υπάρχουν 11 χρόνια πριν να έχουμε εξαντλήσει εντελώς το κλίμα μας και οι εκτιμήσεις χειρότερης περίπτωσης όπως αυτή από τον ΟΗΕ, και έχουμε μόνο επτά χρόνια για να αποτρέψουμε τη ζημιά
«Αλλά δεδομένου του μεγέθους αυτού του προβλήματος, από πού ξεκινάμε; Ξεκινάμε με ενέργεια. Ο ενεργειακός τομέας ευθύνεται για το 76% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι ο μοναδικός τομέας εστίασης από την ίδρυσή μας το 2007. Για να επιτύχουμε τους κλιματικούς στόχους που έχουμε θέσει ως κοινωνία, πρέπει να έχουμε ένα ενεργειακό σύστημα 80% χωρίς άνθρακα έως το 2030. Και 100% σύστημα μέχρι το 2050. Αλλά δεδομένου αυτού, λυπάμαι που λέω ότι έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε", δήλωσε ο Young κατά τη διάρκεια παρουσίασης στο συνέδριο Green Future στο Σπλιτ της Κροατίας την περασμένη εβδομάδα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αν και η Ευρώπη πρωτοστατεί στην καθαρή ενέργεια εδώ και λίγο καιρό, υπάρχει πρόοδος μόνο κατά 20% για ένα ενεργειακό σύστημα χωρίς άνθρακα.
«Και για να κλείσει αυτό το χάσμα του 80%, θα χρειαστεί να επενδύσουμε σημαντικά κεφάλαια σε λύσεις τεχνολογίας για το κλίμα. Αλλά όλο και περισσότερο, βλέπουμε ότι οι επενδυτές, οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες και οι ιδρυτές εστιάζουν το χρόνο τους, τα χρήματά τους, την ενέργειά τους σε λύσεις τεχνολογίας , όπως η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, περισσότερη πυρηνική ενέργεια και βιοενέργεια. Ή καλύτερα να πούμε, οι τύποι τεχνολογίας που απαιτούν τόση επιστήμη για να επιτύχουν σκοπιμότητα, κεφάλαια για να φέρουν στην αγορά που αρκετοί ειδικοί στον τομέα τους έχουν χαρακτηρίσει ως θαυματουργή τεχνολογία. Το πρόβλημα με τα θαύματα είναι ότι όταν δεν λειτουργούν, πραγματικά δεν αξίζουν δεκάρα», εξηγεί ο Young.
Πολλά υποσχόμενες τεχνολογίες που διαρκούν πολύ
Το ζήτημα με τέτοιες τεχνολογίες είναι απλώς ότι είναι πολλά υποσχόμενες, αλλά δεν προσφέρουν πραγματικά το αποτέλεσμα που αναμένεται από αυτές - χρειάζονται πολύ χρόνο για να κατασκευαστούν και δεν κλείνουν πραγματικά το κενό, προσθέτει.
«Ας ξεκινήσουμε με τη δέσμευση άνθρακα. Σήμερα αυξάνει τη ζήτηση ενέργειας κατά περίπου 30% όταν τη συγκρίνουμε χωρίς δέσμευση. Αυτό οφείλεται στις ενεργειακές απαιτήσεις που απαιτούνται για την κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία αυτών των εγκαταστάσεων. Επιπλέον, το 73% της δέσμευσης άνθρακα σήμερα χρησιμοποιείται τελικά για να σκάψει για περισσότερο πετρέλαιο, το οποίο απελευθερώνει περίπου το 40% του άνθρακα που συλλαμβάνεται πίσω στον αέρα. Επομένως, εξετάζουμε τη βιοενέργεια. Ενώ η βιοενέργεια εξακολουθεί να ρυπαίνει λιγότερο από τα ορυκτά καύσιμα. Εξακολουθεί να είναι σε στοιχεία αερίων του θερμοκηπίου και απαιτεί σημαντικές ποσότητες γης για να είναι εφικτό», πρόσθεσε ο Young.
Εν τω μεταξύ, εάν εξετάσουμε την κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών - αυτό μπορεί να έχει έως και 20 χρόνια καθυστέρηση μεταξύ σχεδιασμού και λειτουργίας ως υποχρεώσεις όπως η αδειοδότηση, η κατασκευή και η πιστοποίηση.
«Και για να μην αναφέρουμε ότι η νέα πυρηνική ενέργεια κοστίζει στην πραγματικότητα έως και οκτώ φορές περισσότερο ανά μονάδα ενέργειας από ένα αιολικό, υδάτινο και ηλιακό σύστημα. Έτσι, στρέφουμε την προσοχή μας στο σημερινό ενεργειακό μας σύστημα. Το σημερινό μας σύστημα προκαλεί περίπου 7 εκατομμύρια θανάτους ετησίως. Το ενεργειακό μας σύστημα προκαλεί επίσης τρισεκατομμύρια ζημιές. Το έτος η μέση αύξηση θα αυξάνεται χρόνο με το χρόνο και οι ζημιές από τα ενεργειακά μας συστήματα θα φτάσουν περίπου τα 30 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μέχρι το 2050. Και τέλος, προκαλεί ανασφάλεια
