Το παράδειγμα της Ελλάδας για την ανάπτυξη Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων ακολουθεί η Βουλγαρία, η οποία αυτές τις ημέρες «περνά» από το κοινοβούλιό της τον απαραίτητο νόμο που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να «ξεκλειδώσει» το υπεράκτιο δυναμικό της χώρας στη Μαύρη Θάλασσα.
Όπως αναφέρεται σε ανάλυση της Ember, η βουλγαρική κυβέρνηση στοχεύει στην δημιουργία offshore αιολικών πάρκων συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 0,5 GW έως το τέλος της δεκαετίας, στόχος που εκτιμάται ως πολύ συντηρητικός που θα άφηνε τη Βουλγαρία πολύ πίσω σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης. Η Ελλάδα έχει θέσει τον πήχη πολύ πιο ψηλά, αφού στοχεύει σε σχεδόν τετραπλάσια υπεράκτια ισχύ (1,9 GW) έως το 2030, ενώ πιο φιλόδοξος σε σχέση με τον βουλγαρικό είναι ο «υπεράκτιος στόχος» της Ρουμανίας (1 GW) για την ίδια περίοδο.
Το σχέδιο της Βουλγαρίας με τα σημερινά δεδομένα κρίνεται ως ανεπαρκές, καθώς η βουλγαρική ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα- στα σύνορα με τη Ρουμανία- υπολογίζεται ότι έχει τεχνικό δυναμικό που μπορεί να προσεγγίσει τα 5 GW, με συντελεστές απόδοσης της τάξης του 45-48% και σταθμισμένο κόστος ηλεκτρισμού μεταξύ 62-90 ευρώ/ΜWh.
H συζήτηση για την αξιοποίηση του υπεράκτιου αιολικού δυναμικού της Βουλγαρίας έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, καθώς το 2023, το ποσοστό της ηλεκτροπαραγωγής από άνθρακα έπεσε κάτω από το 30% για πρώτη φορά, εν μέσω μεγάλης αύξησης της ηλιακής ενέργειας (+68% σε ετήσια βάση). Τη χρονιά που πέρασε, η Βουλγαρία «έβαλε στη πρίζα» νέα φωτοβολταϊκά πάρκα ισχύος 2 GW, διπλασιάζοντας την ηλιακή εγκατεστημένη ισχύ της στα 4 GW. Για την αιολική ενέργεια, ωστόσο, η εικόνα δεν παρουσιάζεται εξίσου ευοίωνη καθώς η σχετική παραγωγή έχει παραμείνει στάσιμη την τελευταία δεκαετία, λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης και προβλημάτων χωρητικότητας στο δίκτυο ηλεκτρισμού.
Σύμφωνα με την Ember, η προοπτική για μείωση του κόστους ηλεκτρισμού και εξαγωγών ρεύματος είναι ο λόγος που οι παράλιες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης επιδεικνύουν αυξανόμενο ενδιαφέρον για την υπεράκτια αιολική ενέργεια. Το δυναμικό της περιοχής εκτιμάται στα 20 GW έως το 2030 -που αναλογεί στο ένα τρίτο του συνολικού στόχου της ΕΕ – και θα μπορούσε να φτάσει στα 100 GW σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Όμως, τα Εθνικά Σχέδια για την Ενέργεια και το Κλίμα των χωρών αυτών σε συνδυασμό με τους μη δεσμευτικούς στόχους στο Σχέδιο Ανάπτυξης Δικτύων Ηλεκτρισμού για Offshore που παρουσίασε πρόσφατα ο ENTSO-E παραπέμπουν σε στόχο 10 GW έως το 2030. «Η υιοθέτηση φιλόδοξων στόχων είναι απαραίτητη για να δικαιολογηθεί η ανάπτυξη υποδομών για την σύνδεση των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, συμπεριλαμβανομένων των διασυνοριακών διασυνδέσεων», σημειώνεται με νόημα στην ανάλυση. Η Ember υπολογίζει ότι η ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων ισχύος 1,8 GW στη Βουλγαρία έως το τέλος της δεκαετίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση των χονδρεμπορικών τιμών κατά 45% και σε μεγάλη αύξηση της μεταφορικής ικανότητας ηλεκτρισμού μεταξύ Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ελλάδας. Η προοπτική αυτή φαίνεται να βρίσκεται στη βάση της τριμερούς Δήλωσης Προθέσεων (Declaration of Intent) που υπέγραψαν τον περασμένο μήνα οι Υπουργοί Ενέργειας Ελλάδας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας στο περιθώριο της συνόδου του CESEC.
