Η εκλογή Τράμπ φέρνει αλλαγές στην ενεργειακή πολιτική των ΗΠΑ, οι οποίες βέβαια δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστες και το ενεργειακό πεδίο της Ευρώπης. Η ενεργειακή πολιτική Τράμπ η οποία περιγράφεται με μία φράση ‘’Drill baby drill’’ , προωθεί τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, και απομπλέκει τις ΗΠΑ από όλες τις πράσινες συμφωνίες για το κλίμα, αφού ως γνωστόν τις θεωρεί μία απάτη, όπως πολλές φορές έχει δηλώσει δημόσια.
Η ενεργειακή ατζέντα Τράμπ θέλει τις ΗΠΑ να επιστρέφουν στον άνθρακα, όχι με ‘’ακατέργαστες εκπομπές’’, αλλά εφαρμόζοντας οικολογικές εξυγιάνσεις με τις γνωστές τεχνολογίες CCUS (Carbon Capture, Utilization and Storage). Η δέσμευση, η χρήση και η αποθήκευση άνθρακα (CCUS) είναι ένα σύνολο μεθόδων για να σταματήσει το διοξείδιο του άνθρακα να φτάνει στην ατμόσφαιρα ή να αφαιρεθεί αυτό που υπάρχει ήδη.
Η καύση ορυκτών καυσίμων και ορισμένες βιομηχανικές διεργασίες όπως η παρασκευή τσιμέντου ή χάλυβα εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα που αναμιγνύεται με άλλα αέρια σε διάφορες συγκεντρώσεις. Για την εξαγωγή του σε συμπυκνωμένη μορφή χρησιμοποιείται μια σειρά τεχνολογιών σύλληψης. Το διοξείδιο του άνθρακα μπορεί στη συνέχεια είτε να αποθηκευτεί είτε να χρησιμοποιηθεί.
Στη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS), το δεσμευμένο διοξείδιο του άνθρακα μεταφέρεται κυρίως με αγωγό ή πλοίο σε χερσαίο ή υπεράκτιο υπόγειο χώρο αποθήκευσης και αντλείται σε κατάλληλη δεξαμενή αποθήκευσης, όπως βαθύ αλατούχο υδροφόρο ορίζοντα ή εξαντλημένο πετρέλαιο ή πεδίο αερίου.
Σήμερα, έργα CCUS σε όλο τον κόσμο αποθηκεύουν εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο. Αλλά τα εκατομμύρια πρέπει να μετατραπούν σε δισεκατομμύρια για να επιτύχουν τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού.
Η πολιτική Τράμπ θέλει να περιορίσει την ανάπτυξη ΑΠΕ (αιολικών και κυρίως θαλάσσιων πάρκων, και μεγάλων φωτοβολταϊκών μονάδων). Αυτό θα αφαιρέσει πολλά δις δολάρια από την πράσινη αμερικανική αγορά, αλλά και από την Ευρωπαϊκή, αφού πολλές ευρωπαϊκές εταιρίες επιχειρούν στις ΗΠΑ εδώ και μια δεκαετία για να συμβάλουν στην πράσινη ανάπτυξη των ΗΠΑ, πολιτικές που ενισχύθηκαν κυρίως από την διακυβέρνηση Μπάιντεν και οι οποίες εντάσσονταν στην γενικότερη συμπερίληψη της λεγόμενης woke ατζέντα.
Το μεγάλο στοίχημα είναι η στήριξη όλων των επενδυτικών σχημάτων που απελευθερώνουν τεράστια κοιτάσματα αμερικανικού σχιστολιθικού αερίου και ξεμπλοκάρουν το πάγωμα νέων τερματικών σταθμών lng που η πολιτική Μπάιντεν είχε αναστείλει. Επίσης το ενεργειακό επιτελείο Τράμπ μιλούν για στήριξη των επενδύσεων σε παραγωγή υδρογόνου, ως ένα μελλοντικό καύσιμο που θα αποτελεί συμπληρωματικό του φυσικού αερίου, αφού στοχεύουν στο μπλε υδρογόνο (παραγωγή από μεθάνιο και δέσμευση CO2) και όχι το πανάκριβο πράσινο υδρογόνο που παράγεται από ΑΠΕ και επενδύει η Ε.Ε. Σήμερα το κόστος παραγωγής μπλε υδρογόνου είναι έως και τρείς φορές φθηνότερο από το πράσινο. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το κόστος του υδρογόνου από ΑΠΕ είναι 3,5- 5 ευρώ /kg, ενώ το μπλε κάτω από 1,5 ευρώ/Kg. Άρα ποιος ο λόγος να κινηθεί η βαριά βιομηχανία με ένα πανάκριβο υδρογόνο;
Το γεγονός ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα προστεθεί στην αγορά νέα δυναμικότητα παραγωγής υδρογονανθράκων από τις ΗΠΑ, το Κατάρ και την Αυστραλία, αυτό αναμένεται να πιέσει προς τα κάτω τις τιμές, όχι μόνο του πετρελαίου, αλλά και του φυσικού αερίου. Ο Τράμπ με την εφαρμοζόμενη ενεργειακή πολιτική του "drill baby drill" θα δημιουργήσει μία νέα κατάσταση στην διαμόρφωση των διεθνών τιμών ενέργειας, διότι η υπερπροσφορά σε αέριο θα επηρεάσει πτωτικά τις χρηματιστηριακές τιμές του αερίου, άρα και των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας. Αντίθετα η ηλεκτροπαραγωγή από πράσινες μονάδες, μάλλον θα καταστούν μη ανταγωνιστικές των θερμικών από το φθηνό πλέον αέριο, ακόμα κι αν οι ρήτρες εκπομπών CO2 φθάσουν από τα 70 ευρώ ο τόνος στα 100 ευρώ. Η πράσινη μετάβαση όπως την σχεδίασε η Ε.Ε και η πολιτική Μπάιντεν μάλλον θα συναντήσει δυσκολίες στην υλοποίηση των χρονοδιαγραμμάτων και των στόχων. Σημειώνουμε ότι οι ΗΠΑ συμμετέχουν πάνω από το 30% στην παγκόσμια πράσινη μετάβαση και το οποιαδήποτε ‘’φρενάρισμα’’ θα επηρεάσει ανάλογα και την διασυνδεδεμένη ενεργειακή αγορά της Ε.Ε.
Ο μεγάλος αντίπαλος των ΗΠΑ στον ενεργειακό πεδίο είναι ξεκάθαρα η Κίνα και πολύ λιγότερο η Ρωσία. Η πολιτική των δασμών στις εισαγωγές από τρίτες χώρες, αλλά και ο προστατευτισμός στο αμερικανικό επιχειρείν θα διαταράξει σαφώς την παγκόσμια οικονομία και κυρίως τις διεθνείς ενεργειακές συμμαχίες.
Μένει να δούμε πόσο η ενεργειακή πολιτική Τράμπ θα φέρει αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και ποιος θα απαντήσει στο απλό ερώτημα, αν οι ΗΠΑ πάρουν διαζύγιο από τις κλιματικές συμφωνίες, το κόστος της πράσινης μετάβασης μπορεί να το επωμιστεί η Ε.Ε μόνη της, γιατί στην πραγματικότητα θα είναι μόνη της, όταν οι ΗΠΑ δεν θα ακολουθούν αυτό το άρμα, το οποίο ήδη δεν ακολουθούν και άλλοι δύο μεγάλοι ρυπαντές. Η Ε.Ε πρέπει να επιζήσει όχι με ιδεοληψίες και πράσινες ασφυκτικές πολιτικές, οι οποίες γονατίζουν τις εθνικές οικονομίες των ασθενέστερων κρατών, όπως της Ελλάδος και όχι μόνο. Τροφή για σκέψη.
