Θετικό είναι το πρόσημο για την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, ενώ για την Ευρώπη τα υψηλά κόστη της ενεργειακής μετάβασης αλλά και οι αμυντικές δαπάνες στις οποίες θα πρέπει να ανταπεξέλθει αποτελούν εστία προβληματισμού, σημείωσε ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της MYTILINEOS, Ευάγγελος Μυτιληναίος, συμμετέχοντας σε πάνελ του συνεδρίου «Κύκλος Ιδεών» .
Ο κ.Μυτιληναίος τόνισε μεταξύ άλλων ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εξήγγειλε μεν την Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες ύλες (CRM), αλλά…«ξέχασε» να εξειδικεύσει πώς θα χρηματοδοτηθεί. «Η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως δεν θα χρηματοδοτηθεί, απλώς οι επενδύσεις θα αδειοδοτούνται πιο εύκολα», σχολίασε ο ίδιος.
Μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη κατά τον κ. Μυτιληναίο είναι η αντιμετώπιση της διαφαινόμενης επιβάρυνσης που θα φέρει η πράσινη μετάβαση στο -ήδη υψηλό σε σχέση με άλλες περιοχές του κόσμου- ενεργειακό κόστος, «αν οι πολιτικοί δεν συγχρονίσουν την ενεργειακή μετάβαση με τις δυνατότητες της πραγματικής οικονομίας», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στις προοπτικές των ελληνικών επιχειρήσεων, ο επικεφαλής της MYTILINEOS ανέφερε ότι όσες άντεξαν στην πολυετή χρηματοοικονομική κρίση στη χώρα μας είναι «μπαρουτοκαπνισμένες», καθώς εξ ανάγκης επεκτάθηκαν στις αγορές του εξωτερικού και δημιούργησαν εξωστρεφές προφίλ. «Κάποιοι από εμάς εδραιωθήκαμε στο ευρωπαϊκό περιβάλλον», είπε χαρακτηριστικά.
Σημείωσε πως το επόμενο μεγάλο ορόσημο για την Ελλάδα τοποθετείται στο 2032, καθώς με το προφίλ δημοσίου χρέους προχωράμε σταθερά. Τότε, ωστόσο, τα δεδομένα θα αλλάξουν αλλάζουν δραστικά. Αν το ΑΕΠ δεν έχει ανέβει, ώστε ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ να κινείται σε ανεκτά επίπεδα, τότε θα αρχίσουν να αυξάνονται και πάλι τα spread.
Ο Κων. Μητσοτάκης ήταν πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του
Μιλώντας για την οικονομική πολιτική μετά την μεταπολίτευση, ο κ. Μυτιληναίος ανέφερε ότι ο Κ. Καραμανλής διατήρησε μια συντηρητική πολιτική που πολλοί την ονόμασαν και σοσιαλμανία του αείμνηστου Παναγή Παπαληγούρα και "δεν μπήκαμε καλά στη μεταπολίτευση".
"Εν συνεχεία ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ το 81 και ξεκίνησε δειλά δειλά το "ξεχείλωμα" της οικονομίας. Δημιουργήθηκε το '83 ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων στον οποίον φόρτωσαν καμιά 30-40ρια προβληματικές επιχειρήσεις οι οποίες γέμισαν πρασινοφρουρούς. Ξεκίνησε ένα όργιο διαφθοράς και συμπτώματα που έφτασαν στη φημολογούμενη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου "είπαμε να πάρετε κάτι, αλλά όχι 500 εκατομμύρια".
Μιλώντας για τη δεύτερη περίοδο του ΠΑΣΟΚ από το 85 και μετά επεσήμανε ότι χαρακτηρίστηκε από πολιτική αστάθεια. "Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός ήταν μια μοναδική πολιτική φυσιογνωμία, πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του, για αυτό και απέτυχε", τόνισε σχετικά ο κ. Μυτιληναίος.
Ταυτόχρονα, εξέφρασε τον θαυμασμό του για τον Κ. Σημίτη, λέγοντας ότι "ήταν ευτύχημα για την Ελλάδα και χαίρομαι που αναγνωρίζεται εν ζωή και οι προσπάθειες που έγιναν παρόλο που πολλές μεταρρυθμίσεις δεν πέτυχαν όπως το ασφαλιστικό".
Για τις κυβερνήσεις των Κώστα Καραμανλή και Γιώργο Παπανδρέου, είπε ότι «η κατάσταση εκτραχύνθηκε» με τη βιομηχανία σε φουρτουνιασμένα νερά». "Λίγες επιχειρήσεις ήταν ανταγωνιστικές σε διεθνές επίπεδο παρότι οι τράπεζες έδιναν λεφτά. Μέσα σε όλα αυτά, σημασία είχε και η αναδιανομή εισοδήματος μέσω του Χρηματιστηρίου" σημείωσε.
"Μπήκαμε στην ΟΝΕ, είχαμε φθηνό και άφθονο χρήμα και βαδίζαμε προς την κρίση του 2008. Νομίζαμε ότι εμείς τη γλιτώσαμε, όπως έλεγε ο Αλογοσκούφης" τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Mytilineos, μιλώντας για την κρίση επεσήμανε επίσης ότι το σοκ της κατάρρευσης στην κρίση δεν έγινε στην Ελλάδα αλλά έγινε στη Γαλλία στη Ντοβίλ. "Να σας θυμίσω ότι ο πρόεδρος Σαρκοζί και η καγκελάριος Μέρκελ στη Ντοβίλ το φθινόπωρο του 2010, αποφάσισαν ότι τα δημοσιονομικά της κάθε χώρας κρίνονται ξεχωριστά, ότι το κοινό νόμισμα είναι κοινό νόμισμα, αλλά τα επιτόκια δανεισμού της κάθε χώρας θα κρίνονται πλέον ανάλογα με τις επιδόσεις της ίδιας της χώρας. Ενώ μέχρι τότε, όλοι νομίζαμε ότι είμαστε η Γερμανία. Και αυτό προκάλεσε στη δεκαετία μετά το 2000 μεγάλη αύξηση στη δανειακή επιβάρυνση του συνόλου της οικονομίας, γιατί ξαφνικά από επιτόκια 15 και 20% που είχαμε, εγώ θυμάμαι ομόλογα τη δεκαετία του 90' 24% (σε δραχμή)...με 2%-3%-4% μας φαίνονταν όλα τζάμπα, και στους καταναλωτές και στις επιχειρήσεις και ξεκίνησε μια πιστωτική επέκταση η οποία όριο δεν είχε, και έπαιξε τον ρόλο που έπαιξε. Άρα ας θυμόμαστε αυτό το ωραίο γαλλικό θέρετρο της Ντοβίλ το οποίο ήταν για εμάς ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να είχε φανταστεί ο οποιοσδήποτε".
