Το φράγμα των 20 GW ηλιακής ενέργειας που ισοδυναμεί με την κατανάλωση 10 εκατομμυρίων νοικοκυριών «σπάζει» στο τέλος του 2024 η Τουρκία, η οποία θέτει στόχο να παράγει 120 GW από ηλιακή και αιολική ενέργεια το 2035.
Για να επιτύχει το στόχο χρειάζεται να εγκαθιστά 4.000-5.000 MW ηλιακής ενέργειας κάθε χρόνο, στόχος εφικτός για την βιομηχανία ηλιακής ενέργειας, καθώς, όπως δηλώνει ο γενικός γραμματέας της Ένωσης Βιομηχάνων και Βιομηχανίας Ηλιακής Ενέργειας (GENSED), Hakan Erkan το 2024 η Τουρκία αύξησε την εγκατεστημένη ισχύ ηλιακής ενέργειας κατά περισσότερα από 6.000 MW.
Στην αύξηση των ΑΠΕ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο η τοπική βιομηχανία κατασκευής panel και ο κ. Erkan εκτιμά ότι προσφέροντας συγκεκριμένες χρηματοδοτικές επιλογές για την υποστήριξη της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών πάρκων, θα επιταχυνθούν ακόμη περισσότερο οι επενδύσεις στις ΑΠΕ συμβάλλοντας στο να επιτύχει η χώρα τους φιλόδοξους ενεργειακούς στόχους της.
Έτοιμη να συνδράμει στο ενεργειακό δίκτυο της Συρίας δηλώνει η Τουρκία
Στο μεταξύ, η Τουρκία έχει ξεκινήσει την προεργασία για να συμβάλλει στην κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Συρίας όπου το ηλεκτρικό δίκτυο έχει καταρρεύσει τα τελευταία χρόνια, ενώ η παραγωγή πετρελαίου έχει μειωθεί αισθητά.
Μετά τις δηλώσεις του προέδρου Recep Tayyip Erdoğan την περασμένη Δευτέρα ότι η Άγκυρα είναι έτοιμη να υποστηρίξει την ανοικοδόμηση της Συρίας με κάθε εφικτό τρόπο, ο υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Alparslan Bayraktar δήλωσε ότι η χώρα του έχει ξεκινήσει να προετοιμάζεται για να υποστηρίξει τη Συρία και στον τομέα του ηλεκτρισμού, αν και, όπως παραδέχτηκε, δεν της έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα.
Όσον αφορά στην παραγωγή πετρελαίου, η Συρία παρήγαγε την περασμένη χρονιά 90.000 βαρέλια την ημέρα, ενώ πριν τον εμφύλιο πόλεμο η παραγωγή της ανερχόταν στα 383.000 βαρέλια ημερησίως. Παράλληλα, ένα άλλο τμήμα της παραγωγής βρίσκεται στα εδάφη που διαχειρίζονται οι Κούρδοι της Συρίας.
Αποτέλεσμα της μεγάλης μείωσης της παραγωγής πετρελαίου ήταν η Συρία να μεταβληθεί από τον μεγαλύτερο εξαγωγέα μαύρου χρυσού της Ανατολικής Μεσογείου σε καθαρό εισαγωγέα και πλέον οι εισαγωγές αντιστοιχούν στο ήμισυ της εγχώριας παραγωγής. Το μεγαλύτερο μέρος των εισαγωγών προέρχεται από το Ιράν οι εξαγωγές του οποίου στη Συρία σχεδόν διπλασιάστηκαν από το 2020 έως το 2023.
