Η χαμένη ευκαιρία της Τουρκίας - Η ηλιακή ενέργεια και τα πάνελ στις ταράτσες

Η Τουρκία παραμένει πίσω στον τομέα της ηλιακής ενέργειας, θα μπορούσε ωστόσο να καλύψει το κενό παράγοντας 120 GW – το 45% των συνολικών αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια της χώρας – μέσω της καλύτερης χρήσης των φωτοβολταϊκών στη στέγη, σύμφωνα με τη βρετανική Ember.

Σε πρόσφατη έκθεση που συνέταξε σημειώνεται ότι οι επιδοτήσεις αξίας 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι οποίες πλήρωναν για εισαγωγές ορυκτών καυσίμων από τον Σεπτέμβριο του 2022 έως τον Αύγουστο του 2023, θα μπορούσαν να εξαλειφθούν μέσω καλύτερων πολιτικών φωτοβολταϊκών ταράτσας. Με την υποχρεωτική θέσπιση φωτοβολταϊκών στις ταράτσες νέων κτιρίων και δημοσίων κτιρίων καθώς και με την προσφορά κατάλληλων στεγών πολυκατοικιών από δήμους, θα μπορούσε να βοηθήσει την κυβέρνηση της Τουρκίας να επιτύχει καλύτερη απορρόφηση ηλιακής ενέργειας σε κατοικίες σύμφωνα με όσα αναφέρονται. Στην έκθεση αναλύονται 70 στέγες στην επαρχία της Τουρκίας μέσω δορυφορικών εικόνων. Όπως φάνηκε έως και 772 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα - το 27,6% της περιοχής που ερευνήθηκε - ήταν κατάλληλα για ηλιακή ενέργεια σε στέγες. Περίπου 120 GW θα μπορούσαν να παράγονται ετησίως εάν κατάλληλες στέγες σε όλη την Τουρκία ήταν εξοπλισμένες με πάνελ χαμηλής απόδοσης, σύμφωνα με την έκθεση. Σε αυτόν τον υπολογισμό δεν περιλαμβάνονται οι περιοχές που επλήγησαν από τον σεισμό συνεπώς,  «είναι πιθανό το πραγματικό τεχνικό δυναμικό σε ολόκληρη τη χώρα να υπερβαίνει ακόμη και τα 120 GW», αναφέρουν οι συγγραφείς στη μελέτη.

Η δυτική πλευρά της Τουρκίας είναι πιο ιδανική για ηλιακή παραγωγή από την ανατολική λόγω του πληθυσμού, της κλίσης της στέγης, του τύπου κατοικίας και άλλων παραγόντων. Οι στέγες της Κωνσταντινούπολης είναι έτοιμες να παράγουν τα περισσότερα φωτοβολταϊκά με 10,4 GW, ενώ ακολουθεί η Άγκυρα με 10,1 GW και η Σμύρνη με 9,3 GW. Χρειάζονται περισσότερα από δύο χρόνια για τους ιδιοκτήτες κατοικιών, που αποτελούν το 60% των ενοικιαστών στην Τουρκία, να λάβουν τις απαραίτητες άδειες για την εγκατάσταση ηλιακών συστημάτων στον τελευταίο όροφο, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης. Άλλα εμπόδια, όπως οι κρατικές επιδοτήσεις ενέργειας, «αποθαρρύνουν» τους καταναλωτές από την αυτοπαραγωγή ενέργειας με φωτοβολταϊκά. Η έκθεση ανέφερε ότι «πολιτικές που προωθούν την ευρεία χρήση ηλιακών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής σε στέγες» στην Τουρκία, ιδιαίτερα στα σπίτια, θα μπορούσαν «να μειώσουν το πραγματικό κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μειώνοντας την εξάρτησή της από εισαγόμενους πόρους ορυκτών καυσίμων».

Ο Διεθνής Οργανισμός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας  δήλωσε ότι το 57% του συνολικού ενεργειακού εφοδιασμού της Τουρκίας το 2020 προερχόταν από πετρέλαιο και φυσικό αέριο, με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να ανέρχονται στο 15%. Μόνο το 5% της παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της χώρας εκείνο το έτος προερχόταν από ηλιακή ενέργεια, ανέφερε η IRENA, σημειώνοντας ότι είχε 9,4 GW εγκατεστημένης ισχύος φωτοβολταϊκών στο τέλος του περασμένου έτους.