Ο κύριος παράγοντας που θα οδηγήσει τις αγορές εμπορευμάτων τις επόμενες δεκαετίες θα είναι η πράσινη μετάβαση, η οποία θα είναι θετική για τις τιμές των βιομηχανικών μετάλλων, επισημαίνει η Capital Economics σε νέα έκθεσή της για τις παγκόσμιες προοπτικές και τα megatrends που θα διαμορφώσουν την παγκόσμια οικονομία μακροπρόθεσμα έως το 2050. Η κορύφωση στην κατανάλωση ορυκτών καυσίμων θα σημειωθεί σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, όπως εκτιμά. Η ζήτηση άνθρακα έχει ήδη κορυφωθεί ή θα το κάνει πολύ σύντομα, ενώ η χρήση πετρελαίου και φυσικού αερίου θα κορυφωθεί στο τέλος αυτής της δεκαετίας και στη δεκαετία του 2030, αντίστοιχα.
Πιο αναλυτικά, όπως σημειώνει η Capital Economics, το ότι οι πράσινες τεχνολογίες έχουν υψηλή ένταση μετάλλων θα αυξήσει τη ζήτηση για μια σειρά από βιομηχανικά μέταλλα. Πιστεύει ότι η κατανάλωση χαλκού και αλουμινίου για πράσινους σκοπούς –δηλαδή ηλεκτρικά οχήματα (EV), χωρητικότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, επέκταση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και αποθήκευση– θα αυξάνεται κατά 7% κάθε χρόνο από τώρα έως το 2050. Αυτός είναι περίπου διπλάσιος από τον ρυθμό αύξησης της συνολικής κατανάλωσης κάθε μετάλλου από το 2010.
Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι για την αισιόδοξη άποψή της για την αύξηση της ζήτησης, όπως τονίζει. Κάποια αβεβαιότητα οφείλεται στον ρυθμό και την κλίμακα της ίδιας της πράσινης μετάβασης και σε ποιο βαθμό η πρόοδος σε βασικούς τομείς γίνεται ασύνδετη και αναστέλλει τη συνολική πράσινη μετάβαση. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η επέκταση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας. Οι τεχνολογικές εξελίξεις θα μπορούσαν επίσης να σημαίνουν ότι τελικά χρειάζονται λιγότερα μέταλλα στο μέλλον από ό,τι φαίνεται πιθανό.
Πάντως, η πράσινη μετάβαση δεν είναι η μόνη δομική δύναμη. Κατά την άποψη του οίκου, η κλίμακα της αρνητικής επίπτωσης στη ζήτηση για βιομηχανικά μέταλλα από τη συρρίκνωση στον κατασκευαστικό τομέα της Κίνας υποτιμάται. Αυτές οι δύο δυνάμεις μαζί πιθανότατα θα αντισταθμίσουν η μία την άλλη κατά το υπόλοιπο αυτής της δεκαετίας. Μόνο από την επόμενη δεκαετία αναμένεται η ζήτηση να αυξηθεί πάνω από την τάση, και οι τιμές θα αυξηθούν βιώσιμα από εκείνο το σημείο.
Όσον αφορά τα ορυκτά καύσιμα, η Capital Economics σημειώνει ότι η ζήτηση άνθρακα σίγουρα θα κορυφωθεί τα επόμενα χρόνια, αν δεν το έχει κάνει ήδη. Η κορύφωση του άνθρακα είναι σε μεγάλο βαθμό ένα story που έχει να κάνει περισσότερο με την Κίνας. Οι προοπτικές για τη ζήτηση εκεί είναι ζοφερές στο πλαίσιο της ταχείας επέκτασης της δυναμικότητας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και πυρηνικής ενέργειας παράλληλα με την ανάκαμψη της υδροηλεκτρικής ενέργειας. Η συνεχής αύξηση της χρήσης άνθρακα στην Ινδία και σε άλλα μέρη της Ασίας θα εξασφαλίσει μόνο σταδιακές πτώσεις κατά την επόμενη δεκαετία, έως ότου η παγκόσμια τάση εξόδου του άνθρακα αποκτήσει δυναμική στα τέλη της δεκαετίας του 2030.
Εντωμεταξύ, η κορύφωση της ζήτησης πετρελαίου είναι απίθανο να επιτευχθεί κοντά στα τέλη της τρέχουσας δεκαετίας, όπως εκτιμά ο οίκος. Παρόλο που η κυκλοφορία ηλεκτρικών οχημάτων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ θα παραμείνει υποτονική τα επόμενα χρόνια, η ταχεία υιοθέτηση ηλεκτρικών οχημάτων στην Κίνα ήδη συμβάλλει στην διαρθρωτική αποδυνάμωση της παγκόσμιας ζήτησης πετρελαίου, τονίζει η Capital Economics. Ωστόσο, αμφιβάλλει ότι η ζήτηση πετρελαίου θα πέσει απότομα μόλις κορυφωθεί γύρω στο 2030, καθώς υπάρχει ακόμα περιθώριο για ισχυρή ανάπτυξη σε ορισμένες περιοχές του αναδυόμενου κόσμου και σε ορισμένους τομείς όπως τα πετροχημικά. Το πετρέλαιο θα είναι δύσκολο να… εγκαταλειφθεί σε τομείς όπως η ναυτιλία και η αεροπορία επίσης.
Επίσης, υπάρχει μικρή προοπτική έλλειψης πετρελαίου μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα, καθώς οι παραγωγοί χαμηλού κόστους διαθέτουν άφθονα αποθέματα. Αντίστοιχα, η πρόβλεψή της είναι ότι οι πραγματικές τιμές του πετρελαίου θα μειωθούν στα 40 δολάρια ανά βαρέλι έως το 2050, ενώ οι ονομαστικές θα υποχωρήσουν στα 58 δολάρια τα επόμενα πέντε χρόνια και θα κινηθούν στα 72 δολ. το βαρέλι από το 2030 έως το 2050.
Αντίθετα, δεδομένης της σημασίας του ως καυσίμου μετάβασης και της χρήσης του σε πολλές βιομηχανικές διεργασίες, αναμένει ότι η κατανάλωση φυσικού αερίου θα είναι η τελευταία μεταξύ των ορυκτών καυσίμων που θα κορυφωθεί, πιθανώς γύρω στο 2035.
