Να καθησυχάσει την Βουλγαρική πλευρά που τελευταία έχει ανεβάσει τους τόνους για τις καθυστερήσεις στην κατασκευή του διασυνδετήριου αγωγού φυσικού αερίου IGB, θα επιδιώξει στην συνάντηση που θα γίνει την Παρασκευή στην Κομοτηνή, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας.
Μάλιστα στην συνάντηση εκτός του Βούλγαρου υπουργού Ενέργειας Αλεξάντερ Νικόλοφ θα παραστεί και ο ίδιος ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Κίριλ Πέτκοφ, κίνηση ενδεικτική της σημασίας, αλλά και της αγωνίας που υπάρχει σε χώρες, όπως η Βουλγαρία, που προμηθεύονται σχεδόν αποκλειστικά φυσικό αέριο από την Ρωσία και αναζητούν άμεσες εναλλακτικές πηγές τροφοδοσίας.
Στο εργοτάξιο της κατασκευάστριας εταιρείας AVAX επρόκειτο να υποδεχτεί τον Βούλγαρο ομολογό του ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά λόγω του ό,τι νόσησε με COVID 19 στη θέση του θα παραβρεθεί ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Άμεσο ενδιαφέρον
Λόγω της εντεινόμενης πίεσης για απεξάρτηση από τις ρωσικές δεξαμενές, η Βουλγαρία "καίγεται" για την έναρξη λειτουργίας του IGB.
Όπως όμως υποστηρίζει ενώ από την πλευρά της η Σόφια έχει ήδη κατασκευάσει το κομμάτι του αγωγού που της αναλογεί, αλλά από ελληνικής πλευράς εμφανίζονται καθυστερήσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες το έργο βρίσκεται στην ολοκλήρωση της κατασκευής του με τις εκτιμήσεις να θέλουν την παράδοση του από την ελληνική εταιρεία AVAX στα τέλη της Άνοιξης.
Η Βουλγαρία στρέφει το ενδιαφέρον στην τροφοδοσία της με Αζέρικο αέριο μέσω του του TAP αλλά και του LNG (FSRU Αλεξανδρούπολης) το οποίο θα φτάνει στο δίκτυό της από την Ελλάδα με τον συγκεκριμένο διασυνδετήριο αγωγό (IGB).
Ο κάθετος αυτός διάδρομος, θα συνδέεται με τον TAP στο ύψος της Κομοτηνής και θα φτάνει έως την Σταρα Ζαγόρα, όπου θα διοχετεύει το φυσικό αέριο στο βουλγαρικό δίκτυο και από εκεί ποσότητες θα κατευθύνονται στην Ρουμανία, Σλοβακία, Σερβία.
Ο IGB υπενθυμίζεται ότι ανήκει εξ ημισείας στην ελληνοιταλική εταιρεία IGI Poseidon (ΔΕΠΑ και Edison) και στη βουλγαρική BEH.
Τα χαρακτηριστικά του IGB
Ο αγωγός θα συνδέει την Κομοτηνή με τη Stara Zagora της Βουλγαρίας. Το μήκος του αγωγού υπολογίζεται στα 182 χλμ. εκ των οποίων τα 151 χλμ. είναι στη Βουλγαρία και τα υπόλοιπα 31 χλμ. στην Ελλάδα. Η διάμετρος του σωλήνα φτάνει τις 32 ίντσες (813 χιλιοστά).
Η δυναμικότητα του αγωγού φτάνει ετησίως τα 3 δισ. κυβικά μέτρα (bcm/a), με δυνατότητα αντίστροφης ροής (reverse flow).
Η δυναμικότητα μπορεί να αυξηθεί σε 5 bcm/a με την πρόσθετη εγκατάσταση ενός Σταθμού Συμπίεσης. Το έργο περιλαμβάνει και τις αναγκαίες υποστηρικτικές εγκαταστάσεις.
Στην αφετηρία του, στην Ελλάδα, ο αγωγός θα συνδέεται με τον Διαδριατικό Αγωγό (TAP) και το σύστημα του ΔΕΣΦΑ, ενώ στην κατάληξή του θα συνδέεται με το σύστημα της Bulgartransgaz (διαχειριστής φυσικού αερίου Βουλγαρίας).
Παρέχοντας τη δυνατότητα προμήθειας φυσικού αερίου από μία επιπλέον πηγή εισόδου, ο IGB θα ενισχύσει την ασφάλεια τροφοδοσίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Χρηματοδότηση
Για την αρχική δυναμικότητα των 3 bcm/a, το εκτιμώμενο κόστος επένδυσης ανέρχεται στα 220 εκατ. ευρώ.
Η χρηματοδότηση του έργου προέρχεται σε ποσοστό 20% από το Ευρωπαϊκό Σχέδιο Ανάκαμψης (European Energy Program for Recovery/EEPR), με προβλεπόμενη κοινοτική συμβολή 45 εκατ. ευρώ.
Ποσοστό 16% καλύπτεται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Καινοτομία και Ανταγωνιστικότητα» της Βουλγαρίας, ένα ακόμη 19% από τους ιδιώτες μετόχους και το 46% από δανειοδότηση της Βουλγαρικής κυβέρνησης. Αποτελεί το μοναδικό έργο που έχει εξασφαλίσει χρηματοοικονομική εγγύηση από τη Βουλγαρία, ύψους 110 εκατ. ευρώ.
Το έργο του διακρατικού αγωγού Ελλάδας-Βουλγαρίας έχει συμπεριληφθεί στον 4ο Κατάλογο Έργων Κοινού Ενδιαφέροντος της Ε.Ε. (PCIs) του έτους 2019. Έως τον Δεκέμβριο του 2020, το έργο είχε ολοκληρωθεί σε ποσοστό 52%, ενώ είχε κατασκευαστεί το 37% του αγωγού.
Γεωστρατηγική
Η κατασκευή και λειτουργία του έργου αναβαθμίζει τη γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας δεδομένου ότι η χώρα καθίσταται πύλη εισόδου φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά από διαφοροποιημένες πηγές και κατά κύριο λόγο από τον TAP.
Επιπλέον, όμως, αξιοποιεί και τον σχεδιαζόμενο πλωτό τερματικό σταθμό επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου της Αλεξανδρούπολης (FSRU) δεδομένου ότι οι ποσότητες που θα εισάγονται μέσω αυτού προβλέπεται να μεταφέρονται προς Βορρά μέσω IGB.
Άλλωστε ο IGB αποτελεί το πρώτο τμήμα του λεγόμενου «Κάθετου Διαδρόμου», δηλαδή της διασύνδεσης των εθνικών συστημάτων φυσικού αερίου Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ουγγαρίας με σκοπό την εναλλακτική τροφοδοσία των χωρών της Νοτιοανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.
