Έτοιμη για εξαγωγές αερίου η Τουρκία

Αλλαγές στους κανονισμούς εξόρυξης στην Τουρκία έφεραν τα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν από το Κοινοβούλιο στις 2 Μαΐου. Μεταξύ άλλων θα επιτρέψουν την εξαγωγή φυσικού αερίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από το πρόσφατα ανακαλυφθέν πεδίο φυσικού αερίου της χώρας στο πλαίσιο μακροπρόθεσμων συμβάσεων σε γειτονικές χώρες και την Ευρώπη.

Αξιολογώντας τις πιο πρόσφατες διατάξεις του νόμου, ο Sohbet Karbuz, διευθυντής πετρελαίου και φυσικού αερίου στον Μεσογειακό Οργανισμό για την Ενέργεια και το Κλίμα (OMEC), είπε στο Πρακτορείο Anadolu (AA) ότι επιτρέπει την εξαγωγή μέρους της παραγωγής της Sakarya ως LNG καθώς και τις μελλοντικές ανακαλύψεις.

Όσον αφορά τις εισαγωγές φυσικού αερίου της χώρας, ο Karbuz εξήγησε ότι η Τουρκία χρειάζεται να εισάγει φυσικό αέριο με ρήτρα για το δικαίωμα «επανεξαγωγής». Αυτή η ρήτρα για το δικαίωμα «επανεξαγωγής» έχει γίνει σημαντική, ιδίως καθώς το 2025 θα λήξουν οι συμβάσεις LNG μέσω του αγωγού Blue Stream των 16 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων και 10 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων βάσει ιρανικής σύμβασης το 2026. "Εάν πρόκειται να ανανεωθούν αυτές οι συμβάσεις, είναι απαραίτητο να αποκτήσουμε το δικαίωμα επανεξαγωγής. Όταν οι συμβάσεις γίνονται διαπραγματεύσεις, ένα παρόμοιο ζήτημα θα πρέπει να τεθεί για το αέριο του Αζερμπαϊτζάν", είπε.

Ο Karbuz ενημέρωσε επίσης ότι η ρήτρα "τελικού σημείου παράδοσης" στις μακροπρόθεσμες συμβάσεις LNG σχετικά με τις εισαγωγές στην Τουρκία θα πρέπει επίσης να αναθεωρηθεί για να επιτραπεί η Τουρκία να συμμετάσχει στο εμπόριο LNG. "Αν γίνει αυτό, θα είναι αναμφίβολα πλεονέκτημα για την Τουρκία, επειδή η Τουρκία, η οποία είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην παγκόσμια αγορά LNG, δεν έχει εμπλακεί στο εμπόριο LNG από όσο έχω ενημερωθεί μέχρι τώρα", πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον Karbuz, αυτή η ρήτρα θα είναι σημαντική για την Τουρκία ενόψει της αναμενόμενης αύξησης του εμπορίου φυσικού αερίου τα επόμενα χρόνια, επιτρέποντας στην Τουρκία να μετατραπεί από έναν παθητικό παράγοντα σε ενεργό συμμετέχοντα στο εμπόριο LNG.

Για το σκοπό αυτό, υποστήριξε τη δημιουργία μιας εγκατάστασης εξαγωγής LNG που θα απαιτούσε χρηματοδότηση και τεχνολογία, τα οποία θα μπορούσαν να επωφεληθούν από ξένες επενδύσεις και συνεργασία.

«Εάν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια τέτοια εγκατάσταση, μπορούμε να πουλήσουμε το πλεόνασμα φυσικού αερίου που παράγουμε και να εξάγουμε σε ξένες αγορές όταν οι συνθήκες της αγοράς είναι ευνοϊκές», είπε. Τέτοιες εξαγωγές πιθανότατα θα πραγματοποιηθούν στην αγορά spot, λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες εισαγωγικές συμβάσεις. Πρόσθεσε δε ότι θα ίσχυε η κανονική δυναμική της αγοράς, καθώς κάθε φορτίο LNG θα πηγαίνει στην αγορά που προσφέρει την καλύτερη τιμή, είτε είναι η Ασία είτε η Ευρώπη.Σε αυτό το στάδιο, ωστόσο, δεν είναι σαφές πόσο και πότε μπορεί να εξαχθεί αέριο της Μαύρης Θάλασσας. Ο Karbuz προβλέπει ότι οι μελλοντικές συνθήκες της αγοράς και η ισορροπία κατανάλωσης-παραγωγής θα απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα.

Η Ana Maria Jaller-Makarewicz, ενεργειακή αναλύτρια στο Ινστιτούτο Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης (IEEFA), δήλωσε ότι εάν μειωθεί η κατανάλωση φυσικού αερίου της Τουρκίας και αυξηθεί η παραγωγή της στη Μαύρη Θάλασσα, η ποσότητα φυσικού αερίου που προορίζεται για την Ευρώπη μπορεί να αυξηθεί, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή ζήτηση. Πρόσθεσε μάλιστα ότι η Βουλγαρία, η οποία έχει μειώσει την κατανάλωση φυσικού αερίου, θα μπορούσε να διευκολύνει τις εξαγωγές LNG από την Τουρκία καθώς τα ποσοστά χρησιμοποίησής της στους τερματικούς σταθμούς LNG είναι χαμηλά, περίπου στο 27% το 2023.

Ωστόσο, προειδοποίησε σχετικά με την επένδυση σε δαπανηρούς τερματικούς σταθμούς υγροποίησης LNG, των οποίων η κατασκευή μπορεί να διαρκέσει από τρία έως πέντε χρόνια. Είπε ότι καθώς η ευρωπαϊκή ζήτηση παραμένει αβέβαιη, έχοντας υποχωρήσει κατά 20% τα τελευταία δύο χρόνια, οι τερματικοί σταθμοί εξαγωγών ενδέχεται να δυσκολευτούν να επιτύχουν τελικές επενδυτικές αποφάσεις και να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμα συμβόλαια.