Καμπανάκι κινδύνου κρούουν για άλλη μια φορά παράγοντες της βιομηχανίας στο φόντο των καθυστερήσεων απόδοσης, πόρων άνω των 400 ευρώ, από μέτρα που έχουν ψηφιστεί με στόχο την άμβλυνση των βαρών της ενεργοβόρου βιομηχανίας. Αυτά αφορούν δράσεις που προβλέπονται από το πλαίσιο που έχει εγκρίνει η ΕΕ για την στήριξη κομβικών κλάδων της βιομηχανίας.
“Μας χρωστάνε 3 έτη ΕΤΜΕΑΡ 130 εκ €, τα ποσά από την Αντιστάθμιση του 2023 και 5 % της Αντιστάθμισης των 2021, 2022” σημειώνουν με έμφαση παράγοντες του κλάδου αντιπαραβάλλοντας, τις δράσεις - “χάρισμα” των οφειλών 130εκ € σε επιχειρήσεις και αγρότες από το ΕΤΜΕΑΡ, που αποδόθηκε κατά παρέκκλιση της κοινοτικής νομοθεσίας τα προηγούμενα χρόνια.
Κι αυτό, την ώρα, που όπως αναφέρεται, ο αρμόδιος φορέας για την εκκαθάριση των εν λόγω ποσών, ο ΔΑΠΕΕΠ (Διαχειριστής ΑΠΕ & Εγγυήσεων Προέλευσης Α.Ε., δηλαδή ο φορέας του δημοσίου που διαχειρίζεται το “ταμείο” ενισχύσεων για τις ΑΠΕ, αλλά και το Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης,τις “πράσινες” σφραγίδες - πιστοποιήσεις για την προέλευση του ρεύματος από ΑΠΕ κτλ ) έχει τονίσει ότι δεν μπορεί να κάνει την απόδοση στη βιομηχανία των αναλογούντων ποσών, εφόσον δεν επιστρέψουν στο ταμείο του τα ποσά από όσες επιχειρήσεις και αγρότες ωφελήθηκαν από τη χαμηλότερη χρέωση, χωρίς να την δικαιούνται. Επίσης αναφέρεται ότι η κοινοποίηση νέου μηχανισμού του ΕΤΜΕΑΡ στην ΕΕ, που θα έπρεπε να υποβληθεί έως τις 31/12/2023 και αποτελεί “κλειδί” για να “πάρει” το σήμα της συμμόρφωσης η Κομισιόν, καθυστερεί.
Υπενθυμίζεται, ότι το ΕΤΜΕΑΡ, που πηγαίνει στον Ειδικό Λογαριασμό για τις ΑΠΕ προς ενίσχυσή τους και που τον διαχειρίζεται ο ΔΑΠΕΕΠ, με βάση του κοινοτικούς κανόνες “κουρεύεται” μόνο για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες. Βέβαια, όπως αναφέρεται και στην πρόσφατη επιστολή της ΕΒΙΚΕΝ, που εκπροσωπεί την ενεργοβόρο βιομηχανία, προς τον υπουργό Περιβάλλοντος κι Ενέργειας, Θεόδωρο Σκυλακάκη, στην Ελλάδα, το μέτρο για το μειωμένο ΕΤΜΕΑΡ (Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων, δηλαδή Ειδικό Τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) συμπεριέλαβε και επιχειρήσεις που δεν δικαιούντο, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί η διαδικασία ελέγχου από την Κομισιόν, να σταματήσει η εκκαθάριση για οφειλόμενα, εκ του κοινοτικού πλαισίου ποσά, για τη βιομηχανία και έτσι η τελευταία να είναι στην “αναμονή”, έχοντας, όμως, ήδη χάσμα σε σχέση με την ανταγωνιστικότητά της με άλλες χώρες.
Σε σχέση με την Αντιστάθμιση αυτό που σημειώνεται από τη βιομηχανία είναι ότι καθυστερούν οι αποζημιώσεις που προβλέπει ο σχετικός μηχανισμός για το CO2 των ενεργοβόρων βιομηχανιών. Με βάση τους σχετικούς υπολογισμούς τα οφειλόμενα για το 2023 στις ενεργοβόρες βιομηχανίες είναι της τάξης των 250 εκατ. ευρώ. Μέχρι και σήμερα δεν έχουν αποδοθεί στις επιχειρήσεις.
Επίσης, όπως αναφέρεται, άλλο ένα ζήτημα είναι καθυστέρηση εφαρμογής του κοινοτικού μηχανισμού Temporary Crisis and Transitional Framework (TCTF), μέσω του οποίου προβλέπεται επιδότηση για επιλέξιμες ενεργοβόρες επιχειρήσεις ώστε να αντέξουν τον διεθνή ανταγωνισμό. Ωστόσο εκκρεμεί το δευτερογενές δίκαιο δηλαδή η εφαρμοστική του νόμου, που ψηφίστηκε πέρυσι, υπουργική απόφαση.
Κι όλα αυτά, την ώρα που οι ανταγωνιστές της Ελλάδας στο πεδίο της βαριάς βιομηχανίας, ό,τι έχει μείνει δηλαδή και κρατιέται σε άκρως ανταγωνιστικό επίπεδο, διεθνώς, προχωρούν γοργά σε ενισχύσεις. Χαρακτηριστικά, παράγοντες του κλάδους παραπέμπουν σε δημοσίευμα του Montel, όπου αναφέρεται ότι η Ιταλία θα δημοπρατήσει 20 TWh, σε ενεργοβόρες βιομηχανίες στην τιμή των 60ευρώ/MWh – περίπου στο μισό του τρέχοντος χονδρεμπορικού κόστους ενέργειας. Ο συνολικός όγκος ενέργειας, που αθροίζει περίπου το 7% της ζήτησης ενέργειας της χώρας, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, θα δημοπρατηθεί για να καλύψει μια περίοδο τριών ετών. “Δρομολογούμε ένα μέτρο που στοχεύει στη στήριξη της μετάβασης του βιομηχανικού μας τομέα προς τις ΑΠΕ”. Αυτό χαρακτηριστικά ανέφερε, με βάση το δημοσίευμα, ο υπουργός Ενέργειας της χώρας κ. Gilberto Pichetto Fratin. Το μέτρο, με βάση όσα ανέφερε, “θα παρέχει στήριξη σε εταιρείες έντασης ενέργειας, οι οποίες αντιπροσωπεύουν ουσιαστικό μέρους του Ιταλικού παραγωγικού ιστού, παρέχοντας τους πρόσβαση σε χαμηλότερες τιμές”.
Με βάση το δημοσίευμα, η υποστήριξη θα παρέχεται μέσω αμφίδρομων συμβάσεων για διαφορά. Σε αντάλλαγμα, οι εταιρείες πρέπει να δεσμευτούν για την κατασκευή νέων μονάδων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ισχύος τουλάχιστον 200 kW ή να ανανεώσουν τα υπάρχοντα μέσα σε 40 μήνες και στη συνέχεια να πουλήσουν πίσω την ίδια ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας για διάστημα άνω των 20 ετών στην αρχική μειωμένη τιμή των 60 EUR/MWh.
Κι όλα αυτά σε μια χώρα, που αξιολογείται κι αυτή ως ακριβή σε σχέση με την εικόνα της χονδρεμπορικής αγοράς ενέργειας. Ωστόσο, όπως τονίζεται από μέρους της ελληνικής βιομηχανίας, σε αναλογία με ό,τι κάνουν κράτη μέλη, (η Γερμανία ή ακόμη και η Βουλγαρία), η Ιταλία ότι σπεύδει να θωρακίσει την εγχώρια παραγωγικής της βάση.
