του Αλέξανδρου Μπαρότσι
Το πρώτο στρατηγικό βήμα εξόδου της ΔΕΗ στην βαλκανική αγορά έγινε πέρυσι, όταν απέκτησε την Enel στην Ρουμανία. Ακολούθησαν φέτος δύο ακόμη σημαντικές κινήσεις, στην ίδια πάντα χώρα. Η απόκτηση των έργων της Mytilineos και χθες του 100% της ρωσικής Land Power, θυγατρικής του ρωσικού κολοσσού της Lukoil, η οποία κατέχει αιολικό πάρκο ισχύος 84 MW, το οποίο είναι σε λειτουργία.
Και το τρίτο βήμα της εθνικής σημασίας πορείας της επιχείρησης στο εξωτερικό θα γίνει στην Βουλγαρία. Τοποθετείται ως τα τέλη στα τέλη του έτους και στην ουσία θα έρθει να προσθέσει στην εταιρεία ένα cluster έργων, όπως και το επόμενο βήμα, πιθανότατα στην Αλβανία. Χώρα από την οποία η ΔΕΗ εισάγει σήμερα ρεύμα και στην οποία σκοπεύει να αποκτήσει η ίδια παρουσία, ως παραγωγός.
Αθροίζοντας τα εντός και εκτός Ελλάδας έργα, ο όμιλος μετράει πλέον 1,5 GW σε λειτουργία, συν επιπλέον 1 GW που κτίζεται εντός των συνόρων. Κανείς άλλος ελληνικός ενεργειακός όμιλος δεν έχει κάνει παρόμοιας έκτασης άνοιγμα την τελευταία τετραετία στο εξωτερικό.
Και όλα αυτά, χωρίς να υπολογίζεται το κεφάλαιο Β. Μακεδονία, αλλά και η συνεργασία με την RWE στην Ελλάδα. Στην μεν γείτονα, εκκρεμεί η υπόθεση με την υπογραφή της τελικής συμφωνίας για το μεγάλο υδροηλεκτρικό έργο Cebren, ύψους 1,2 δισ. ευρώ. Στη δε, Ελλάδα, έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται η συνεργασία με την γερμανική RWE, με τις δύο πλευρές να αναπτύσσουν από κοινού ένα χαρτοφυλάκιο ισχύος 2.000 MW, εκ των οποίων τα 250 MW στο παλιό λιγνιτωρυχείο του Αμυνταίου. Ένα παρόμοιο χαρτοφυλάκιο διαθέτει η εταιρεία και στην Κεντρική Μακεδονία από το οποίο έχει προχωρήσει η κατασκευή των 210 μεγαβάτ που θα λειτουργήσουν το 2024. Και φυσικά, η στρατηγική επιλογή της εταιρείας είναι η πλειοψηφία των έργων της να προχωρά με διμερή συμβόλαια PPAs με την μητρική και την βιομηχανία.
Χθες, στα υφιστάμενα έργα ήρθε να προστεθεί ένα ακόμη. Το ρωσικής μέχρι πρότινος ιδιοκτησίας αιολικό πάρκο της Land Power, θυγατρικής της Lukoil, ικανό να παράγει περισσότερες από 200GWh ετησίως. Κι αυτό, καθώς βρίσκεται στις περιοχές Dorobantu και Topolog στην Ανατολική Ρουμανία, οι οποίες έχουν το καλύτερο αιολικό δυναμικό στη χώρα. «Συμφωνία - ορόσημο για την ενίσχυση του αποτυπώματος της εταιρείας στα Βαλκάνια», χαρακτήρισε την εξαγορά ο επικεφαλής της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Κώστας Μαύρος, ο οποίος μιλώντας τον περασμένο Απρίλιο στο συνέδριο των Δελφών, είχε φωτογραφίσει ως επόμενους στόχους τις αγορές της Βουλγαρίας και της Αλβανίας.
Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ, μετά και την εξαγορά της ρουμανικής Enel, που αναμένεται να έχει κλείσει μέχρι τον Σεπτέμβριο, έχει μετατραπεί σε μια άλλη εταιρεία: Αύξησε κατά 50% τα λειτουργικά της κέρδη, το πελατολόγιο και το χαρτοφυλάκιο των ΑΠΕ. Απέκτησε ένα capex κοντά στα 9 δισ. ευρώ, από 5,7 εκατ. πελάτες, έφτασε πλέον τα 9 εκατομμύρια και από ένα χαρτοφυλάκιο «πράσινων» έργων 10 GW, αυτά θα ανέλθουν στα 15 GW. Νούμερα, που εξηγούν πως από μια εταιρεία με EBITDA 900 εκατ. ευρώ πέρυσι, έχει βάλει πλώρη για 1,2 δισ φέτος.
Κυρίως όμως είναι η γεωπολιτική σημασία της κίνησης που αξίζει προσοχής. Έχοντας μπει σε μια ώριμη αγορά, όπως η ρουμανική, ο ελληνικός όμιλος απέκτησε πρόσβαση σε ένα πολύ σημαντικό στρατηγικό ενεργειακό διάδρομο. Αυτόν που ξεκινά από την Ελλάδα, διασχίζει τη Βουλγαρία και καταλήγει στην Ρουμανία. Διότι η ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας έχει γίνει ενιαία, οι περιορισμοί στις διασυνοριακές συναλλαγές έχουν αρθεί, οι εθνικές αγορές είναι συνδεδεμένες (coupling), επομένως η ηλεκτρική ενέργεια πωλείται ελεύθερα μεταξύ των χωρών.
Και ακριβώς πάνω στα ρουμανικά αποκτήματα, θα έρθει να «κουμπώσει» η νέα μονάδα ηλεκτρικής ενέργειας στην Αλεξανδρούπολη, το 51% της οποίας ανήκει στην ΔΕΗ και με το μεγαλύτερο μέρος του παραγόμενου ρεύματος να εξάγεται στα Βαλκάνια, δηλαδή και στην Ρουμανία. Αντί η ελληνική και η ρουμανική ΔΕΗ να αγοράζουν ρεύμα από τις εγχώριες αγορές, αμφότερες θα καλύπτουν τις ανάγκες της πελατείας τους, πουλώντας η μία στην άλλη, γεγονός που οδηγεί σε χαμηλότερα κόστη.
