Η υπεραλιεία στα διεθνή ύδατα αυξήθηκε κατά τη διάρκεια των πέντε τελευταίων ετών, γεγονός που δείχνει πόσο επείγον είναι να επικυρωθεί η πρόσφατη διεθνής Σύμβαση για την προστασία των ωκεανών και των βιολογικών της πόρων, αναφέρει έκθεση που δίνει στη δημοσιότητα σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Greenpeace.
Το κείμενο καλεί να υπογράψει τη σύμβαση ο μέγιστος δυνατός αριθμός χωρών κατά την προσεχή σύνοδο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, την ερχόμενη εβδομάδα.
Η συμφωνία, που οριστικοποιήθηκε τον Ιούνιο, χαιρετίστηκε, χαρακτηρίστηκε «ιστορική» και ικανή να προστατεύσει το σύνολο των ωκεανών, η καλή υγεία των οποίων έχει ζωτική σημασία για την ανθρωπότητα. Το πιο εμβληματικό μέτρο που προβλέπει είναι η δημιουργία προστατευόμενων περιοχών στην ανοικτή θάλασσα, στις ζώνες που απέχουν πάνω από 370 χιλιόμετρα από τις ακτές.
Για να προστατευθεί το 30% των γαιών και των ωκεανών του πλανήτη ως το 2030, ο στόχος που υιοθετήθηκε πέρυσι από την COP15 για τη βιοποικιλότητα, «δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο», τόνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Κρις Θορν, αρμόδιος για θέματα ωκεανών στην Greenpeace. «Οι απειλές για τους ωκεανούς χειροτερεύουν, οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν τώρα», επέμεινε.
Καθώς, σύμφωνα με την έκθεση, «η πραγματικότητα στη θάλασσα βρίσκεται σε αντίθετη κατεύθυνση από τη φιλοδοξία που εκφράζεται στη σύμβαση».
Οι ώρες αλιείας στην ανοικτή θάλασσα αυξήθηκαν κατά 8,5% μεταξύ 2018 και 2022, σύμφωνα με την έκθεση της ΜΚΟ, που βασίζεται σε δεδομένα από οργανισμό ικανό να παρακολουθεί τις κινήσεις αλιευτικών χάρη στους πομπούς τους.
Η εντατικοποίηση αυτή είναι ιδιαίτερα αισθητή σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές, που ο ΟΗΕ έχει χαρακτηρίσει δυνητικά μελλοντικά θαλάσσια καταφύγια: εκεί οι ώρες αλιείας αυξήθηκαν κατά 22,5% την ίδια περίοδο.
«Η υπεραλιεία είναι τεράστιο πρόβλημα», επιμένει ο κ. Θορν. Σε συνδυασμό με την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, τη μόλυνση και την οξίνιση των θαλασσών, «ωθεί τους ωκεανούς μας στο χείλος του γκρεμού».
Η έκθεση υπογραμμίζει πως μέσα σε τριάντα χρόνια, τα αποθέματα ερυθρού τόνου του Ειρηνικού κατέρρευσαν, μειώθηκαν κατά 90% και πλέον.
Τονίζει επίσης τη ζημιά που έχει προκαλέσει η αλιεία με παραγάδια βαθέων υδάτων, που εκτείνονται σε χιλιόμετρα. Πρόκειται για καταστροφική μέθοδο, που μεταξύ άλλων αιχμαλωτίζει κατά λάθος πολλούς καρχαρίες.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, είναι κρίσιμο να αξιοποιηθεί η συνθήκη για να δημιουργηθούν θαλάσσια καταφύγια, τόνισε στον Τύπο η Σαμάνθα Μάρεϊ, ειδικός στη θαλάσσια βιοποικιλότητα στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο.
«Η βιομάζα είναι ως και 670% μεγαλύτερη στο εσωτερικό θαλάσσιων καταφυγίων που έχουν υψηλή προστασία», εξήγησε. «Όταν αφήνουμε τον ωκεανό ήσυχο, να επουλωθεί, εξασφαλίζουμε πιο περίπλοκα οικοσυστήματα, που μπορούν να είναι πιο ανθεκτικά».
Για να τεθεί σε ισχύ πριν από την προσεχή σύνοδο του ΟΗΕ για τους ωκεανούς τον Ιούνιο του 2025, η σύμβαση πρέπει να υπογραφτεί και να επικυρωθεί από τουλάχιστον 60 χώρες. Αυτό θα επιτρέψει να οργανωθεί γρήγορα σύνοδος των συμβαλλομένων μερών, που θα δημιουργήσουν θαλάσσια καταφύγια.
Επιστήμονες και ειδικοί έχουν ήδη εντοπίσει περίπου δέκα περιοχές στην ανοικτή θάλασσα που πρέπει να προστατευτούν.
Περιλαμβάνουν τον «θερμικό θόλο» ανοικτά από την Κόστα Ρίκα, περιβάλλον πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, φιλόξενο για τις φάλαινες, και την υποθαλάσσια οροσειρά του Αυτοκράτορα, συνέχεια του αρχιπελάγους της Χαβάης στον Ειρηνικό.
Θαλάσσιες περιοχές ανοικτά της Χιλής ίσως γίνουν τα πρώτα θαλάσσια καταφύγια που θα δημιουργηθούν.
