Πολλοί απόρησαν με την ξαφνική έκρηξη του επιχειρηματία Ευάγγελου Μυτιληναίου μέσα στον Αύγουστο, για την ολιγωρία της Ευρωπαικής ‘Ενωσης στο θέμα των τακτικών περιορισμού των εξαγωγών από πλευράς Κίνας, σε ένα κρίσιμο από τα πολύτιμα μέταλλα, το αντιμόνιο. Με το «καπέλο» του προέδρου της Πανευρωπαικής Ένωσης Βιομηχανιών μη σιδηρούχων μετάλλων έκανε λόγο για «παραλείψεις», «αποτυχία» τα Κομισιόν στην παρουσίαση ουσιαστικών εργαλείων απομείωσης κινδύνων και ζήτησε η νέα Επιτροπή να συσταθεί άμεσα και να αναλάβει δράση.
Το αντιμόνιο είναι ένα από τα 34 ορυκτά που έχουν μεν χαρακτηριστεί κρίσιμες πρώτες ύλες στην Ευρώπη, αλλά λίγα έχουμε κάνει για να παράγεται εντός των ευρωπαικών συνόρων.
Στην περίπτωση του συντρέχουν όλα τα χαρακτηριστικά άμεσης παρέμβασης. Χρησιμοποιείται σε δύο κρίσιμους τομείς, τον ενεργειακό (φωτοβολταικά πάνελ και μπαταρίες) και αυτόν της άμυνας (ως επιβραδυντικό υλικό φλόγας σε στρατιωτικές εφαρμογές).
Παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωση εκτός Δύσης, καθώς παγκοσμίως, η Κίνα παράγει το 48%, ακολουθούμενη από το Τατζικιστάν με 25%.
Υπάρχει εμφανής κερδοσκοπία, καθώς τον τελευταίο χρόνο είχε ξεκινήσει σταδιακά και άτυπα η Κίνα να μειώνει τις εξαγωγές του πολύτιμου μετάλλου πιέζοντας τις τιμές. Από τις 15 Σεπτέμβριου προχωράει σε επίσημο μεγάλο περιορισμό, οδηγώντας σε βέβαιη έκρηξη τιμών για ένα μέταλλο που έχει ήδη ανατιμηθεί πάνω από 100% σε έναν χρόνο.
Ενώ τέλος εκτιμάται ότι θα βρεθεί σε επίσημη έλλειψη σχετικά σύντομα, καθώς τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τα παγκόσμια καταγεγραμμένα αποθέματα του μετάλλου επαρκούν να καλύψουν την ζήτηση το πολύ για τα επόμενα 20-24 χρόνια. Οπότε όποιος διαθέτει μεγάλες ποσότητες θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση.
Σε αυτό το παιχνίδι αναφέρεται ο πρόεδρος του ομίλου Metlen, στο οποίο οι αμερικανοί ήδη έχουν προετοιμαστεί να συμμετάσχουν με παραγωγή αντιμονίου σε αμερικανικό έδαφος την επόμενη τριετία, η Ευρώπη ωστόσο δεν βρίσκεται πουθενά. Παρακολουθεί απλά τις εξελίξεις. Κάποια στιγμή το 2022 η πρόεδρος Φον ντε Λάιεν ανακοίνωσε ότι ξεκινάει η εξόρυξη σπάνιων γαιών στην Εσθονία, ως απάντηση στην ασιατική απειλή. Αλλά πέραν τούτου ουδέν. Η Ευρώπη βρίσκεται πλήρως εξαρτημένη από τρίτες χώρες για όλα τα όσα είναι απαραίτητα στον νέο σύγχρονο τρόπο ζωής, από την πράσινη ενέργεια, μέχρι τις τηλεπικοινωνίες, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και βέβαια την άμυνα.
Η Ελλάδα σε αυτόν τον άτυπο διαγωνισμό, συμμετέχει με μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως παραγωγή βωξίτη και με καλές προοπτικές και σε άλλα. Το παράδοξο είναι ότι διαθέτει σημαντικό δυναμικό σε αντιμόνιο, εντοπισμένο κυρίως στην περιοχή Κεράμου Χίου. Υπάρχουν ενδείξεις για κοιτάσματα και στην Ροδόπη, στο Κιλκίς, στην Σάμο, στο Πήλιο.
Στην Χίο όμως εξορύξεις, έστω και πριν από πολλές δεκαετίες, έχουν γίνει. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 η παραγωγή είχε σταματήσει λόγω των χαμηλών τιμών του μεταλλεύματος στην αγορά. Τώρα που οι τιμές έχουν εκτοξευτεί και θα συνεχίσουν να αυξάνουν, ενδεχομένως να συμφέρει η επαναλειτουργία του. Αν αυτό που ακούγεται ότι βρίσκεται και σχετικός διαγωνισμός από το αρμόδιο υπουργείο, στα σκαριά το επόμενο διάστημα, τότε είναι πολύ πιθανό η χώρα να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση. Πολλοί ωστόσο εκτιμούν ότι χωρίς την ζωηρή κινητοποίηση της νέας Ευρωπαικής Επιτροπής, το ευρωπαικό πρόβλημα προμήθειας των κρίσιμων πρώτων υλών σε καλές τιμές, δεν πρόκειται να λυθεί…
