Η Capital Economics εκτιμά πως το 2025 θα είναι γενικότερα άλλη μια χρονιά εύλογα υγιούς αύξησης του παγκόσμιου ΑΕΠ και συνεχούς ομαλοποίησης της νομισματικής πολιτικής. Στο βαθμό που οι δασμοί βλάψουν την παγκόσμια οικονομία, η ζημιά θα είναι μικρότερη από ό,τι προβλέπεται και θα είναι αισθητή περισσότερο το 2026 σε σχέση με το επόμενο έτος. Και ενώ η γεωπολιτική είναι πιθανό να κυριαρχήσει στα πρωτοσέλιδα, οι οικονομικές επιπτώσεις θα γίνουν αισθητές με την πάροδο των ετών και όχι εντός του ίδιου του 2025.
Όσον αφορά τα εμπορεύματα, οι τιμές της ενέργειας και των περισσότερων βιομηχανικών μετάλλων θα υποχωρήσουν το 2025, όπως εκτιμά ο οίκος, καθώς οι διαρθρωτικοί αντίθετοι άνεμοι στη ζήτηση και της προσφοράς αυξάνονται. Οι γεωπολιτικές εξελίξεις παραμένουν μπαλαντέρ και θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή αστάθειας των τιμών.
Το αργό πετρέλαιο Brent διαπραγματεύεται σε ένα στενό εύρος 70-75 δολ. το βαρέλι τους τελευταίους μήνες. Κοιτάζοντας το μέλλον, η τελευταία καθυστέρηση στην προγραμματισμένη έναρξη των σταδιακών αυξήσεων της προσφοράς από τον ΟΠΕΚ+ θα δυσχεράνει τις συνθήκες στην αγορά πετρελαίου. Πλέον ο οίκος εκτιμά ότι η αγορά θα κινηθεί περίπου σε ισορροπία το 2025. Δεδομένης όμως της επιδείνωσης των παγκόσμιων οικονομικών προοπτικών, οι κίνδυνοι για τη ζήτηση πετρελαίου από κυκλικούς παράγοντες είναι καθοδικοί. Και η κυκλοφορία των ηλεκτρικών οχημάτων δείχνει πώς αρχίζουν να εμφανίζονται διαρθρωτικοί αντίθετοι άνεμοι στη ζήτηση πετρελαίου.
Συνολικά, η Capital Economics εμμένει στις προβλέψεις της, οι οποίες και κινούνται κάτω από αυτές της συναίνεσης, για πτώση του αργού πετρελαίου Brent στα 60 δολάρια μέχρι το τέλος του 2026, ενώ το 2025 θα κινηθεί γύρω από τα 70 δολ. το βαρέλι. Ένας βασικός καθοδικός κίνδυνος για τις τιμές του πετρελαίου τα επόμενα χρόνια είναι ότι η Σαουδική Αραβία αποφασίζει ότι θα ήταν προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον της να αυξήσει την παραγωγή για να ανακτήσει το μερίδιο αγοράς.
Όσον αφορά το ευρωπαϊκό φυσικό αέριο, οι τιμές αυξήθηκαν το 2024, λόγω της ισχυρότερης ζήτησης LNG στην Ασία. Αλλά τα θεμελιώδη στοιχεία παραμένουν bearish, με τον βιομηχανικό τομέα της ηπείρου να χρησιμοποιεί 15-20% λιγότερο φυσικό αέριο από ό,τι πριν από την ενεργειακή κρίση.
Γενικότερα, εξακολουθεί να είναι ένα ζήτημα του πότε και όχι του εάν αρχίσουν να ρέουν στην Ευρώπη άφθονες προμήθειες LNG από τις ΗΠΑ και το Κατάρ, κάτι που θα επιβαρύνει τις τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Συνολικά, ο οίκος προβλέπει ότι οι τιμές του ευρωπαϊκού φυσικού αερίου θα μειωθούν στα 25 ευρώ ανά MWh μέχρι το τέλος του 2026, από 40 ευρώ το 2025 και 41,6 ευρώ το 2024, κάτι που είναι πολύ χαμηλότερο από τη συναίνεση. Όπως έχει σημειώσει και πρόσφατα, οι τιμές του φυσικού αερίου στην ΕΕ θα εξακολουθούν να είναι 2-3 φορές υψηλότερες από αυτές στις ΗΠΑ μέχρι το τέλος του 2026.
Η πράσινη μετάβαση και η χρήση που σχετίζεται με την τεχνητή νοημοσύνη θα ενισχύσουν τη ζήτηση για βιομηχανικά μέταλλα στο δεύτερο μισό της τρέχουσας δεκαετίας, όπως εκτιμά ο οίκος. Ωστόσο, αυτές οι ενισχύσεις θα αντισταθμιστούν σε διαφορετικό βαθμό από μέταλλο σε μέταλλο, από μια απότομη πτώση της ζήτησης από τον κατασκευαστικό τομέα της Κίνας. Ενώ οι τιμές των βιομηχανικών μετάλλων θα παραμείνουν υψηλές με βάση τα ιστορικά πρότυπα τα επόμενα χρόνια, η Capital Economics βλέπει μειώσεις των τιμών το 2025 και το 2026.
Ειδικότερα, η Capital Economics εκτιμά πως η κατανάλωση μετάλλων για «πράσινους» σκοπούς –δηλαδή ηλεκτρικά οχήματα (EV), χωρητικότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, επέκταση του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας και αποθήκευση– θα αυξάνεται κατά περίπου 7% κάθε χρόνο από τώρα έως το 2050. Αυτός είναι περίπου διπλάσιος από τον ρυθμό αύξησης της συνολικής κατανάλωσης χαλκού και αλουμινίου από το 2010. Έτσι, από τα περίπου 10 εκατ. τόνους που ήταν η ζήτηση συνολικά για χαλκό, αλουμίνιο, μέταλλα μπαταρίας κ.α το τελευταίο έτος, το 2030 θα φτάσει τα 30 εκατ. τόνους και το 2050 τα 70 εκατ. τόνους. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αύξησης της ζήτησης σε όρους όγκου θα είναι για χαλκό και αλουμίνιο.
Φέτος, η αγορά χαλκού γνώρισε το μεγαλύτερο πλεόνασμα την τελευταία δεκαετία. Η ανάπτυξη της Κίνας στην παραγωγή διυλισμένου χαλκού έχει σταθεροποιηθεί κατά τη διάρκεια του 2024 καθώς η ανάπτυξη συμπιέστηκε από τη διαθεσιμότητα πρώτων υλών. Ωστόσο, αυτοί οι περιορισμοί θα αμβλυνθούν το επόμενο έτος, με την αύξηση της προσφοράς ορυχείων να αναμένεται να επιταχυνθεί λόγω της αύξησης της παραγωγής στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και τη Μογγολία.
Το αλουμίνιο ξεχωρίζει ως μία από τις αγορές όπου η διαθεσιμότητα πρώτων υλών περιόρισε σημαντικά την προσφορά φέτος. Για παράδειγμα, η Rusal ανακοίνωσε περικοπές στην παραγωγή αλουμινίου λόγω της υψηλής τιμής της αλουμίνας. Η διαθεσιμότητα πρώτων υλών θα πρέπει να βελτιωθεί έως τα τέλη του 2025 λόγω της πρόσθετης χωρητικότητας στην Ινδονησία και την Κίνα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για την παραγωγή αλουμινίου να αναπτυχθεί πολύ πιο γρήγορα, δεδομένου ότι η παραγωγή της Κίνας αυξήθηκε σε υψηλά επίπεδα ρεκόρ το 2024, βοηθούμενη από την ανάκαμψη της υδροηλεκτρικής ενέργειας.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ο χαλκός θα κινηθεί στα 8.500 δολάρια ο τόνος το 2025 και στα 8.000 δολ. το 2026, και η τιμή του αλουμινίου και διαμορφωθεί στα 2.300 δολ. ο τόνος το επόμενο έτος και στα 2.000 δολ. το 2026
