Μενού Ροή
yperaktia aiolika
Θαλάσσια αιολικά: Σουηδοί, Νορβηγοί, Βέλγοι και Ισπανοί δυνατά στο παιχνίδι για τον ελληνικό άνεμο - Η πρώτη συγκέντρωση της εφοδιαστικής αλυσίδας στην Αθήνα

Στον τομέα, όχι μόνο της ενέργειας, αλλά συνολικά της ελληνικής οικονομίας, με μακράν το μεγαλύτερο επενδυτικό ενδιαφέρον και μπάτζετ πολλών δισεκατομμυρίων εξελίσσονται με το «καλημέρα» τα θαλάσσια αιολικά πάρκα σε Αιγαίο, Ιόνιο και Κρήτη.

Σουηδικές, νορβηγικές, δανέζικες, βέλγικες και ισπανικές εταιρείες, έχουν κάνει τις τελευταίες εβδομάδες σαφές τόσο στο ΥΠΕΝ, όσο και στην ΕΔΕΥΕΠ ότι βλέπουν πολύ ζεστά την ελληνική αγορά, με πολλές εξ αυτών, να εμφανίζονται διατεθειμένες να επενδύσουν και για την ανάπτυξη εγχώριας εφοδιαστικής αλυσίδας.

Βλέπουν την υλοποίηση των πρώτων πιλοτικών projects στα ανοικτά της Αλεξανδρούπολης ως την ευκαιρία να προετοιμαστεί η αγορά, να αναπτυχθεί ένα ολόκληρο εγχώριο οικοσύστημα γύρω από αυτά και να στηθεί μια εφοδιαστική αλυσίδα που θα τονώσει την ελληνική βιομηχανία. Και μεταφέρουν στους συνομιλητές τους την άποψη ότι η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στις πρώτες θέσεις του παγκόσμιου χάρτη της ταχύτατα αναπτυσσόμενης αναδυόμενης αγοράς των floating αιολικών.

Τεχνολογία ακριβή, καθώς δεν έχει ακόμη ωριμάσει, δεν έχει σταθεροποιηθεί η καμπύλη της καινοτομίας και της οικονομίας κλίμακας, με κόστη που κινούνται σε πάνω από 3 εκατ. ευρώ / MW έναντι 2 - 2,5 εκατ. / MW στα πάρκα σταθερής θεμελίωσης στο βυθό, αλλά για την οποία υπάρχει η βεβαιότητα ότι στα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια, οι τιμές θα έχουν μειωθεί κατά 50%

Σε αυτό το περιβάλλον αποκτά ειδική αξία η σημερινή εκδήλωση της ΕΛΕΤΑΕΝ για την εφοδιαστική αλυσίδα, με συνολικά περίπου 45 συμμετοχές από το χώρο των ναυπηγείων, της μεταλλουργίας, των καλωδίων, των λιμανιών που μπορούν να παίξουν κρίσιμο ρόλο καθώς διαθέτουν μεγάλους χώρους εναπόθεσης και συναρμολόγησης, της χαλυβουργίας, των πλοίων ρυμούλκησης, κ.ό.κ. Το παρών τους θα δώσουν στελέχη από όλους τους μεγάλους ελληνικούς ενεργειακούς ομίλους που κινητοποιούνται στην νέα αυτή αγορά, αλλά και η η Lajla Brandt Jakhelln, πρέσβειρα της Νορβηγίας, που μέσω της Equinor έχει κάνει εδώ και χρόνια σαφές το ενδιαφέρον της. Και έχει επίσης άλλη αξία ότι στην εκδήλωση συμμετέχουν εκτός από τον υπ. ΠΕΝ Θοδωρή Σκυλακάκη, ο οποίος πιστεύει πολύ στο εγχείρημα, ο ΓΓ του υπουργείου Αρ. Αιβαλιώτης, ο επικεφαλής του ΑΔΜΗΕ Μ.Μανουσάκης, ο CEO της ΕΔΕΥΕΠ Αρ. Στεφάτος, όπως και ο CEO του ΔΑΠΕΕΠ Γ.Γιαρέντης.

Στην κούρσα παίρνει θέσεις ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από το εγχώριο επιχειρείν, όπως φαίνεται και από τη συμμετοχή στην εκδήλωση. Τα ναυπηγεία, οι μεγάλοι οργανισμοί λιμένων της χώρας, η Sovel θυγατρική της Σιδενόρ, τσιμεντοβιομηχανίες όπως η ΑΓΕΤ, διαχειριστές λιμανιών όπως η Cosco, εταιρείες με αντικείμενο τις μηχανολογικές και μεταλλικές κατασκευές, όπως η ΕΜΕΚ τον Ασπρόπυργο, κατασκευαστικές όπως η Αρχιρόδον, πλοιοκτήτες όπως η Ελληνική Ένωση Πλοιοκτητών Ρυμουλκών κ.ά.

Και ακόμη πιο συγκεκριμένα, οι εξελίξεις επιταχύνουν τις αποφάσεις της Cenergy, που τρέχει επένδυση, ύψους 100 εκατ., για κατασκευή πυλώνων και πλωτών αιολικών στις εγκαταστάσεις της Sovel στον Βόλο. Τις προθέσεις της Archirodon, συνεργάτη της ΔΕΗ στο υδροηλεκτρικό Cebren στην Β.Μακεδονία, η οποία φέρεται να έχει ήδη συνάψει συμφωνίες με τρίτες εταιρείες που διαθέτουν συμπληρωματική εμπειρία στον χώρο των αιολικών πάρκων. Το ίδιο έχει δηλώσει και ο επικεφαλής της Onex Elefsis Shipyards, Πάνος Ξενοκώστας, κάνοντας γνωστό ότι εξετάζει την παραγωγή βάσεων πλωτών ανεμογεννητριών, ενώ η εισηγμένη στο χρηματιστήριο του NYSE Diana Shipping Inc. συμφερόντων Σεμίραμις Παληού, έχει ήδη παραγγείλει δύο πλοία υπεράκτιας αιολικής ενέργειας (CSOVs από τη VARD). Ταυτόχρονα στενά παρακολουθεί τις εξελίξεις η Hellenic Cables του ομίλου Στασινόπουλου, που ανακοίνωσε χθες ότι έκλεισε συμφωνία προμήθειας καλωδίων για την ηλεκτρική διασύνδεση Σουηδίας – Δανίας.

Το βέβαιο είναι ότι οι κινήσεις του ΥΠΕΝ και της ΕΔΕΥΕΠ ενεργοποίησαν μια άνευ προηγουμένου κινητικότητα από πληθώρα επιχειρήσεων για επενδύσεις τόσο στα πλωτά αιολικά, όσο και στην εφοδιαστική αλυσίδα.

Καιρός για χάσιμο δεν υπάρχει. Ο χρονισμός των μονάδων παραγωγής εξαρτημάτων πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να είναι έτοιμες κοντά στο 2028-2029. Τόσο για να στηρίξουν την πρώτη κρίσιμη μάζα έργων, δηλαδή τα δύο πιλοτικά πάρκα που πήραν άδειες (ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, Ομιλος Κοπελούζου), τα οποία τότε θα αρχίζουν τις παραγγελίες εξοπλισμού, όσο και για τις ανάγκες της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου.

Όταν οι δύο πρώτοι παίκτες θα αρχίσουν να «σκανάρουν» την αγορά, να αναθέτουν σε εταιρείες μετρήσεων, απεικόνισης του βυθού και γεωφυσικών ερευνών να ετοιμάσουν τις σχετικές μελέτες που υπολογίζεται να είναι έτοιμες τέλη 2026 - αρχές 2027, προκειμένου αμέσως μετά να ξεκινήσουν οι επαφές με εταιρείες κατασκευής ανεμογεννητριών και εξοπλισμού, προφανώς και το ενδιαφέρον θα κορυφωθεί.

Εάν επιβεβαιωθούν οι προσδοκίες για ανάπτυξη στην Ελλάδας μιας εφοδιαστικής αλυσίδας για πλωτά αιολικά πάρκα, τότε η εγχώρια προστιθέμενη αξία μπορεί να εκτοξευτεί σε επίπεδα 30% - 40% επί του συνόλου της αξίας των επενδύσεων, να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης και μια νέα βιομηχανία, ικανή να παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα προς εξαγωγή στην ΝΑ Ευρώπη και ακόμη πιο πέρα.

Google News ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS

Διαβάστε ακόμη

Άρθρα κατηγορίας