Όριο εκπομπών στο επίπεδο των 340 gCO2/kWh για όσο δεν υπάρχουν εμπορικά διαθέσιμες ποσότητες πράσινου υδρογόνου μέσω δικτύων και αγορών, προτείνει ο Σύνδεσμος Ιδιωτών Ηλεκτροπαραγωγών (ΕΣΑΗ) προς το ΥΠΕΝ ενόψει της λήξης της διαβούλευσης τη Παρασκευή 21 Ιανουαρίου μεταξύ Κομισιόν και κυβερνήσεων για το πλαίσιο της πράσινης ταξινομίας και την αποστολή των ελληνικών θέσεων στις κοινοτικές υπηρεσίες.
Ο ΕΣΑΗ έχει αποστείλει πρόταση στο υπουργείο, όπου τίθεται υπέρ του καθορισμού ενός μεταβατικού κριτηρίου. Έτσι, σύμφωνα με τον ΕΣΑΗ, για να μπορέσει το αέριο να παίξει τον ρόλο του «καυσίμου γέφυρας», θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν στην Ταξινομία οι όροι για τον χαρακτηρισμό μίας ανάλογης επένδυσης ως «πράσινης», ώστε όντως να επιτραπεί η χρηματοδότηση και η αναχρηματοδότηση μονάδων αερίου μέσα στην τρέχουσα 10ετία.
Έως 270 γραμμάρια η πρόταση της ΕΕ
Ο ΕΣΑΗ, επισημαίνει ότι η πρόταση της ΕΕ για όριο στα 270 gCO2/kWh είναι ανεφάρμοστο. Όπως αναφέρει, οι τελευταίας τεχνολογίας μονάδες συνδυασμένου κύκλου εκπέμπουν 340 gCO2/kWh με καύση φυσικού αερίου. Η υπόθεση του taxonomy αποκτά σοβαρές διαστάσεις σε ολόκληρη την ΕΕ αλλά και στην Ελλάδα, η οποία μέχρι το καλοκαίρι αναμένεται να υποδεχτεί την νέα μονάδα φυσικού αερίου της Μυτιληναίος ενώ στον σχεδιασμό βρίσκονται τουλάχιστον άλλα τρία project.
Όπως τονίζουν στελέχη εταιρειών ηλεκτροπαραγωγής, οι συγκεκριμένες μονάδες διαθέτουν δυνατότητα καύσης Η2. Επειδή όμως, κατά την τρέχουσα δεκαετία, δεν παρέχεται δυνατότητα εμπορικής τροφοδοσίας πράσινου υδρογόνου σε σημαντικές ποσότητες από τα πανευρωπαϊκά δίκτυα, η επίτευξη του ορίου των 270 gCO2/kWh δεν είναι εφικτή. Για αυτό και για τις νέες μονάδες θα πρέπει να προβλέπεται η τεχνολογική δυνατότητά τους να χρησιμοποιούν Η2 (‘hydrogen ready’) και το όριο εκπομπών να είναι στο επίπεδο των 340 gCO2/kWh για όσο δεν υπάρχουν εμπορικά διαθέσιμες επαρκείς ποσότητες πράσινου Η2.
Το όριο αυτό, προτείνεται να μειώνεται αυτόματα σε 270 gCO2/kWh τη χρονική στιγμή που θα καταστούν εμπορικά διαθέσιμες επαρκείς ποσότητες πράσινου καυσίμου.
Όσον αφορά τη δεύτερη εναλλακτική προκειμένου να χαρακτηριστεί μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής ως μεταβατική δραστηριότητα, δηλαδή τα 550 kgCO2/kW-year.
Αυτό πρακτικά σημαίνει λειτουργία μιας νέας μονάδας για μόλις 1.600 ώρες περίπου τον χρόνο. Κάτι που οδηγεί στη μη βιωσιμότητα της επένδυσης, ιδίως κατά τα πρώτα κρίσιμα έτη της λειτουργίας της.
Μία λύση θα ήταν το όριο των 550 kgCO2/kW-year να επιτυγχάνεται ως μέσος όρος τουλάχιστον της 25ετίας, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχουν επαρκείς ποσότητες καυσίμων χαμηλών ή/και μηδενικών εκπομπών. Εναλλακτικά, πρέπει να τεθεί το όριο στα 1.100 kgCO2/kW-year για την περίοδο 2023-2035 και να μειώνεται κατόπιν σταδιακά, παράλληλα με την αποδεδειγμένη διείσδυση εναλλακτικών/πράσινων καυσίμων, ώστε να επιτυγχάνεται στο βάθος της ωφέλιμης ζωής μιας μονάδας φυσικού αερίου το όριο των 550 kgCO2/kW-year.
Όπως αναφέρει ο ΕΣΑΗ, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει δεσμευτικό στόχο για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 55% (σε σχέση με το 1990) μέχρι το 2030. Οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου έχουν ήδη μειωθεί κατά 26%.
Δηλαδή απομένουν περίπου 30 ποσοστιαίες μονάδες που πρέπει να καλυφθούν στα επόμενα εννιά χρόνια. Επομένως, η προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση και την αναχρηματοδότηση μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμο φυσικό αέριο κατά την τρέχουσα δεκαετία πρέπει να αποτελέσει βασικό κομμάτι της ευρωπαϊκής ταξινομίας.
Και αυτό γιατί καμία άλλη διαθέσιμη τεχνολογία δεν μπορεί να προσφέρει τόσο σύντομα τόσο μεγάλη μείωση εκπομπών CO2 και ταυτόχρονα να συνεισφέρει στην ευστάθεια του Συστήματος προσφέροντας εφεδρείες και να διασφαλίσει την επάρκεια ισχύος και την αποφυγή μπλάκαουτ.
