Το μέχρι τώρα τοπίο στην αγορά του ρεύματος ήταν αποτέλεσμα περισσότερο των πρακτικών μάρκετινγκ των παρόχων, παρά των φθηνών τιμών.
Τώρα που ο ανταγωνισμός λειτούργησε, όπως πρέπει να συμβαίνει σε μια κανονική αγορά, ο καταναλωτής αποκτά δύναμη, αυτός θα επιλέγει τον πάροχο του, όχι το ανάποδο.
Απ' ό τι φαίνεται λειτούργησε ο ανταγωνισμός. Αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στον πίνακα με τα νέα πράσινα τιμολόγια που ανήρτησε χθες βράδυ στην ιστοσελίδα της η ΡΑΑΕΥ (https://invoices.rae.gr/oikiako/). Συγκρίνοντας την απόσταση που χωρίζει τον φθηνότερο από τον ακριβότερο πάροχο, μετρά 3- 4 λεπτά η κιλοβατώρα.
Τι σημαίνει αυτό για μια μέση κατανάλωση 600 κιλοβατωρών το μήνα; Περίπου 20 ευρώ. Δηλαδή σχεδόν 200 ευρώ το χρόνο. Κάποιος που θεωρεί ότι το ποσό είναι αμελητέο δεν θα ενδιαφερθεί να κυνηγήσει τον φθηνότερο πάροχο. Οι καταναλωτές όμως που δεν θέλουν να «χαρίσουν» 200 ευρώ στον ακριβό τους προμηθευτή, τώρα που βλέπουν τη θέση του στην λίστα, θα επιλέξουν τον φθηνότερο.
Το θέμα επομένως για τον καταναλωτή δεν είναι τι χρώματος τιμολόγιο θα επιλέξει, αλλά πως θα βρει ένα πάροχο που να μην είναι ακριβός. Εκείνος που έχει ανταγωνιστικά πράσινα τιμολόγια, τα οποία στο εξής θα αποτελούν τον καθρέφτη της κάθε εταιρείας, θα είναι σε θέση να πουλήσει και φθηνά κίτρινα και μπλε προιόντα στους πελάτες του.
Πράσινα τιμολόγια
Τι μας δείχνει μια πρώτη ματιά στον πίνακα της ΡΑΑΕΥ; Στο πράσινο τιμολόγιο, οι φθηνότεροι κατά σειρά είναι η ΔΕΗ (13,6 σεντς/ KWh), η Ελίν (14 σεντς), η ΗΡΩΝ (14,05 σεντς), η NRG (14,1 σεντς) και η Protergia με το Φυσικό Αέριο (14,26 σεντς). Ακριβότεροι, πάντα κατά σειρά, η Elpedison (17,06 σεντς), η Ζενιθ (16,9), η Solar Energy (16,8), η WE Energy (16,6) και η Volton (14,42).
Κίτρινα τιμολόγια
Στα κίτρινα, αν και η ΡΑΕΕΥ παραθέτει τιμολόγια μόνο δύο παρόχων, (ΔΕΗ και Protergia) το ενδιαφέρον βρίσκεται στις τιμές: Είναι ευθέως ανταγωνιστικές των πράσινων. Ξεκινούν από τα 12,26 και φτάνουν στα 17,1 σεντς. Τα κίτρινα είναι ακόμη φθηνότερα από τα πράσινα.
Μπλε τιμολόγια
Στα δε, μπλε, τα φθηνότερα διαθέτουν η Ελιν (14,9 σεντς), η Ζενίθ (16 σεντς), ο ΗΡΩΝ με την Protergia (16,5 σεντς), με τη ΔΕΗ να βρίσκεται κάπου στη μέση (17,1 και 17,9 σεντς) και τα πιο ακριβά να ανήκουν στην Volton (21,1 σεντς) και Solar Energy (36 σεντς).
Συμπέρασμα: Ο ανταγωνισμός όχι μόνο λειτούργησε, αλλά αν συνεχιστεί η αποκλιμάκωση των τιμών στο φυσικό αέριο, που χθες βούτηξε στα 30 ευρώ / MWh, τα οποία αντιστοιχούν σε επίπεδα Ιουνίου 2021, τα κίτρινα τιμολόγια θα γίνουν τα πλέον φθηνά στην αγορά.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Και αυτό καθώς το πράσινο τιμολόγιο ναι μεν έχει το πλεονέκτημα ότι ο καταναλωτής μπορεί άμεσα και εύκολα να συγκρίνει τις χρεώσεις, ωστόσο το μειονέκτημα του είναι ότι η τιμή καθορίζεται με βάση τη διακύμανση της χονδρεμπορικής αγοράς των δύο προηγούμενων μηνών. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι σε μια συγκυρία συνεχούς αποκλιμάκωσης στο ρεύμα, το τιμολόγιο αυτό θα αποδειχθεί ακριβότερο έναντι των κίτρινων, των οποίων η τελική τιμή αναπροσαρμόζεται με βάση την χονδρεμπορική τιμή κάθε τρέχοντος μηνός. Με άλλα λόγια, ο έχων πράσινο τιμολόγιο δεν θα καρπώνεται τη μείωση της τιμής που θα «βλέπει» στον λογαριασμό του αυτός με κίτρινο.
Και μπορεί το μειονέκτημα στα κίτρινα να είναι, όπως είπαμε, η αδυναμία σύγκρισης αφού δεν περιλαμβάνουν πανομοιότυπες παραδοχές και ίδιες φόρμουλες υπολογισμού. Ωστόσο, τα κίτρινα έγιναν φθηνότερα και από τα αντίστοιχα πράσινα.
Πώς συνέβη αυτό; Το προκάλεσε ο ανταγωνισμός, τον οποίο και πυροδότησε η σύγκριση των τιμών. Το πράσινο τιμολόγιο είναι ένας καθρέφτης σύγκρισης των φθηνών και των ακριβών παρόχων από τον οποίο δεν μπορεί πλέον να ξεφύγει κανείς. Και ο κάθε πάροχος θα επιδιώξει μέσα από νέα προϊόντα (μπλε σταθερά, κίτρινα κυμαινόμενα) να τραβήξει σε αυτά τους πελάτες του, απομακρύνοντας τους από τον άβολο για τον ίδιο συγκριτικό πίνακα των «πράσινων», από τον οποίο κάθε 1η του μήνα δεν θα μπορεί να ξεφύγει κανείς.
Και όπως δείχνουν και οι τιμές για τον Ιανουάριο, είναι πολύ δύσκολο για μια εταιρεία να λανσάρει άλλα «τιμολόγια κράχτες», όντας ακριβή στο πράσινο. Διότι για να πειστεί ο καταναλωτής να μεταβεί σε ένα κίτρινο, μπλε ή πορτοκαλί τιμολόγιο, θα πρέπει ο συγκεκριμένος πάροχος, αφενός να έχει κατακτήσει την έξωθεν καλή μαρτυρία με ένα ανταγωνιστικό πράσινο τιμολόγιο, αφετέρου να προσφέρει σαφείς και ξεκάθαρους όρους, μακριά από παραπλανητικές πρακτικές.
Ποιος θα επιλέξει ένα πάροχο που την ίδια στιγμή κατά την οποία θα έχει ένα ακριβό πράσινο τιμολόγιο, θα υπόσχεται για τα άλλα του προϊόντα, πάμφθηνες «μαγικές» τιμές;
Σε ένα καθεστώς φυσικά ευρύτερης καχυποψίας από τους καταναλωτές για τα νέα τιμολόγια, το πράσινο τιμολόγιο, στο οποίο έχουν μεταπέσει από την 1η Ιανουαρίου υποχρεωτικά όλοι όσοι δεν προτίμησαν κάποια άλλη κατηγορία, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Ακριβώς επειδή είναι κοινό για όλους τους παρόχους και διαφοροποιείται μόνο ως προς το περιθώριο κέρδους του καθενός, επιτρέπει στους καταναλωτές, πατώντας πάνω στο σχετικό μπάνερ της ΡΑΑΕΥ, να συγκρίνουν ποιος είναι ο φθηνότερος προμηθευτής, μια άσκηση πρακτικώς αδύνατη σήμερα.
Και αν κάποιος δεν θέλει να ασχολείται κάθε μήνα με το θέμα του ρεύματος; Δεν έχει παρά να επιλέξει κάποιο από τα μπλε σταθερά τιμολόγια κι ας πληρώσει κάτι παραπάνω. Εξάλλου οι διαφορές με τα πράσινα είναι πολύ μικρές.
Στα νέα σταθερά τιμολόγια που έχουν μέχρι σήμερα ανακοινώσει πέντε εταιρείες, ενώ έπονται και άλλες, οι τιμές διαμορφώνονται μεταξύ 14,9 και 17,9 λεπτά η κιλοβατώρα. Στα πράσινα κινούνται μεταξύ 13,6 και 17,06 σεντς. Μιλάμε για διαφορές 3- 4 σεντς ή για 10 ευρώ για μια μέση κατανάλωση 600 κιλοβατώρες το μήνα.
Πώς και τόσο μικρές οι διαφορές; Οι προμηθευτές, μπροστά στον κίνδυνο μαζικών μετακινήσεων σε άλλη εταιρεία, προκειμένου να «περιφρουρήσουν» το πελατολόγιό τους, έσπευσαν να προσφέρουν χαμηλά σταθερά τιμολόγια, τα οποία στην ουσία δεσμεύουν τον πελάτη, αφού αν τα «σπάσει» πληρώνει πέναλτι πρόωρης αποχώρησης. Το ύψος του ορίζεται ρητά στη σύμβαση που υπογράφει και το γνωρίζει εκ των προτέρων.
