Αγωγό υδρογόνου μαμούθ 400 μιλίων ετοιμάζονται να κατασκευάσουν Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο

Στροφή στην πράσινη ενέργεια και την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα επιχειρεί να κάνει και η Γερμανία, που ζήτησε από το Ηνωμένο Βασίλειο να εξετάσει την κατασκευή ενός αγωγού υδρογόνου μήκους 400 μιλίων κάτω από τη Βόρεια Θάλασσα για να της παρέχει υδρογόνο .

Η συγκεκριμένη ιδέα του αγωγού βρέθηκε στο τραπέζι των συζητήσεων μεταξύ του Αντικαγκελάριου Ρόμερτ Χάμπεκ του υπουργού Επιχειρήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου Κέμι Μπάντενοχ νωρίτερα τον Νοέμβριο. Η Γερμανία θα καταστεί η μεγαλύτερη αγορά εισαγωγών υδρογόνου της Ευρώπης τις επόμενες δεκαετίες. Βάσει του σχεδιασμού θα αγοράσει από το εξωτερικό περίπου το 70% του υδρογόνου που χρειάζεται για να επιτύχει τους καθαρούς μηδενικούς στόχους της. Η στρατηγική της χώρας για το κλίμα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο καύσιμο, καθώς αντιμετωπίζει τον τρόπο απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές του τεράστιου βιομηχανικού της τομέα — συμπεριλαμβανομένων διαδικασιών που δεν προσφέρονται για ηλεκτροδότηση.Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία εγείρονται νέα ερωτήματα σχετικά με την ενεργειακή ασφάλεια και την εξάρτηση από αέριο από τα ανατολικά.

Οι προτάσεις για έναν αγωγό υδρογόνου προς το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο, με ιδέες υπό εξέταση συμπεριλαμβανομένης μιας απευθείας διαδρομής κάτω από τη Βόρεια Θάλασσα προς τη Γερμανία ή εναλλακτικά μέσω της Νορβηγίας. Η γερμανική κυβέρνηση επιθυμεί να προχωρήσει σε μια μελέτη σκοπιμότητας για το έργο, ενώ το Υπουργείο Ενεργειακής Ασφάλειας και Net Zero του Ηνωμένου Βασιλείου λέει ότι επιθυμεί να γίνει εξαγωγέας υδρογόνου και θέλει να κατανοήσει τις διαθέσιμες επιλογές.Σύμφωνα με το προβλεπόμενο οικονομικό μοντέλο, το Ηνωμένο Βασίλειο θα εκμεταλλευόταν τα τεράστια υπεράκτια αιολικά αποθέματά του για να παράγει το υδρογόνο και στη συνέχεια θα αντλούσε το προϊόν κάτω από τη Βόρεια Θάλασσα για να τροφοδοτήσει τη βιομηχανία του ηπειρωτικού γείτονά του.

Στοίχημα για την Γερμανία αποτελεί το υδρογόνο , αφού με την τρέχουσα τεχνολογία χαλυβουργία, χημικά και τσιμέντο είναι δύσκολο να ηλεκτροδοτηθούν. Η Γερμανία και η Νορβηγία έχουν ήδη συμφωνήσει να κατασκευάσουν έναν τέτοιο αγωγό έως το 2030. Μια κοινή μελέτη σκοπιμότητας για αυτό το έργο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και θεωρείται σχέδιο για εργασίες σε μια σύνδεση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Σκωτία, με τις τεράστιες δυνατότητές της να παράγει πράσινη ηλεκτρική ενέργεια μέσω υπεράκτιων αιολικών, θα μπορούσε να είναι σημαντικός δικαιούχος του σχεδίου και είναι μια πιθανή τοποθεσία για το τέλος του αγωγού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η κυβέρνηση της Σκωτίας διέθεσε τον Οκτώβριο 200.000 δολάρια σε χρηματοδότηση στο Net Zero Technology Center στο Aberdeen για μια μελέτη που διερευνά τη «σκοπιμότητα μιας διαδρομής εξαγωγής από τη Σκωτία στη Γερμανία». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ένας νέος αγωγός υδρογόνου θα κόστιζε 2,7 δισεκατομμύρια λίρες, θα έχει την ικανότητα να καλύψει το 10% της ευρωπαϊκής ζήτησης εισαγωγών υδρογόνου και θα μπορούσε να είναι έτοιμος μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης υπάρχει «δυνατότητα όχι μόνο για εξαγωγή υδρογόνου με πλοίο, αλλά και για δημιουργία νέων αγωγών ή για επαναχρησιμοποίηση της υπάρχουσας υποδομής αγωγών για τη διευκόλυνση της μεταφοράς υδρογόνου από τη Σκωτία στην Ευρώπη». Προσθέτει ότι «πολλαπλές επιλογές» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για εξαγωγή «σε διαφορετικές κλίμακες».

Εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου δήλωσε: «Θέλουμε να παίξουμε βασικό ρόλο στην εξαγωγή υδρογόνου σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, όπου βλέπουμε αυξημένη ζήτηση για υδρογόνο παράλληλα με το ήδη καθιερωμένο εμπόριο ενέργειας και τη διασύνδεση με το Ηνωμένο Βασίλειο. «Πρόσφατα υπογράψαμε μια εταιρική σχέση υδρογόνου με τη Γερμανία, η οποία θα ενισχύσει τη συνεργασία και θα μοιραστεί τεχνογνωσία μεταξύ των δύο χωρών. Ανυπομονούμε να συμφωνήσουμε τα επόμενα βήματα στο πλαίσιο της συνεργασίας».